της Ειρήνης Προμπονά
Όλοι οι καταδικασθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, καθώς τους επιβλήθηκαν η καταβολή εγγυοδοσίας από 20.000 έως 200.000 ευρώ και περιοριστικοί όροι.
Οι κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων και οι ιδιοκτήτες της αλυσίδας αρτοποιείων «Χωριάτικο», κρίθηκαν ένοχοι με την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και σωματεμπορίας, ενώ ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν οι υπόλοιποι 18.
Για τους τέσσερις καταδικασθέντες αποφασίστηκε να αφεθούν ελεύθεροι, με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους, αλλά και με την καταβολή εγγυοδοσίας. Για τον Άγγελο Γιανακόπουλο ορίστηκε το ποσό των 200.000 ευρώ, για τον Φλιοστόρ Ιγκόρ 70.000 ευρώ, για τον Κωνσταντίνο Κύρου, η εγγύηση ορίστηκε στα 50.000 ευρώ και, τέλος, για τον Μιχάϊ Κρέτου στα 20.000 ευρώ. Το δικαστήριο αναγνώρισε το ελαφρυντικό του… προτέρου εντίμου βίου και στους τέσσερις καταδικασθέντες κατά πλειοψηφία (2-1) με την πρόεδρο να μειοψηφεί λόγω… αμφιβολιών.
Επίσης, καταδικάστηκε η Άννα-Μαρία Κούλπα για τα πλημμελήματα της αντίστασης και της απλής σωματικής βλάβης, με το δικαστήριο να ορίζει ποινή φυλάκισης 12 μηνών, με αναστολή στην έφεση.
Όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και για την παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Ο Άγγελος Γιαννακόπουλος καταδικάστηκε κατά συγχώνευση σε ποινή κάθειρξης 10 χρόνια και έξι μήνες, ο Μιχάϊ Κρέτου 12 έτη και έξι μήνες και σε κάθειρξη 10 ετών και 10 μηνών καταδικάστηκε ο Ελιοστόρ Ιγκόρ. Για τον Κωνσταντίνο Κύρου-απόστρατο αστυνομικό- επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 10 ετών.
Αυτά, όσον αφορά το νομικό κομμάτι, τις ποινές και τις απαραίτητες χρηματικές εγγυήσεις.
Παρακολουθώντας την δίκη αξίζει να καταγραφούν και τα παρακάτω:
-Ο Εισαγγελέας στην εισήγησή του είχε προτείνει την ενοχή όλων των κατηγορουμένων για τα αδικήματα με τα οποία παραπέμπονται σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, με σημαντικότερα τα κακουργήματα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, οικονομική και γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, διακίνηση ναρκωτικών και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.
-Σε όλες τις περιπτώσεις όπου υπήρξε διαφωνία στην ετυμηγορία, με αποτέλεσμα να μην είναι ομόφωνη, μειοψήφησε η πρόεδρος της έδρας, η οποία είχε την άποψη ότι υπήρξαν αμφιβολίες για την ενοχή των κατηγορουμένων.
-Ένας εκ των συνηγόρων υπεράσπισης του 1ου κατηγορουμένου (Άγγελος Γιαννακόπουλος) επετέθη λεκτικά προς την έδρα του δικαστηρίου λέγοντας πως «το δικαστήριο έλαβε υπ’ όψιν του στοιχεία που σχολιάζονται στην πιάτσα και όχι τα αποδεικτικά στοιχεία που έφεραν οι ίδιοι προκειμένου να αποδείξουν την αθωότητα του κατηγορούμενου. Μάλιστα επικαλέστηκε την λέξη «πιάτσα» γιατί την είχε χρησιμοποιήσει ο Εισαγγελέας στην εισήγησή του και απαίτησε να γραφτεί στα πρακτικά του δικαστηρίου, ως έχει.
Ο Εισαγγελέας απευθυνόμενος τόσο στην πρόεδρο, όσο και στον συνήγορο απάντησε πως δεν ανακαλεί την φράση και πως «κάποιοι άνθρωποι φυλάττουν Θερμοπύλες»
-Κατά τη διάρκεια της αγόρευσης του δεύτερου συνηγόρου υπεράσπισης επί των ποινών, το ακροατήριο είχε το «προνόμιο» ν’ ακούσει στοιχεία για τον πρότερο-και νυν- βίο του κατηγορούμενου και για πολλοστή φορά να έρθει αντιμέτωπο με την συμπερασματική ρήση «ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Έτσι λοιπόν διαπιστώσαμε -μερικοί- πως, αν είσαι φορολογικά ενήμερος, έχεις ασφαλισμένους τους εργαζόμενους στο ΙΚΑ, δημιουργείς θέσεις εργασίας με αλυσίδα καταστημάτων, “στις τόσο δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδα μας”, κάνεις φιλανθρωπίες κρατώντας στην επιχείρησή σου ανήμπορους ανθρώπους, που δεν μπορούν να εργαστούν αλλά τους πληρώνεις ή δηλώνεις έμπρακτα αλληλέγγυος, όπως για παράδειγμα προσφέροντας μια νταλίκα εμφιαλωμένο νερό στους σεισμόπληκτους κατοίκους της Κεφαλλονιάς, τότε, ίσως -κι αυτό είναι συμπέρασμα που προκύπτει από τα συμφραζόμενα, κόντρα στην λογική και στην δικαιοσύνη- ίσως τότε -λοιπόν- να μην έχει και τόση σημασία από που προέρχεται το χρήμα που προσφέρεις.
Ο συνήγορος μάλιστα «απολογήθηκε» λέγοντας πως «δεν είναι και η κα Βαρδινογιάννη ο πελάτης του για να φτιάξει νοσοκομεία, αλλά είναι ένας χρήσιμος στην κοινωνία και ευυπόληπτος πολίτης»!
Άρα το χρήμα-απ’ όπου κι αν προέρχεται, βρώμικο, ματωμένο ή καθαρό, δεν έχει σημασία-αρκεί, για να έχεις «πρόσωπο».
Ίσως να μην έχει σημασία ακόμα κι αυτό για μερικούς: Αν κάποιες γυναίκες αρπάχτηκαν δια της βίας από ένα φτωχό χωριό της Ρωσίας ή του διαλυμένου Ανατολικού μπλοκ και βρέθηκαν σ’ ενα μπουντρούμι της ευρωπαϊκής Αθήνας ή της επαρχίας δαρμένες, βιασμένες, γυμνές και πεινασμένες μέχρι να συναινέσουν… σημασία τελικά έχει ο… «άρτος και τα θεάματα» που σ’ ενα γυαλιστερό ζαλισμένο κόσμο, σε μια σύγχρονη αρένα, αγνοεί την ιστορία των θυμάτων τράφικινγκ ή πολύ χειρότερα την φαντάζεται, αλλά δεν νοιάζεται γι’ αυτήν.
Στην τελική μπορεί για να νιώσει καλύτερα να πει πως τα κορίτσια του τράφικινγκ ήρθαν αυτοβούλως στην χώρα μας και νιώθουν μια χαρά ως εργαζόμενες. Κι αυτό μόνο αν έχουν έστω και στο ελάχιστο κρατήσει κάτι από την ευγένειά τους στην έκφραση… γιατί αυτά που λέγονται ακόμα και μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων σε τέτοιες περιπτώσεις πραγματικά υποβιβάζουν την έννοια της λέξης «άνθρωπος» στα χαμηλότερα επίπεδα που μπορεί να φανταστεί κανείς.
Πηγή: Στο κόκκινο
Διαβάστε ακόμη
Εμπόριο λευκής σαρκός και… «Λευκός Άρτος»
