της Λίνας Φιλοπούλου
Μετά από μήνες προετοιμασίας, το περασμένο Σάββατο 7 Νοεμβρίου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλη την Ισπανία, κυρίως γυναίκες, κατέκλεισαν με μια μεγαλειώδη συγκέντρωση το κέντρο της Μαδρίτης για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην έμφυλη βία, στις περικοπές και την αναθεώρηση της νομοθεσίας κατά της έμφυλης βίας που προωθεί η κυβέρνηση και για να απαιτήσουν να θεωρηθεί κρατικό ζήτημα η ενδοοικογενειακή βία.
Από νωρίς το πρωί γυναίκες από τις Κανάριους και Βαλεαρίδες Νήσους, την Ανδαλουσία, τις Αστούριας και τη Χώρα των Βάσκων, από γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις, από συνδικάτα και πολιτικά κόμματα, που κατέφτασαν στη Μαδρίτη με αεροπλάνα, λεωφορεία και τρένα, συγκεντρώθηκαν στην Paseo del Prado κρατώντας πανό και πλακάτ, τραγουδώντας και φωνάζοντας συνθήματα, όπως: «όχι στην τρομοκρατία της πατριαρχίας», «είναι δολοφόνοι, δεν είναι τρελοί», «δεν θέλω κομπλιμέντα, απαιτώ το σεβασμό σου», «ή με το σεξισμό ή με τον φεμινισμό», «δεν είναι πεθαμένες, είναι δολοφονημένες». Έξω από το Υπουργείο Υγείας, επίσης, πραγματοποιήθηκε δράση της οργάνωσης Γυναίκες με τα μαύρα, οι οποίες ξάπλωσαν πάνω στο δρόμο παριστάνοντας τα νεκρά γυναικεία σώματα εκείνων των γυναικών – μεταξύ των οποίων και πολλές ανήλικες – που σκοτώθηκαν από νυν ή πρώην συντρόφους τους το 2015, και ανάγνωσαν τα ονόματά τους.
Πριν ξεκινήσει η μεγάλη πορεία, η Angela Gonzalez, ο πρώην σύζυγος της οποίας δολοφόνησε την κόρη τους, διάβασε το μανιφέστο της 7ης Νοέμβρη. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε ούτε μία δολοφονία παραπάνω. Θέλουμε τα παιδιά μας ζωντανά, μας θέλουμε ζωντανές», είπε κλείνοντας.
Η ενθουσιώδης πορεία, η οποία ξεκινούσε από την Atocha, περνούσε από την Plaza de Cibeles και κατέληγε στην Plaza de España, είχε στην κεφαλή της γυναίκες επιζήσασες της έμφυλης βίας και εκπροσώπους του φεμινιστικού κινήματος. Οι γυναίκες δήμαρχοι της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης, Manuela Carmena και Ada Colau κατέβηκαν επίσης στο δρόμο, κρατώντας ένα από τα μεγάλα πανό. Στη Cibeles η πορεία έκανε μια πρώτη στάση, όπου η συλλογικότητα Generando Arte άφησε τεχνητά μωβ άνθη πάνω στο συντριβάνι. Φτάνοντας στην Gran Via οι γυναίκες καλούσαν κι άλλο κόσμο να συμμετάσχει στην πορεία. Ανάμεσα στις οργανώσεις που πήραν μέρος στην πορεία ήταν και ο Σύνδεσμος Ρομά Φεμινιστριών για τη Διαφορετικότητα. Η Aurora, μέλος της οργάνωσης, αναφέρει ότι και οι γυναίκες ρομά είναι θύματα της έμφυλης βίας και διεκδικούν κι αυτές ορατότητα.
Η δεύτερη στάση της πορείας πραγματοποιήθηκε στη γωνία της Gran Via και της οδού Montera. Εκεί μέλη του Φεμινιστικού Φοιτητικού Μπλοκ άνοιξαν ένα μαύρο πανί στο έδαφος και το γέμισαν με κρεμάστρες (σύμβολο για την άμβλωση) και κόκκινη μπογιά σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την τελευταία νομοθετική αλλαγή για την άμβλωση. Στην Plaza de Callao ενώθηκε με την πορεία μια ομάδα γυναικών, οι οποίες εκπροσωπούσαν τις επτά γυναίκες που ήταν για έβδομη ημέρα σε απεργία πείνας ενάντια τη βία κατά των γυναικών, στην πλατεία Puerta del Sol. Η πορεία κατέληξε στην Plaza de España, όπου όλες οι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες κάθισαν οκλαδόν για να ακούσουν για δεύτερη φορά το μανιφέστο, αυτή τη φορά σε πολλές γλώσσες. Η εκδήλωση έκλεισε με τραγούδια με συμβολικό χαρακτήρα.
Ένας από τους στόχους αυτής της πορείας ήταν, επίσης, να κάνει ορατή την «κανονικότητα» της πολύμορφης βίας, γιατί η έμφυλη βία δεν εμφανίζεται μόνο στο πλαίσιο μιας σχέσης με έναν σύντροφο ή πρώην σύντροφο και στις σεξουαλικές επιθέσεις, αλλά και στις πολλές βίες που υφίστανται οι γυναίκες στο χώρο εργασίας, στο κοινωνικό περιβάλλον, στις οικογενειακές σχέσεις, στη διαφήμιση και στα μέσα ενημέρωσης.
Ακολουθεί η μετάφραση από τα ισπανικά του Μανιφέστου της 7ης Νοέμβρη:
Το φεμινιστικό κίνημα καταγγέλλει ότι οι έμφυλες βίες αποτελούν την πιο βίαιη εκδήλωση της έμφυλης ανισότητας και επιφέρει την πιο σοβαρή παραβίαση των γυναικείων δικαιωμάτων που υφίστανται από την κοινωνία μας.
Από το 1995, 1378 γυναίκες έχουν σκοτωθεί από την πατριαρχική τρομοκρατία. Μέχρι στιγμής φέτος έχουν καταγραφεί 70 γυναικοκτονίες και άλλες δολοφονίες γυναικών από άντρες. Μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2015, 37 γυναίκες και 8 ανήλικες έχουν σκοτωθεί από τους συντρόφους, τους πατεράδες ή τους συντρόφους των μητέρων τους. Οι γυναίκες και τα παιδιά υποφέρουν από την πατριαρχική βία σε διάφορες μορφές. Αυτό όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε υποστεί συστηματικές περικοπές στις συνολικές δημόσιες υπηρεσίες και έχουμε υποχωρήσει ως προς τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά μας δικαιώματα, στο δικαίωμα στην άμβλωση για τις μικρότερες από 16 και 17 ετών. Η πατριαρχική κουλτούρα μας κατηγορεί, ενώ η κοινωνία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι δημόσιες αρχές κάνουν τα στραβά μάτια στους αντιφεμινιστικούς μύθους και στο μισογυνισμό.
Το φεμινιστικό κίνημα πιστεύει ότι η βία που υφιστάμεθα σε διαφορετικά περιβάλλοντα λαμβάνει χώρα σε μια κοινωνία που ανέχεται την ανισότητα και υπονομεύει την αξιοπιστία και το κύρος των γυναικών. Η πατριαρχία τροφοδοτεί την απαξίωσή μας, την αντικειμενοποίηση των σωμάτων μας και την έλλειψη σεβασμού για τις αποφάσεις μας. Επίσης, αυτές οι επιθετικότητες δεν μπορούν να διαχωριστούν από εκείνες που υφίστανται όσοι άνθρωποι δεν πληρούν τα κριτήρια της ηγεμονικής αρρενωπότητας.
Ως εκ τούτου το φεμινιστικό κίνημα απευθύνει κάλεσμα για μια πορεία ενάντια στις έμφυλες βίες στις 7 Νοεμβρίου, για να απαιτήσει:
- η καταπολέμηση της πατριαρχικής τρομοκρατίας να γίνει κρατικό ζήτημα.
- την επέκταση και εφαρμογή της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και τη συμμόρφωση με τις συστάσεις της σύμβασης CEDAW και τη μεταρρύθμιση του νόμου 1/2004, έτσι ώστε να αντανακλώνται όλες οι μορφές της βίας κατά των γυναικών.
- ολόκληρη η κοινωνία, οι οργανισμοί και οι αρχές της να συμμετέχουν σε αυτόν τον αγώνα.
- ο αγώνας και οι πόροι να μην περιλαμβάνουν μόνο τη βία που ασκείται από τους συντρόφους ή πρώην συντρόφους, αλλά και τη σεξουαλική κακοποίηση, τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, την εμπορία ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση / εργασία των γυναικών και των κοριτσιών, καθώς και όλα τα είδη της πατριαρχικής βίας.
- η κυβέρνηση να δεσμευτεί πραγματικά, σε όλα τα επίπεδα, για την πρόληψη και την εξάλειψη της αντρικής βίας, καθώς και για τη βοήθεια και αποκατάσταση για όλες τις γυναίκες που εκτίθενται σε βία, ανεξάρτητα από την εργασιακή κατάσταση, στην οποία βρίσκονται.
- να δίνεται έμφαση στην προστασία των γυναικών που έχουν υποστεί βία, επιτρέποντας διάφορες διεξόδους που αφορούν μια βιοτική, οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη για αυτές και τα παιδιά τους.
- η πρόληψη να καταστεί πολιτική προτεραιότητα, που θα περιλαμβάνει ένα σύστημα μικτής εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα και ειδική εκπαίδευση του επαγγελματικού προσωπικού που εμπλέκεται στη διαδικασία, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην πολιτιστική παραγωγή και στην κοινωνία των πολιτών στον αγώνα για την καταπολέμηση της αντρικής βίας.
- τη δέσμευση των μέσων ενημέρωσης να εφιστούν επαρκώς την προσοχή τους στα διαφορετικά είδη ανδρικής βίας, να την καθιστούν ορατή, αποφεύγοντας το νοσηρό εντυπωσιασμό, και να μην χρησιμοποιούν σεξιστική γλώσσα και εικόνες.
- την αφαίρεση του δικαιώματος της κοινής επιμέλειας και της επίσκεψης των παιδιών σε καταδικασθέντες δράστες, την ανάκληση και την αποτροπή της επιμέλειας σε καταδικασθέντες πατεράδες.
Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η ανδρική βία σκοτώνει και κάνει αδύνατη την απαιτούμενη συνύπαρξη σε μια δημοκρατία.
Είμαστε εδώ παρούσες για να ζητήσουμε από κάθε άτομο, από κάθε αρχή, από κάθε πολιτικό κόμμα και από κάθε κυβέρνηση να μην γίνουν συνένοχοι σε αυτή την κτηνωδία.
Το μισό της ανθρωπότητας πρέπει να συνεχίσει να ζει, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε ούτε μία δολοφονία παραπάνω.
Μας θέλουμε ζωντανές!
Φτάνει πια!
