της Ιουλίας Λειβαδίτη
Η Πόλη του Μεξικού είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στον κόσμο για τις γυναίκες. Σύμφωνα με μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών του 2010, το Μεξικό είναι πρώτη χώρα παγκοσμίως σε σεξουαλική βία κατά των γυναικών, ενώ εκτιμάται ότι το 44 % των Μεξικάνων γυναικών έχουν υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας κατά τη διάρκεια της ζωής τους, από το γράπωμα έως το βιασμό. Στην πρωτεύουσα της χώρας η παρενόχληση και η έμφυλη βία στις δημόσιες συγκοινωνίες και σε άλλους δημόσιους χώρους βρίσκονται σε ανεξέλεγκτο επίπεδο. Το πρόβλημα είναι τόσο ακραίο ώστε ο δήμος χρειάστηκε να εγκαινιάσει βαγόνια του μετρό και λεωφορεία μόνο για γυναίκες, σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η βία.
Αυτό είναι ακόμα πιο ανησυχητικό αν σκεφτεί κανείς ότι η Πόλη του Μεξικού είναι μια ακμάζουσα μητρόπολη με ένα από τα πιο εκτενώς χρησιμοποιούμενα συστήματα μαζικής μεταφοράς στον κόσμο. Πλήθη συγκεντρώνονται σε δρόμους, πάρκα και άλλους δημόσιους χώρους καθημερινά- αλλά η παρενόχληση και η βία περιορίζει σοβαρά την δυνατότητα των γυναικών να κυκλοφορήσουν με ασφάλεια αυτά τους χώρους, ιδιαίτερα τη νύχτα.
Κάπως έτσι μπαίνουν στη σκηνή οι «Κόρες της Βίας» («Las Hijas de Violencia») μια μεξικάνικη ομάδα κοριτσιών που μάχεται την περιβόητη παρενόχληση στους δρόμους της πόλης με ένα μείγμα από punk rock, περφόρμανς και κομφετί. Η ομάδα σχηματίστηκε περίπου πριν από τρία χρόνια ως απάντηση στη βία που βίωναν τα μέλη της στους δρόμους της πόλης. Ήταν σχετικά άγνωστες μέχρι τον περασμένο μήνα, όταν ένας δημοσιογράφος του ενημερωτικού ιστότοπου AJ+ κατέγραψε πως αντιμετωπίζουν την παρενόχληση στο δρόμο και το βίντεο γρήγορα έγινε viral, συγκεντρώνοντας περισσότερο από 9 εκατομμύρια προβολές στο Facebook.
Το κόνσεπτ των περφόρμανς της ομάδας είναι σχετικά απλό: όταν κάποιο από τα κορίτσια παρενοχλείται στο δρόμο, και οι τρεις να βγάζουν τα όπλα τους που πετάνε κομφετί, πυροβολούν τον δράστη και στη συνέχεια αρχίζουν να παίζουν το «Sexista Punk», ένα τραγούδι που έγραψαν ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις.
Οι περφόρμανς τους είναι ένα ενδιαφέρον μείγμα σοβαρής αντιπαράθεσης και ξέγνοιαστου παιχνιδιού. Αυτή η αίσθηση του παιχνιδιού ταιριάζει με το όνομα της ομάδας, το οποίο αποτελεί μια αναφορά στη βία από πού αντιμετωπίζουν, αλλά και ένα λογοπαίγνιο με το όνομα της Violencia Rivas, ενός χαρακτήρας που έχει δημιουργηθεί από την Αργεντίνα κωμικό Peter Capusotto, η οποία αυτοαποκαλείται «μητέρα της πανκ».
Όπως λένε και μέλη της ομάδας: «Είναι πραγματικά αστείο αν το σκεφτείς, να τρομάζεις άνδρες με όπλα από κομφετί. Κατατρομάζουν και στη συνέχεια νιώθουν αμηχανία γι΄αυτό, νιώθουν σαν να έχουν χάσει τον ανδρισμό τους. […] Όταν ξεκινάμε το τραγούδι προσπαθούν να γελάσουν, σαν να είναι και αυτοί ‘μέσα’ στο αστείο. Όταν βλέπουν ότι το τραγούδι δεν σταματά, προσπαθούν να το σκάσουν. […] Η αρχή αυτού το πρότζεκτ, είχε βασικά να κάνει με εμάς ως άτομα. Νιώθαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι για τη βία που αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα, να νιώσουμε σε ένα είδος κάθαρσης. Μετά από αυτό όμως, έχουμε τη φιλοδοξία ότι και άλλες γυναίκες, νέες και ηλικιωμένες θα δουν τι κάνουμε και θα εμπνευστούν να κάνουν κάτι παρόμοιο, να σταματήσουν να σιωπούν όταν τους ασκείται βία.»
Από τότε που το βίντεο τους έγινε viral έχουν δεχτεί πολλές απειλές κατά της ζωής τους.
