της Esra Dogan
Χθες το βράδυ, στα Άδανα, μια πόλη στα νότια της Τουρκίας, ξέσπασε πυρκαγιά σε ιδιωτικό κοιτώνα κοριτσιών ενός σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σκοτώνοντας μια δασκάλα και τουλάχιστον 11 έφηβες μαθήτριες, εκ των οποίων η μεγαλύτερη ήταν 14 ετών, και τραυματίζοντας άλλα 22 κορίτσια. Σύμφωνα με την αρχική έρευνα, η πυρκαγιά που ξεκίνησε στον πρώτο όροφο του τριώροφου κτιρίου και σύντομα επεκτάθηκε στους υπόλοιπους, προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα
Οι κυβερνήτες λένε πως αυτό ήταν μια ατυχής τραγωδία. Αλλά επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω γιατί αυτό ήταν κάτι περισσότερο από μια ατυχή τραγωδία, ότι ήταν δολοφονία και ηθικός αυτουργός της ήταν η πατριαρχική κοινωνία.
Η πιο τρομακτική λεπτομέρεια του συγκεκριμένου συμβάντος είναι ότι τα περισσότερα από τα κορίτσια σκοτώθηκαν αφού ανέβηκαν στο ξύλινο πάτωμα της οροφής για να βρουν τη σκάλα διαφυγής, αλλά δεν μπόρεσαν να ανοίξουν την πόρτα ασφαλείας που ήταν κλειδωμένη από μέσα.
Ο δήμαρχος των Αδάνων, Huseyin Sozlu, δήλωσε ότι η δασκάλα που έχασε τη ζωή της στη φωτιά μάλλον είχε το κλειδί της πόρτας και, «φυσικά, τα παιδιά θα είχαν σωθεί αν ήταν σε θέση να ξεφύγουν από τη σκάλα διαφυγής».
Αλλά δεν είχαν την δυνατότητα!
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μεγάλη αμέλεια σε αυτό το περιστατικό και οι αρμόδιοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν για: την έλλειψη των μέτρων που λαμβάνονται σε περίπτωση πυρκαγιάς, την ελλιπή ενημέρωση που δίνεται στους μαθητές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, την ξύλινη οροφή καθώς και το πάτωμα, τα οποία διευκόλυναν την φωτιά να σαρώσει όλο το κτίριο.
Ωστόσο, η κλειστή πόρτα της σκάλας διαφυγής που παγίδευσε τα νεαρά κορίτσια στο εσωτερικό, αφήνοντας τα να καούν ζωντανά, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια δολοφονία από την πατριαρχική νοοτροπία, που δεν δίστασε να βάλει τις ζωές των κοριτσιών σε κίνδυνο!
Το ξέρω καλά από τις φίλες μου, οι οποίες έχουν μείνει σε κρατικούς ή ιδιωτικούς κοιτώνες που χρηματοδοτούνται από θρησκευτικά τάγματα, πώς λαμβάνονται προφυλάξεις προκειμένου να ελέγξουν τις εξόδους των νέων φοιτητών και αναμφίβολα οι κανόνες για τα κορίτσια είναι αυστηρότεροι. Μία πόρτα ασφαλείας κλειδωμένη από μέσα, μια πράξη που θέλει να αποτρέψει τα κορίτσια να βγουν έξω το βράδυ, είναι το αποτέλεσμα της πατριαρχικής κοινωνίας, η οποία περισσότερο νοιάζεται να ελέγξει την «αγνότητα» των κοριτσιών και των γυναικών, παρά να τους παρέχει το δικαίωμα στην ζωή!
Τώρα στην Τουρκία, πολλά άτομα μέσα από τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ονομάζουν αυτό το περιστατικό «δολοφονία τιμής», κατηγορώντας το τάγμα του Σουλεϊμάν που είχε αυτόν τον κοιτώνα και απαιτούν το κλείσιμο όλων των κοιτώνων που ανήκουν σε θρησκευτικά τάγματα.
Ωστόσο, είναι η θρησκεία η κύρια υπεύθυνη αυτού του είδους δολοφονιών; Μια φίλη μου στο facebook απαντάει ξεκάθαρα: «Η πραγματικά υπεύθυνη είναι η νοοτροπία η οποία θέλει κτήμα της την γυναίκα, που προσπαθεί να ελέγξει τι φοράει, τι ώρα γυρνάει σπίτι. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι είναι εκείνοι που δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι η γυναίκα με την οποία είναι τώρα μαζί είχε και στο παρελθόν σεξουαλική ζωή».
Ήταν η πατριαρχία που έβαψε χθες με αίμα αυτόν τον κοιτώνα κοριτσιών στην Τουρκία. Και το τραγικό είναι ότι εμείς, τα κορίτσια και οι γυναίκες, πεθαίνουμε κάθε μέρα σε αυτή την ανδροκρατούμενη κοινωνία, η οποία «αναζητά» την αξία μας ανάμεσα στα πόδια μας, μας εγκλωβίζουν μέσα σε κτίρια, και τελικά μας στερεί τα δικαιώματά μας στη ζωή!
