Η αναρχική μουσουλμάνα σκιτσογράφος την οποία μισούν οι φονταμενταλιστές της Αιγύπτου

Μία από τις γυναίκες που μίλησαν στη Συνέλευση Γυναικών κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στην Τυνησία δεν ήταν πολιτική ακτιβίστρια, αλλά σκιτσογράφος. Η Doaa Eladl είναι μία 34χρονη Αιγύπτια, η οποία αποκαλεί τον εαυτό της «αναρχική μουσουλμάνα».

Δημοσιεύει τη δουλειά της στη μεγάλη εφημερίδα Al-Masry Al-Youm και συγκαταλέγεται στους γνωστότερους πολιτικούς σκιτσογράφους της χώρας της, διαπρέποντας σε ένα χώρο κατ’ εξοχήν ανδροκρατούμενο, όπως υποδηλώνει ένα χιουμοριστικό σκίτσο της που τη δείχνει να παρελαύνει προς τη δουλειά της, έχοντας τα μαλλιά της δεμένα στα μουστάκια τεσσάρων συναδέλφων της.

Κατά τη διάρκεια των αναταραχών στην Αίγυπτο, η Eladl και οι συνάδελφοί της υποστήριξαν την Επανάσταση, τυπώνοντας μία σειρά από σκίτσα αγριότατης πολιτικής σάτιρας, τα οποία μοίρασαν εν συνεχεία στην πλατεία Tahrir:

«Δεν θεωρώ πως καλλιτέχνες του είδους μου θα έπρεπε να είναι μέλη πολιτικών κομμάτων ή οργανωτές. Αντιθέτως, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε την τέχνη μας για να στηλιτεύσουμε την αδικία και την καταπίεση», έχει δηλώσει η ίδια.

Οι δριμύτατες καρικατούρες της έχουν προκαλέσει την οργή των φονταμενταλιστών μουσουλμάνων της χώρας της, σε σημείο ώστε να είναι η πρώτη σκιτσογράφος στα χρονικά της Αιγύπτου, η οποία αντιμετωπίζει κατηγορίες για βλασφημία κατά του Ισλάμ.

Το 2012, ο σαλαφιστής δικηγόρος Khaled El-Masry, γενικός γραμματέας μιας οργάνωσης με την ονομασία Εθνικό Κέντρο για την Υπεράσπιση των Ελευθεριών, τη μήνυσε, κατηγορώντας την για δυσφήμιση θρησκευτικών προφητών.

Το σκίτσο που πυροδότησε την αντίδρασή του δείχνει έναν Αιγύπτιο με φτερά αγγέλου να νουθετεί τον Αδάμ και την Εύα, λέγοντάς τους πως δεν θα είχαν εκδιωχθεί ποτέ από τον παράδεισο εάν πολύ απλά είχαν ψηφίσει υπέρ του προσχεδίου συντάγματος της Αδελφότητας στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Το δικαστήριο δεν έχει ακόμα εκδικάσει την υπόθεση.

Η Eladl χρησιμοποιεί την τέχνη της με σκοπό να προσελκύσει την προσοχή του κόσμου στα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, γάμου ανηλίκων, σεξουαλικής παρενόχλησης, βίας κατά των γυναικών, καθώς και στο νέο φαινόμενο των επιθέσεων κατά των γυναικών διαδηλωτριών.

Ορισμένοι της καταλογίζουν βέβηλη συμπεριφορά, υποστηρίζοντας ότι η δουλειά της υπερβαίνει τα όρια της κοσμιότητας – κάτι που δεν φαίνεται να αγγίζει την ίδια και το γνώριμο ύφος των σκίτσων της.

Ενα από αυτά, το οποίο έχει προκαλέσει τις εντονότερες αντιδράσεις, καταφέρεται κατά της κλειτοριδεκτομής, απεικονίζοντας ένας άνδρα πάνω σε μία σκάλα ορθωμένη ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας, κρατώντας ένα ψαλίδι.

«Κριτικάρω τις συνήθειες και τα έθιμα τα οποία πιστεύω ότι είναι λάθος και θα έπρεπε να αναθεωρηθούν, όπως η γυναικεία περιτομή, που δεν προκύπτει καθόλου από τη μουσουλμανική θρησκεία. Πολλοί λόγιοι υποστηρίζουν ότι η εν λόγω πρακτική αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν σχετίζεται κατά κανένα τρόπο με το Ισλάμ. Παρ’ όλα αυτά, εφαρμόζεται ακόμα στην Αίγυπτο, δυστυχώς στο όνομα της θρησκείας».