της Δήμητρας Ρωμανού
Και πάλι σε ισχύ η επαίσχυντη υγειονομική διάταξη
«Αποφασίζουμε και διατάξ-ουμε». Έτσι απλά, ο νέος υπουργός Υγείας Άδωνης Γεωργιάδης αποφάσισε να επαναφέρει την επαίσχυντη υγειονομική διάταξη του Ανδρέα Λοβέρδου, βάσει της οποίας έγιναν εξαναγκαστικές λήψεις αίματος, διώξεις, φυλακίσεις, και προπαντός διαπομπεύθηκαν 28 οροθετικές γυναίκες το 2012.
Το ιστορικό της υγειονομικής διάταξης
Τον Απρίλιο του 2012, ένα μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές, ο Ανδρέας Λοβέρδος με υπουργική απόφαση δημοσίευσε την υγειονομική διάταξη ΓΥ/39 με πρόσχημα τη δημόσια υγεία, αφού, σύμφωνα με τον ίδιο, οι εκδιδόμενες οροθετικές γυναίκες αποτελούν «υγειονομικές βόμβες» και κίνδυνος για την κοινωνία και την ασφάλεια των πολιτών και πρέπει επειγόντως να τεθούν «σε καραντίνα». Έτσι, τα όργανα του υπουργού Υγείας, Α. Λοβέρδου, αλλά και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδη, προέβησαν σε σωρεία παραβιάσεων όσον αφορά τη διαδικασία λήψης αίματος, τις συλλήψεις, τη δίωξη, τη φυλάκιση οροθετικών γυναικών και τη διαπόμπευσή τους, με δημοσίευση των φωτογραφιών τους στο διαδίκτυο.
Ένα ερώτημα που ευλόγως ανέκυψε τότε ήταν γιατί δεν δημοσιεύτηκαν ονόματα και φωτογραφίες των «νοικοκυραίων» που αγόρασαν σεξ από αυτές τις καταρρακωμένες γυναίκες και μάλιστα με απαίτηση να είναι χωρίς προφύλαξη. Είναι πολύ πιθανό δε, οι ίδιοι «νοικοκυραίοι» να μετέδωσαν τον ιό του aids στις γυναίκες. Γιατί λοιπόν αυτοί δεν αποτέλεσαν «κίνδυνο για τη δημόσια υγεία»; Η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί ίσως με όρους μάρκετινγκ και ψηφοθηρίας ενόψει των εκλογών του 2012.
Συνολικά 28 γυναίκες συνελήφθησαν με την κατηγορία της «βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης» καθώς και για παραβάσεις της εθνικής νομοθεσίας για τους εργαζόμενους του σεξ (Ν. 2734/99), ενώ μέχρι να δικαστούν κρατούνταν χωρίς φάρμακα σε άθλιες συνθήκες στις φυλακές (π.χ. λιμνάζοντα νερά, συνύπαρξη γυναικών με μη εμβολιασμένες γάτες, ακατάλληλοι χώροι διαμονής, κακή σίτιση κλπ), γεγονός που επιβάρυνε την ήδη εύθραυστη υγεία τους.
Υπό την πίεση του κινήματος
Τον Απρίλιο του 2012 δημιουργήθηκε η «Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές γυναίκες», που πραγματοποίησε εβδομαδιαίες συναντήσεις με τις προφυλακισμένες, παρέχοντάς τους ψυχολογική στήριξη, νομική αρωγή και υλική βοήθεια. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι άσκησε πιέσεις ζητώντας την άμεση απελευθέρωση των συλληφθεισών και την αποζημίωσή τους για ηθική βλάβη, αλλά και την κατάργηση της υγειονομικής διάταξης, δημοσιοποιώντας παράλληλα με όλα τα μέσα τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των γυναικών. Βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ με την Πρωτοβουλία κατάφεραν με τις συνεχείς πιέσεις που άσκησαν, να βελτιωθούν έστω και λίγο οι συνθήκες κράτησης των γυναικών. Η Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε τα μέτρα που υιοθετήθηκαν από τις ελληνικές αρχές και μεταξύ άλλων ανέφερε «η δημοσίευση ονομάτων, φωτογραφιών και θετικής κατάστασης στον ιό HIV αποτελεί θεμελιώδη παραβίαση του απορρήτου και εκθέτει τους εργαζομένους του σεξ στο στιγματισμό και τη βία…» Οι οργανώσεις ACT UP ΔΡΑΣΕ και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες κατέθεσαν τον Οκτώβριο του 2012 στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης της διάταξης. Η Ελληνική Ένωση των δικαιωμάτων του Ανθρώπου ανέφερε: «η δημοσίευση των φωτογραφιών και η αποκάλυψη της οροθετικότητας των γυναικών αυτών είναι αδικαιολόγητη και προσβάλλει την τιμή και την υπόληψή τους…».
Η οργάνωση των Η.Ε. υπεύθυνη για το aids UNAIDS «καλεί τις ελληνικές αρχές να αναθεωρήσουν αυτούς τους νόμους και τις πρακτικές…»
Υπό την πίεση του οργανωμένου κινήματος αλληλεγγύης στις οροθετικές και την κατακραυγή ακόμα και διεθνών οργανισμών, το Μάιο του 2013 καταργείται η διάταξη Λοβέρδου. Ωστόσο, όλες οι γυναίκες που φυλακίστηκαν βρίσκονται ήδη ελεύθερες, αφού τα κατηγορητήρια κατέρρευσαν. Η δικαστική εξουσία δεν μπόρεσε να βρει την παραμικρή νομική βάση στις παράλογες κατηγορίες. Κάποιες από τις γυναίκες έχουν κινηθεί νομικά ζητώντας αποζημιώσεις για ηθική βλάβη κατά του Δημοσίου. Κάποιες άλλες θέλουν απλά να ξεχάσουν. Μαζί με τη ζωή τους καταστράφηκαν και στιγματίστηκαν για πάντα οι ζωές των παιδιών τους και της οικογένειάς τους.
Όπισθεν ολοταχώς…
Μόλις μια βδομάδα μετά το διορισμό του ο νέος υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης επανέφερε τη διάταξη, βάσει της οποίας τα όργανά του συνέλαβαν ακόμα και οροθετικά άτομα που πήγαιναν να λάβουν την αγωγή τους έξω από το νοσοκομείο Α. Συγγρός. Με την απόφασή του αυτή έρχεται αντιμετωπίζει, και πάλι, τη συντονισμένη, πολυεπίπεδη και οργισμένη αντίδραση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, συλλογικοτήτων αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν άμεση κατάργηση της διάταξης, συμμόρφωση με τις συστάσεις διεθνών οργανισμών και επανεξέταση της ισχύουσας νομοθεσίας (άρθ. 20 Ν.3172/2003 και κατάργηση άρθ. 59 Ν. 4075/2012). Υπό την πίεση του κινήματος αλληλεγγύης αναστέλλονται προσωρινά κατόπιν προφορικής δήλωσης του γραφείου του υπουργείου οι «επεμβάσεις» με στόχο οροθετικούς. Όμως το υπουργείο συνεπές στις ακροδεξιές αποφάσεις του, σε διάλογο που είχε καλέσει την περασμένη Παρασκευή οργανώσεις, δηλώνει ότι προϋπόθεση για συζήτηση αποτελεί η αποδοχή υγειονομικής διάταξης. Κανένα κείμενο ή γνωμοδότηση που να αποδεικνύει το κατεπείγον για την προστασία από λοιμώδη νοσήματα, ωστόσο, δεν έχει προσκομιστεί στις οργανώσεις παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις τους. «Σεβόμαστε τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και των ευπαθών ομάδων αλλά και αυτών που θέλουν να νιώθουν αίσθημα ασφάλειας», δήλωσε ο Γεωργιάδης ξεχνάει όμως ότι «αυτοί» πραγματικά δεν κινδυνεύουν από καμία οροθετική, αλλά από το ρατσισμό και τα μνημόνια λιτότητας που συνοδεύονται από καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Πηγή: Εποχή
