της Δήμητρας Σπανού
Για έξι ημέρες το Σάο Πάολο βρέθηκε στο επίκεντρο του φεμινιστικού ενδιαφέροντος, καθώς πλήθος συζητήσεων και δράσεων φεμινιστικής αλληλεγγύης έλαβαν χώρα στη βραζιλιάνικη μητρόπολη. Όλα αυτά στα πλαίσια της 9ης διεθνούς συνάντηση της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, που πραγματοποιήθηκε από τις 26-31 Αυγούστου, με τη συμμετοχή πάνω από 1500 γυναικών από όλες τις περιοχές της Βραζιλίας, καθώς και αντιπροσωπείες από 48 χώρες.
Η Παγκόσμια Πορεία είναι ένα κίνημα γυναικών που υποστηρίζει τον λεγόμενο «φεμινισμό από τα κάτω»- «feminismo popular», δηλαδή έναν φεμινισμό που πηγάζει από τις καθημερινές εμπειρίες, ενάντια στην πατριαρχία, τον καπιταλισμό, τον ρατσισμό και τη (νέο-)αποικιοκρατία. Εμφανίστηκε με την πρώτη διεθνή δράση της το 2000, που απαιτούσε το τέλος της φτώχειας και της βίας κατά των γυναικών, έχοντας πρώτα δικτυωθεί με χιλιάδες οργανώσεις γυναικών και φεμινιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο. Συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία των Παγκόσμιων Φόρουμ, ενώ διατηρεί σταθερές σχέσεις και με άλλες κινηματικές δικτυώσεις, όπως η Via Campesina. Η παρουσία της στην Ελλάδα, αν και με ασυνέχειες, χρονολογείται από την ιδρυτική συνάντηση του ελληνικού Δικτύου της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, που έγινε στην Αθήνα το 2003, με συμμετοχή εκατοντάδων γυναικών και πολύ ενθουσιασμό. Αρκετές από αυτές συμμετείχαν ως αποστολή και στις πρώτες κεντρικές εκδηλώσεις στις Βρυξέλλες και στη Νέα Υόρκη.
Στην 9η Διεθνή Συνάντηση, σκοπός ήταν αφενός να επιβεβαιωθούν και πάλι οι αρχές και αξίες της ΠΠΓ και αφετέρου να συζητηθεί η τέταρτη δράση, που θα λάβει χώρα το 2015. Η συνάντηση ξεκίνησε δύο ημέρες συνεδρίων ανοιχτές στο κοινό, με στόχο την ανάπτυξη της φεμινιστικής εκπαίδευσης των μελών του κινήματος. Η πρώτη συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την τροχιά του φεμινισμού στη Λατινική Αμερική, με ομιλήτριες την Nalu Faria και την Sandra Moran, μέλη της ΠΠΓ από τη Βραζιλία και τη Γουατεμάλα αντίστοιχα, καθώς και την ερευνήτρια Sonia Alvarez από τις ΗΠΑ. Οι ομιλήτριες εστίασαν στους πολλούς φεμινισμούς που πηγάζουν από την καθημερινή ζωή, από «καθημερινές» γυναίκες και προβάλλουν μια φεμινιστική εναλλακτική. Οι γυναίκες -φεμινίστριες κατά την Sandra Moran- αποτελούν σημαντικό μέρος των αντιστάσεων απέναντι σε μεγάλα έργα, που απειλούν τη ζωή των τοπικών κοινωνιών και είναι εκείνες που υπερασπίζονται, ακόμα και με τα σώματά τους, τη γη και τις κοινότητές τους.
Στην απογευματινή συζήτηση, με θέμα «συσσώρευση μέσω υφαρπαγής: εργασία, φύση και γυναικεία σώματα», ομιλήτριες ήταν η Helena Hirata από τη Γαλλία, η Ariel Salleh από την Αυστραλία, η Malalai Joya από το Αφγανιστάν και η Jean Enriquez από τις Φιλιππίνες. Όλες οι ομιλίες εστίασαν στο πώς οι επιθέσεις στα δικαιώματα, αλλά και στη φύση, καταλήγουν να επηρεάζουν τις καθημερινές ζωές και επιλογές μας, μέχρι το επίπεδο των ίδιων των σωμάτων, χρωματισμένες με προσωπικές αφηγήσεις και εμπειρίες. Μέσα από τις διαφορετικές οπτικές έγιναν εμφανείς οι πολλαπλοί τρόποι με τους οποίους οι γυναίκες αποτελούν τα πρώτα θύματα του συστήματος, ενώ κάποιοι άλλοι επωφελούνται. Τα γυναικεία σώματα ανήκουν στο κράτος, την εκκλησία και τις εταιρείες, που καθορίζουν πώς θα μοιάζουμε, τι θα φοράμε και πώς θα συμπεριφερόμαστε.
[youtube]http://youtu.be/FUyPDj2PSgs[/youtube]
Η δεύτερη μέρα επικεντρώθηκε στον φεμινισμό και στο κίνημα. Στο πρώτο πάνελ, στο οποίο συμμετείχε η Georgina Alfonso από την Κούβα, η Souad Mahamud από την Τυνησία, η Francisca Rodriguez από τη Χιλή και η Graça Samo από τη Μοζαμβίκη, δόθηκε έμφαση στη σύνδεση της ΠΠΓ με άλλες κινηματικές δομές. Η φεμινιστική παρέμβαση τόσο σε μόνιμες δικτυώσεις (π.χ. φόρουμ, via campesina) όσο και στα συνδικάτα και τα κοινωνικά κινήματα έχει φέρει αποτελέσματα για τις ζωές πολλών γυναικών.
Το απόγευμα, η συζήτηση επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, μέσα από τις εισηγήσεις των μελών της απερχόμενης Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής Miriam Nobre (Βραζιλία), Nana Aicha Cisse (Μάλι), Emilia Castro (Κεμπέκ) και Judite Fernández (Πορτογαλία). Μέσα από μια ανασκόπηση στη διαδικασία δημιουργίας της Πορείας, δόθηκε η ευκαιρία να υπενθυμιστούν οι αρχές και οι αξίες λειτουργίας της. Στη συνέχεια τονίστηκε η σημασία της στο σήμερα, ως μια ζωντανής δικτύωσης γυναικών που αναζητούν έναν άλλο τρόπο ζωής και ένα διαφορετικό μέλλον, βασισμένο στη συλλογική ζωή και στις ανάγκες τους.
Από την τρίτη ημέρα, οι διεθνείς αντιπρόσωποι συγκεντρώθηκαν σε μια ξεχωριστή συνέλευση για να συζητήσουν την κατεύθυνση της Πορείας τα επόμενα χρόνια και τον προγραμματισμό της 4ης διεθνούς δράσης, καθώς και τη μεταφορά της Διεθνούς Γραμματείας από τη Βραζιλία. Την ίδια ώρα, το βραζιλιάνικο τμήμα είχε διοργανώσει μια σειρά από εργαστήρια ανοιχτά προς κάθε ενδιαφερόμενη, με θέματα όπως: την εμπορευματοποίηση των σωμάτων, τον έλεγχο του σώματος και της σεξουαλικότητας , γιατί ο φεμινισμός πρέπει να είναι αντιρατσιστικός , τον αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση της φύσης, την οικονομική αυτονομία, τη βία κτλ, καθώς και τεχνικές για στένσιλ και γκράφιτι, εργαστήρια για ραδιόφωνο και ίντερνετ, Batucada κτλ.
Παράλληλα, κάθε μεσημέρι και απόγευμα η τέντα της αλληλεγγύης ήταν ο τόπος όπου γυναίκες από την Τυνησία, το Μαρόκο, την Κούβα, την Ελλάδα, το Μπαγκλαντές, τη Δυτική Σαχάρα, την Παλαιστίνη, το Κονγκό, την Κεντρο-αφρικανική Δημοκρατία, τη Γουατεμάλα και την Αϊτή μοιράστηκαν τις εμπειρίες από τους αγώνες στις χώρες τους. Όλη την εβδομάδα στον χώρο λειτουργούσε αγορά με προϊόντα αλληλέγγυου εμπορίου από γυναικείους συνεταιρισμούς. Εκτός από τα εργαστήρια, η συνάντηση πλαισιώθηκε και με εξωστρεφείς δράσεις. Στις 29/8, ημέρα για την λεσβιακή ορατότητα, έγινε δράση με Batucada σε μια κεντρική πλατεία της πόλης. Μια άλλη δράση ήταν η διαμαρτυρία κατά πολυεθνικής βραζιλιάνικων συμφερόντων για τον ρόλο της στην εκμετάλλευση των εδαφών στη Μοζαμβίκη για εξορύξεις.
Το συνέδριο κορυφώθηκε με μια μεγάλη συνέλευση-γιορτή, όπου μέσα στους χορούς, το τραγούδι και τα Batucada ανακοινώθηκε ότι τον συντονισμό της Διεθνούς Γραμματείας αναλαμβάνει η Μοζαμβίκη, ενώ η δέκατη διεθνής σύνοδος θα γίνει στο Μάλι το 2016. Στη συνέχεια ακολούθησε η μεγάλη διαδήλωση με πάνω από 4.000 γυναίκες, που ξεκίνησε στην Avenida Paoulista, έναν σύγχρονο κεντρικό δρόμο με ουρανοξύστες και καταστήματα και κατέληξε στην Πλατεία Δημοκρατίας, στο παλιό κέντρο, με συναυλία. Το κέφι, η ενέργεια και η αισιοδοξία ήταν τα στοιχεία που χαρακτήρισαν όλη την εβδομάδα, ακόμα και τις πιο δύσκολες διαδικασίες και παρέμειναν μέχρι τέλους καθοριστικά. Μιας εβδομάδας όπου γυναίκες από πολύ διαφορετικές κουλτούρες, υπόβαθρα, ηλικίες και εμπειρίες προσπαθήσαμε να χτίσουμε πάνω στα κοινά που μας ενώνουν ώστε να αγωνιστούμε μαζί για ένα καλύτερο μέλλον. Έξι μέρες που μόνο να προσφέρουν έχουν στο κίνημα!
[youtube width=”640″ height=”480″]http://youtu.be/ajLeX2gtIV0[/youtube]
Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες στο blog της συνάντησης
Διαβάστε ακόμα
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε για το Διεθνές Συνέδριο της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών
Η Παγκόσμια Πορεία Γυναικών στην Ελλάδα
