1 Νοεμβρίου 2012

Δελτίο Τύπου

Συνέντευξη Τύπου πραγματοποίησε την Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012 η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Διωκόμενων Οροθετικών Γυναικών. Στόχος της συνέντευξης τύπου ήταν να καταγγείλει τη φασιστική πρακτική της σύλληψης, φυλάκισης και διαπόμπευσης οροθετικών ατόμων και να ενημερώσει για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και τις συνθήκες που βιώνουν εδώ και έξι μήνες τα άτομα αυτά.

Στη συνέντευξη μίλησαν η Σίσσυ Βωβού μέλος της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας Ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών και μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Διωκόμενων Οροθετικών Γυναικών, η Χρύσα Μπότση  γιατρός ειδικευμένη στην ΗΙV/AIDS λοίμωξη από την ACT UP ΔΡΑΣΕ και μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, η Χαρά Παπαγεωργίου δικηγόρος και μέλος της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών, ο Βαγγέλης Μάλλιος, δικηγόρος και εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η Σοφία Κουκούλη-Σπηλιωτοπούλου, δικηγόρος και Εκπρόσωπος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Επίσης, παρεβρέθησαν και παρενέβησαν εκπρόσωποι και μέλη του Ελληνικού Συμβούλιου για τους Πρόσφυγες, της Act up, του Σωματείου Διεμφυλικών, βουλευτές και πλήθος κόσμου.

Η κ. Σίσσυ Βωβού τόνισε ότι κλείνουν έξι μήνες από την έναρξη αυτής της, φασιστικής έμπνευσης, επιχείρησης, η οποία υλοποιήθηκε στα πλαίσια της έκδοσης της υγειονομικής διάταξης του πρώην Υπουργού Υγείας κ. Α. Λοβέρδου. Από τις 96 προσαγωγές που έγιναν, 27 κρατήθηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Το πιο σοβαρό στοιχείο της υπόθεσης, σύμφωνα και με αυτά που λένε τα θύματα είναι το ζήτημα της διαπόμπευσης και ο στιγματισμός τους. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης στις Διωκόμενες Οροθετικές Γυναίκες, πραγματοποιεί επισκέψεις σε εβδομαδιαία βάση στο χώρο των φυλακών Κορυδαλλού όπου και κρατούνται οι γυναίκες αυτές με σκοπό την ψυχολογική και κοινωνική τους στήριξη καθώς και την προσφορά ειδών πρώτης ανάγκης. Αυτή τη στιγμή κρατούνται 16 γυναίκες. Εκτός από τα ζητήματα που άπτονται των δικαιωμάτων και της ίδιας της ζωής των γυναικών αυτών, η σύλληψη και κράτησή τους είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και για τη δημόσια υγεία και για την πρόληψη κα αντιμετώπιση του HIV AIDS καθώς αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά επίδικα.

Συνεχίζοντας η κ. Βωβού εστίασε στην πολιτική διάσταση της σύλληψης αυτών των γυναικών και υποστήριξε ότι φυλακίζεται το αιδοίο. Σε εξαθλιωμένες γυναίκες, το κράτος άσκησε την πιο βάρβαρη πολιτική με τον πιο ακραίο τρόπο, αναδεικνύοντας την πατριαρχική αντίληψη του κράτους. Τις παρουσιάζουν ως τις μόνες υπεύθυνες για την εξάπλωση του ιού  HIV και δεν θίγουν τις ευθύνες των πελατών. Η Δημοσίευση των φωτογραφιών στερείται κάθε λογικής, καθώς το μόνο που κατάφεραν ήταν να καθησυχάσουν τους πελάτες που δεν είχαν βρεθεί μαζί τους! Η δημόσια υγεία δεν προστατεύεται χωρίς πραγματική ενημέρωση για τον ιό HIV και χωρίς εκστρατεία ενάντια στη καταναγκαστική πορνεία και το trafficking. Στόχος της πρωτοβουλίας είνα η αποφυλάκιση των γυναικών αυτών και η δημιουργία αναχώματος για να μην επαναληφθούν τέτοια γεγονότα. Τέλος αναφέρθηκε και στη σύλληψη του δημοσιογράφου Κ. Βαξεβάνη, ο οποίος κατά τη διάρκεια της σύλληψής του δήλωσε ότι το απόρρητο γίνεται σεβαστό όταν πρόκειται για τραπεζικούς καταθέτες, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση των γυναικών αυτών, το απόρρητο των οποίων καταπατήθηκε βάναυσα. Παρά τις πιέσεις και τις συνεχείς καταγγελίες οι φωτογραφίες των γυναικών κατέβηκαν από την ηλεκτρονική σελίδα της αστυνομίας γύρω στα τέλη Αυγούστου, ενώ αναπαράχθηκαν και από πλείστα ΜΜΕ.

Στη συνέχεια πήρε το λόγο η κ. Χρύσα Μπότση, η οποία ενημέρωσε ότι από τις συλληφθείσες από τη στιγμή της σύλληψής τους εννέα (9) βρίσκονταν σε πλήρες AIDS και τρεις (3) είχαν άμεση ανάγκη αγωγής αλλά δεν την ελάμβαναν, ενώ ακόμα και σήμερα υπάρχουν κοπέλες που κρατούνται και χρήζουν αντιρετροϊκής θεραπείας αλλά δεν την παίρνουν. Στις κοπέλες «προτάθηκε» να κάνουν τεστ HIV, χωρίς πολλές φορές οι ίδιες οι γυναίκες να καταλαβαίνουν τι κάνουν. Η ουσία του ζητήματος είναι ότι στις κοπέλες αυτές «φορτώθηκε» όλη η επιδημία του HIV-AIDS στην Ελλάδα, σχηματίζοντας την εντύπωση ότι αφού συνελήφθησαν η χώρα «καθάρισε» από το AIDS. Η επιδημία του HIV AIDS βρίσκεται σε άνοδο και αφορά κυρίως χρήστες. Οι κοπέλες έχουν ως κύρια ταυτότητα αυτή της χρήστριας και η όποια παραβατική συμπεριφορά τους απορρέει από αυτό και όχι από την κατηγορία για πορνεία. Το δίδυμο Λοβέρδου-Χρυσοχοΐδη χρησιμοποίησε έντεχνα το φόβο για το AIDS, απόρροια της απουσίας ενημέρωσης του κόσμου από το ίδιο το κράτος, για να αποστρέψουν τα βλέμματα από τα πραγματικά προβλήματα.

Επίσης, η κ. Μπότση υποστήριξε ότι η σταδιακή απελευθέρωση των γυναικών είναι και αυτή μεθοδευμένη, έναντι μιας ομαδικής αποφυλάκισης, όπως και θα έπρεπε, η οποία θα δημιουργούσε αντιδράσεις και ερωτηματικά για την αρχική σύλληψή τους. Όλη η επιχείρηση στηρίχτηκε στην υγειονομική διάταξη του κ. Λοβέρδου που εκδόθηκε και εφαρμόστηκε σε χρόνο ρεκόρ. Μεγάλο ρόλο έπαιξε και ο υγειονομικός κόσμος του ΚΕΕΛΠΝΟ, όχι όλοι, υπηρξαν άνθρωποι που αντιστάθηκαν, αλλά υπήρξαν και γιατροί που έπαιξαν το ρόλο του μπάτσου. Οι περισσότερες γυναίκες δυστυχώς δεν έχουν ενταχθεί ή παραμείνει στις δομές απεξάρτησης. Τέλος, τόνισε η κ. Μπότση, ότι είναι πολύ σημαντικο να ειπωθεί ότι όλη αυτή η υπόθεση είναι μια φοβερή άσκηση εξουσίας, η οποία δυνητικά μπορεί να ασκηθεί σε οποιονδήποτε από εμάς, αφού αρχικά η σύλληψη των γυναικών με την κατηγορία της πορνείας έγινε με την κατάθεση ενός αστυνομικού ότι κινούνταν προκλητικά στο πλήθος, ενώ το κίνητρο ήταν καθαρά πολιτικοί λόγοι.

Η κ. Χαρά Παπαγεωργίου από την Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και Μεταναστών ανέλυσε τις νομικές πτυχές του ζητήματος. Οι κοπέλες αυτές σταματήθηκαν για έλεγχο και προσήχθησαν επειδή είχαν συγκεκριμένη εμφάνιση που παρέπεμπε σε τοξικοεξαρτημένες και εργαλειοποιήθηκαν για να κατηγορηθούν στη συνέχεια για βαριά σκοπούμενη βλάβη. Καμία από αυτές δεν είχε δώσει τη σύμφωνη γνώμη της για την υποβολή της σε εξέταση για HIV/AIDS, γεγονός που αποτελεί  ευθύ  εξαναγκασμό , ενώ ταυτόχρονα υπέφεραν από στερητικό σύνδρομο. Από τις 96 προσαγωγές σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει αν τελούσαν το αδίκημα της πορνείας ούτε και από τα στοιχεία της δικογραφίας, ενώ όλες οι συλλήψεις έγιναν με την κατάθεση ενός αστυνομικού ο οποίος κατάφερε να είναι, άγνωστο με ποιον τρόπο, παρών σε όλες τις περιπτώσεις. Το καθεστώς της προσαγωγής στην Ελλάδα, ανέφερε, είναι γκρίζα ζώνη.

Επίσης, η κ. Παπαγεωργίου τόνισε ότι η υγειονομική διάταξη στερείται νομοθετικής εξουσιοδότησης, είναι αντισυνταγματική και παρουσιάζει πολλά νομικά προβλήματα. Για το θέμα αυτό έχουν προσφύγει στο ΣτΕ η ACT UP και το Ελληνικό Συμβούλιο για του Πρόσφυγες με ημερομηνία εκδίκασης 3/2/13. Κάποιες από τις γυναίκες έχουν καταθέσει μήνυση κατα του ιατρού που τους πήρε αίμα, κατά του αστυνομικού οργάνου και κατά παντός υπευθύνου αφού δεν τηρήθηκε καμία από τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Τη μήνυση αυτή την έχουν συνυπογράψει και τέσσερις οργανώσεις (ACT UP, PRAKSIS, Κέντρο Ζωής και Θετική Φωνή). Σχετικά με τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών και των στοιχείων των γυναικών έγινε από την πρώτη στιγμή αίτηση στον προϊστάμενο της εισαγγελείας να ανακληθεί η διάταξη δημοσιοποίησης, η οποία ωστόσο κατέληξε στο αρχείο με την αιτιολόγηση ότι πλέον έχει επιληφθεί η δικαιοσύνη και δεν γίνεται να παρέμβει η εισαγγελεία, ενώ έχει γίνει και προσφυγή για την απόφαση αυτή, στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Τέλος, έχει γίνει και προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το λόγο πήρε στη συνέχεια ο κ. Βαγγέλης Μάλλιος από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ο οποίος έδωσε έμφαση στη δημοσιοποίηση των στοιχείων και στην εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών. Η αρχή έγινε από το 2007, όταν ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης υιοθέτησε διάταξη με την οποία μπορεί εισαγγελέας να δημοσιοποιεί στοιχεία για την προστασία του κοινωνικού συνόλου και των ευάλωτων ομάδων. Ακόμα όμως και με αυτή τη διάταξη δεν είναι δυνατή η δημοσιοποίηση των συγκεκριμένων στοιχείων, μιας και δεν δίνει την εξουσιοδότηση για τη δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Αυτό γιατί πρέπει να γίνεται σεβαστή η αρχή της αναλογικότητας. Η προστασία μπορούσε να γίνει με δημοσίευση άλλων στοιχείων, π.χ. το όνομα του οίκου ανοχής ή τις πιάτσες στο δρόμο. Σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να δημοσιοποιηθούν και τα στοιχεία όσων οικειοθελώς πήγαν να εξεταστούν επειδή πήγαν με τις συγκεκριμένες γυναίκες.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η αναδημοσίευση από τον Τύπο, γεγονός που είναι απαράδεκτο γιατί καμία σκοπιμότητα και κανένα δημοσιογραφικό ενδιαφέρον δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια ενέργεια. Δυστυχώς υπάρχει υπόθεση οροθετικού που απολύθηκε αφού διαπομπεύτηκε στο χώρο εργασίας του και ο Αρειος Πάγος το 2009 έκρινε νόμιμη την απόλυση λόγω «διαφύλαξης εργασιακής ειρήνης» αν και στο εφετείο είχε δικαιωθεί. Η περίπτωση του κ. Βαξεβάνη είναι η μόνη περίπτωση αυτόφωρου για παραβίαση προσωπικών δεδομένων χωρίς να είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

Τελευταία από το πάνελ πήρε το λόγο η κ. Κουκούλη-Σπηλιωτοπούλου, δικηγόρος και Εκπρόσωπος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία υπογράμμισε ότι η Ε.Ε.Δ.Α. έβγαλε Δελτίο Τύπου αναφέροντας τα δικαιώματα που παραβιάστηκαν και θέτοντας ερωτήματα στην κυβέρνηση ως επίσημος συμβουλευτικός φορέας χωρίς όμως να λάβουν απαντήσεις. Έδωσε έμφαση στο ότι η εισαγγελική διάταξη δημοσιοποίησης των στοιχείων παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας, γεγονός που έχει αρχίσει να συμβαίνει ολοένα και συχνότερα.

Η Ε.Ε.Δ.Α. έθεσε το ερώτημα γιατί δε γίνεται κανένας λόγος για τους πελάτες από τη στιγμή που υπάρχουν διατάξεις με τις οποίες μπορούν να διωχθούν. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία περίπτωση δίωξης. Η κ. Κουκούλη-Σπηλιωτοπούλου έθεσε ερωτήματα τι γίνεται με τους μετανάστες χωρίς χαρτιά που σύμφωνα με το νόμο δεν μπορούν να πάνε σε νοσοκομεία και έτσι κανένας γιατρός δεν επιτρέπεται να παρασχει υπηρεσίες. Ευτυχώς μέχρι τώρα οι γιατροί δεν υπακούουν. Τώρα με την υγειονομική διάταξη όμως υπάρχει δυνατότητα ποινική δίωξης. Τέλος επισημάνθηκε η έλλειψη ενημέρωσης γύρω από το θέμα του HIV/AIDS.

Αφότου ολοκλήρωσαν τις ομιλίες τους οι καλεσμένοι στο πάνελ έγινε συζήτηση και παρουσιάστηκαν επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το ζήτημα. Οι γυναίκες κρατούμενες;  που δεν λαμβάνουν αγωγή είναι εξαιτίας γραφειοκρατίας, ενώ δεν έχουν τη δυνατότητα να νοσηλευθούν σε νοσοκομείο φυλακών μιας και δεν υπάρχει για γυναίκες κρατουμενες, παρά μόνο για άντρες. Επίσης, ο ιδιοκτήτης του οίκου ανοχής όπου και συνελήφθη μια από τις γυναίκες παραμένει ελεύθερος. Η υγειονομική διάταξη εξακολουθεί να εφαρμόζεται, αλλά δεν υπάρχει πλέον δημοσιοποίηση στοιχείων. Έλεγχοι γίνονται και σε τρανς άτομα, χωρίς όμως να συλλαμβάνονται και να κρατούνται. Σε αποδεδειγμένη περίπτωση σωματεμπορίας μιας εκ των γυναικών οι εισαγγελείς δήλωναν αναρμόδιοι να παραλάβουν τα στοιχεία και μόνο μετά από πολλές πιέσεις αυτό κατέστη δυνατό.

Τέλος, η κ. Κατριβάνου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε έμφαση στο κίνημα αλληλεγγύης το οποίο έχει δράσει πολυεπίπεδα σε κινηματικό, κοινοβουλευτικό και κοινωνικό πεδίο ασκώντας πίεση που εν τέλει μπορεί να αποδώσει καρπούς. Η κ. Ελένη Σπαθανά, από την Ομάδα Δικηγορων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και Μεταναστών τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό που η μήνυση κατα των ιατρών, αστυνομικών οργάνων και παντός υπευθύνου φέρει την υπογραφή οργανώσεων, μιας και τα θύματα από μόνα τους μπορεί να μην προχωρούσαν. Αυτό πρέπει να αποτελέσει έναν οδηγό και παράδειγμα για το μέλλον.

 

diokomenesorothetikes.wordpress.com

diokomenesorothetikes@gmail.com