Οι γυναίκες αντιστέκονται σε όλη την Ευρώπη
Θύελλα έχει προκαλέσει στην Ισπανία και στην Ευρώπη γενικότερα, η πρόθεση της δεξιάς κυβέρνησης Ραχόι να περιορίσει το δικαίωμα στην έκτρωση. Φεμινιστικές συλλογικότητες και αριστερές οργανώσεις εδώ και καιρό διενεργούν καμπάνιες για το (αυτονόητο) δικαίωμα στην επιλογή και καλούν σε φεμινιστική επαγρύπνηση για το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να προχωρήσει στην κατάθεση του νομοσχεδίου στη βουλή. Ήδη έχουν γίνει μαζικές δημόσιες διαμαρτυρίες σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας, αλλά και σε πόλεις τις Ευρώπης, όπως στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες, οργανωμένες από αλληλέγγυες φεμινιστικές συλλογικότητες κάθε είδους καθώς και από αριστερά κόμματα.
Δημοσιεύουμε σήμερα τρία κείμενα πολιτικών οργανώσεων για το ζήτημα αυτό, το πρώτο και εκτενέστερο της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς της Ισπανίας, το δεύτερο από στελέχη του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και το τρίτο από το Κομμουνιστικό Κόμμα (Πολιτική Επιτροπή) της Βαλλονίας-Βρυξελλών. Θα επανέλθουμε στο ζήτημα σύντομα. Να παρατηρήσουμε μόνο ότι δυστυχώς η τάση για απαγόρευση της έκτρωσης δεν έρχεται μόνο από δεξιά κόμματα. Στη λατινική Αμερική έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις, στον Ισημερινό από το κυβερνόν προοδευτικό κόμμα, με επικεφαλής τον Κορέα, παλιότερα το ίδιο από το κόμμα των Σαντινίστας στη Νικαράγουα, ενώ και στην Ευρώπη έχουμε πάντα την αντίρρηση του ιρλανδικού Δημοκρατικού Κόμματος στη νομιμοποίηση της έκτρωσης. Συνεπώς, το θέμα δεν μπορεί μόνο να συνδεθεί με δεξιές πολιτικές, έχει τη δική του αυτονομία. Πεδίο δόξης λαμπρό για το φεμινιστικό κίνημα, που κάποιες και κάποιοι λένε ότι είναι πλέον αναχρονιστικό και περιττό. Δυστυχώς, χρειάζεται να αγωνίζεται ακόμα και για τα πιο βασικά δικαιώματα, πολλά από τα οποία έρχονται και επανέρχονται στην επικαιρότητα.
Ισπανική οργάνωση Αντικαπιταλιστική Αριστερά
Δικό μας το σώμα, δική μας η απόφαση.
Εξ’αρχής οφείλουμε να εξηγήσουμε ποια είναι η βάση της αντιπαράθεσης. Για μια ακόμα φορά η εκκλησία και οι συντηρητικοί παράγοντες ενοχοποιούν εμάς τις γυναίκες οι οποίες κάνουμε χρήση του δικαιώματός μας στην ελευθερία και μας αντιμετωπίζουν σαν εγκληματίες. Το ζήτημα δεν έγκειται στο πότε ξεκινάει η ζωή. Αναφορικά με αυτό, η επιστήμη έχει περισσότερα να πει από την εκκλησία.
Αυτοί δεν υπερασπίζονται τη ζωή. Αδιαφορούν για τις γυναίκες, οι οποίες πεθαίνουν εξαιτίας των παράνομων αμβλώσεων, για εκείνες που δεν τους επιτρέπεται να μείνουν έγκυες επειδή δεν έχουν εργασία, ούτε δικαίωμα στην εκπαίδευση, στην υγεία, σε μια κατοικία, σε μια αξιοπρεπή ζωή για όσες έχουν ήδη γεννηθεί. Σιωπούν απέναντι στις πολιτικές της λιτότητας και της κατακρεούργησης των κοινωνικών κατακτήσεων. Δεν είναι η ζωή αυτό που τους απασχολεί, αλλά ο έλεγχος πάνω στο σώμα της γυναίκας και την ικανότητά της να αναπαράγεται. Το όλο ζήτημα σχετίζεται με το βασικό ερώτημα, που αφορά στο δικαίωμα της γυναίκας να αποφασίζει για το σώμα και τη σεξουαλικότητά της. Επίσης αφορά στην επανακαθιέρωση των παραδοσιακών ρόλων σύμφωνα με τους οποίους η γυναίκα πρέπει να είναι ταπεινή και την επιβολή ενός μοντέλου σεξουαλικότητας απόλυτα συνυφασμένης με την αναπαραγωγή, και προσδιορίζεται αποκλειστικά ως ετεροσεξουαλικότητα.
Δεν θέλουμε να πάμε προς τα πίσω, αλλά ούτε και να συνεχιστεί η κατάσταση ως έχει
Το Λαϊκό Κόμμα μας απειλεί με έναν καινούριο νόμο, η πρόταση του οποίου προέρχεται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι από το Υπουργείο Υγείας, ο οποίος θα μείωνε το νόμιμο χρονικό διάστημα της άμβλωσης των 14 εβδομάδων και θα εγκαθίδρυε ένα σύστημα προϋποθέσεων πιο αυστηρό από αυτό που ίσχυε σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο του 1985. Ως αποτέλεσμά του, υπάρχει μια κατάσταση μερικής ποινικοποίησης της άμβλωσης. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του PSOE είχε κάνει κάποια βήματα μπροστά, αλλά δεν είχε τολμήσει να αντιπαρατεθεί μετωπικά με την εκκλησία, ή να σπάσει με την λογική της ιδιωτικοποίησης της υγείας..
- 98% των αμβλώσεων πραγματοποιούνται εκτός δημόσιων νοσοκομείων, σε οργανωμένες ιδιωτικές κλινικές. Σε ορισμένες Αυτόνομες Κοινότητες δεν εφαρμόζεται η πρακτική της άμβλωσης, ενώ σε άλλες οι γυναίκες πληρώνουν αλλά πρέπει να κάνουν την έκτρωση σε άλλο κέντρο υγείας, σε μια άλλη πόλη, μυστικά, σαν να ήταν έγκλημα..
- Μετά την επίσκεψη στο γιατρό η γυναίκα φεύγει έχοντας ένα περιθώριο τριών ημερών προκειμένου να σκεφτεί και ένα φάκελο με πληροφορίες καθόλου αμερόληπτες (οικονομικές διευκολύνσεις, υιοθεσία). Αμφισβητείται η απόφαση της γυναίκας σαν να είμαστε όντα υστερικά και παρορμητικά, ανίκανες να αποφασίσουμε μόνες.
- Δεν υπάρχει δωρεάν πρόσβαση σε αντισυλληπτικά. Η πρόληψη, όμως, είναι θεμελιώδης. Είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα.
- Ούτε υπάρχει ξπλέον μια αποτελεσματική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, που να ανταποκρίνεται σε πραγματικές καταστάσεις. Η μοναδική πληροφόρηση που δίδεται είναι για τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα και τις βιολογικές πτυχές της αναπαραγωγής. Η σεξουαλικότητα, όμως, είναι μέρος της προσωπικής μας ταυτότητας και σημαίνει πολλά περισσότερα από την αναπαραγωγή.
- Πολλοί από τους γιατρούς που δηλώνουν «αντιρρησίες συνείδησης», κάνουν εκτρώσεις ιδιωτικά. Η ηθική περνάει σε δεύτερη μοίρα, όταν υπάρχει συμφέρον προς εμπορευματοποίηση. Για τις γυναίκες που δεν έχουν τα μέσα, επιβάλλεται μια παράλογη ηθική που τιμωρεί κάθε τι που δεν χωράει στους περιοριστικούς ορισμούς της σεξουαλικότητας, της οικογένειας κ.λπ.
- Περικοπές στην παιδεία και την κοινωνική πρόνοια, στα εξαρτώμενα άτομα, απολύσεις, εξώσεις και λοιπά περιορίζουν τα δικαιώματά μας απ’όλες τις απόψεις. Περικοπές και μέτρα που επηρεάζουν περισσότερο τις γυναίκες, επειδή είναι αυτές που βρίσκονται εξ’αρχής σε μειονεκτική θέση και επωφελούνται κυρίως από τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Νέος νόμος του Λαϊκού Κόμματος – νέο σφίξιμο της βίδας
Το Λαϊκό Κόμμα απειλεί να ξαναποινικοποιήσει την επιλογή της γυναίκας όσον αφορά τη μητρότητα, την οποία θέλουν να μας επιβάλουν αναγκαστικά, εκτός εάν μπορούμε να αποδείξουμε ότι βιασθήκαμε ή διατρέχουμε σοβαρό σωματικό κίνδυνο, καταδικάζοντας σε θάνατο όποια γυναίκα δεν μπορεί να ταξιδέψει στο Λονδίνο για να κάνει άμβλωση. Παριστάνοντας τους κηδεμόνες στις νεαρότερες, τις θεωρούν ικανές για να γίνουν μητέρες, όχι όμως για να αποφασίσουν μόνες τους, όπως μπορούν για οποιαδήποτε άλλη χειρουργική επέμβαση.
Η νέα αυτή επίθεση δεν διαφέρει από τα άλλα μέτρα που μας επιβάλλουν αυτήν την περίοδο: οι περικοπές, οι απολύσεις, η αβεβαιότητα αποτελούν μέρος της ίδιας λογικής. Ο καπιταλισμός επιδιώκει καθολικό έλεγχο στα σώματά μας, ώστε να επιβιώσει και να βγει από αυτήν την κρίση και με αυτόν τον τρόπο επωφελείται από τη θέση της γυναίκας στην αγορά εργασίας, δημιουργώντας μεγαλύτερη αβεβαιότητα στον εργασιακό τομέα, επεκτείνοντας αυτήν την αβεβαιότητα σε όλη την εργατική τάξη, επιφορτίζοντας έτσι τις γυναίκες με τη φροντίδα του σπιτιού, των παιδιών, των ασθενών και των ηλικιωμένων. Την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι περικοπές στο δημόσιο τομέα και μεγαλώνει η αβεβαιότητα όσον αφορά τις συνθήκες ζωής για τις γυναίκες και για όλους γενικά.
Ο νέος νόμος αποτελεί ένα ακόμα σφίξιμο της βίδας, καθώς το δικαίωμα στην επιλογή αποτελεί μέρος των δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων, εργατικών και πολιτικών, που εμποδίζουν τα κέρδη του κεφαλαίου και γι’ αυτό θέλουν να τα καταλύσουν. Όσες μαχόμαστε και αντιστεκόμαστε μέρα με τη μέρα για να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε τη σοβαρότητα του θέματος. Πρέπει να κάνουμε δική μας αυτήν τη φεμινιστική εκστρατεία για το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε, βγαίνοντας στους δρόμους με το σύνθημα: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΑΜΒΛΩΣΗ!
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ: ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ.
- Δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό όσον αφορά το σώμα μας και τη σεξουαλικότητά μας. Χωρίς παρεμβάσεις ούτε του κράτους ούτε της εκκλησίας. Αναγνώριση της ικανότητάς μας να αποφασίζουμε εάν θα γίνουμε μητέρες ή όχι, και πότε, χωρίς κηδεμονίες, διωρίες για να σκεφτούμε και ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
- Αποποινικοποίηση της άμβλωσης. Να αφαιρεθεί από τον ποινικό κώδικα το αδίκημα της άμβλωσης. Το να αποφασίζουμε έιναι δικαιωμά μας και όχι αδίκημα.
- Ελεύθερη και δωρεάν άμβλωση. Να τερματιστεί το πάρτι με τις ιδιωτικές κλινικές. Πρόσβαση στη διακοπή της κύησης στα δημόσια νοσοκομεία για όλες.
- Δωρεάν πρόσβαση στα αντισυλληπτικά. Στα κέντρα εκπαίδευσης, στα κέντρα υγείας, στις δημόσιες υπηρεσίες.
- Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Για να απολαμβάνουμε τη σεξουαλικότητά μας χωρίς κινδύνους, με αυτονομία και υπευθυνότητα. Η απόλαυση δεν είναι αμαρτία.
- Δικαίωμα στην αναπαραγωγή για όλες. Να αρθεί η απαγόρευση για υποβοηθούμενη αναπαραγωγή σε γυναίκες μόνες και λεσβίες. Δεν υπάρχει ένα μόνο μοντέλο οικογένειας.
- Υπεράσπιση της ζωής απέναντι στην λιτότητα και την αβεβαιότητα. Οι ζωές μας αξίζουν περισσότερο από τα συμφέροντά τους.
19 Δεκεμβρίου 2013
Από το Γαλλικό Κ.Κ.
Οι Ισπανίδες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν: ΟΧΙ στην υποχώρηση του δικαιώματος για εθελοντική διακοπή κύησης!
Η ισπανική κυβέρνηση επανέρχεται στο δικαίωμα της έκτρωσης. Αυτό αποτελεί μια παραχώρηση στην Εκκλησία και στην πιο συντηρητική δεξιά, και μια τρομερή οπισθοδρόμηση.
Αυτή η πρόταση του συντηρητικού Μαριάνο Ραχόι, που βλέπει το φως της μέρας πριν τα Χριστούγεννα, υπάρχει κίνδυνος να γίνει αποδεκτή από το Κοινοβούλιο αφού το Λαϊκό Κόμμα είναι πλειοψηφία.
Αν αυτός ο νόμος ψηφιζόταν, θα έθετε καθαρά υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα στην έκτρωση που κατακτήθηκε με μεγάλους αγώνες στην Ισπανία και θα ενέτασσε τη χώρα αυτή μεταξύ των πιο περιοριστικών στην Ευρώπη γι’ αυτόν τον τομέα.
Οι φεμινιστικές οργανώσεις και τα κόμματα της αριστεράς κινητοποιούνται ενάντια σ’ αυτό το σχέδιο που είναι το πιο συντηρητικό από το τέλος της δικτατορίας, από τότε, δηλαδή, που η διακοπή της κύησης ήταν καθαρά και απλά απαγορευμένη.
Θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε για την υποστήριξή μας. Καταδικάζουμε, με τη μεγαλύτερη δύναμη, αυτήν την αμφισβήτηση ενός θεμελιώδους δικαιώματος, που είναι δυνατότητα ελευθερίας για τις γυναίκες, να διαλέγουν αν θα κάνουν ή όχι παιδί, και τη στιγμή που θα γίνουν μητέρες.
Είναι πολύ ενδεικτικό να βλέπουμε παντού στην Ευρώπη άνοδο των φονταμενταλισμών, που επιδιώκουν μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στην ελευθερία και την αυτονομία των γυναικών.
Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα καλεί τους δημοράτες και τις δημοκράτισσες όλων των χωρών της Ευρώπης να εκφράσουν την αντίθεσή τους ενάντια σ’ αυτό το σχέδιο νόμου και την αλληλεγγύη τους προς τις γυναίκες και τους άνδρες της Ισπανίας που υποστηρίζουν το δικαίωμα στην έκτρωση.
Laurence Cohen, Εθνιή υπεύθυνη του Γαλλικού ΚΚ για τα « Δικαιώματα των γυναικών/φεμινισμό»
Gilles Garnier, Εθνικός υπεύθυνος « Ευρώπης » του Γαλλικού ΚΚ και μέλους της ηγεσίας του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Anne Sabourin, μέλος της ηγεσίας του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς .
Το Κομμουνιστικό Κόμμα (Πολιτική Επιτροπή) της Βαλλονίας-Βρυξελλών
Πίσω στον Φρανκισμό – Πίσω στην παρανομία
Η πατριαρχία δεν ανέχεται ένα σημαντικό τμήμα της Ανθρωπότητας να της ξεφύγει. Η Εκκλησία, οποιαδήποτε Εκκλησία, δεν ανέχεται ένα τμήμα των πιστών της να αυτοπροσδιορίζουν τη ζωή τους.
Το 1936, η Federica Montseny Mañé, Γραμματέας της Υγείας στην Πρώτη Ισπανική Δημοκρατία, προωθεί μια συμφωνία για έναν αρχικό νόμο για την αποποινικοποίηση της έκτρωσης. Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουαίας από τον Φράνκο, η εθελοντική διακοπή κύησης απαγορεύεται. Μετά την επιστροφή στη δημοκρατία, οι γυναικείες οργανώσεις, μετά από μεγάλο αγώνα, κερδίζουν το δικαίωμα στην έκτρωση.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση του Ραχόι θέτει αυτό το θέμα προς συζήτηση ακριβώς πριν τα Χριστούγεννα. Αυτό το μέτρο θα είναι, για τις γυναίκες, μια επιστροφή στην παρανομία με όλους τους κινδύνους για την υγεία τους που αυτό συνεπάγεται, σε μια στιγμή όπου οι νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα για να αναζητήσουν εργασία, αφού το 65% από αυτούς δεν βρίσκει εργασία στην Ισπανία.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα (Πολιτική Επιτροπή) της Βαλλονίας-Βρυξελλών, διαμαρτύρεται ενάντια σ’ αυτό το μέτρο, καταδικάζει την αμφισβήτηση αυτού του θεμελιώδους δικαιώματος, αυτή την υπονόμευση της ελευθερίας των γυναικών να επιλέξουν αν θα κάνουν ή δεν θα κάνουν παιδί και τη στιγμή της κύησής τους, και καλεί σε αλληλεγγύη τους δημοκράτες και τις δημοκράτισσες, από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
23 Δεκεμβρίου 2013
μετάφραση: Σοφία Γκίνη, Σίσσυ Βωβού, Δήμητρα Σπανού
