της Σίσσυς Βωβού
Η εκδήλωση της 8ης Μάρτη, το βράδυ, στην Ιστανμπούλ ήταν επιτυχημένη, είχε πάνω από 2000 γυναίκες που πορεύθηκαν με δάδες στην κεντρική λεωφόρο Ιστικλάλ κάτω από ισχυρή βροχή. Στην λεωφόρο αυτή οι διαδηλώσεις έχουν απαγορευθεί από τον περασμένο Ιούνιο. Στο τέλος της πορείας σημειώθηκε σύγκρουση με κάποιες ομάδες μαρξιστών που είχαν παραταχθεί μπροστά στην αστυνομία, αλλά και με την ίδια την αστυνομία, όπως μας δείχνουν τα βίντεο και οι φωτογραφίες. Οι φεμινιστικές ομάδες κάλεσαν τις άλλες ομάδες να παραμερίσουν, καθώς και την αστυνομία να μην κλείνει το δρόμο. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα η πορεία να διασκορπιστεί πριν φθάσει στο σημείο τερματισμού της. Δείτε το βίντεο εδώ. Η Φεμινιστική Κολεκτίβα της Ιστανμπούλ, εξέδωσε ανακοίνωση όπου καταδικάζει αυτές τις αντι-φεμινιστικές ομάδες, όπως μας λένε σε δική τους ενημέρωση.
Η συμμετοχή νέων γυναικών ήταν το καινούριο στοιχείο της διαδήλωσης. Στον ίδιο δρόμο είχαμε πορευθεί χιλιάδες γυναίκες απ’ όλη την Ευρώπη, κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ που έγινε στην Ιστανμπούλ τον Ιούνιο του 2010, κατά την εναρκτήρια μέρα του Φόσουμ, και μετά τις εκδηλώσεις που είχαν γίνει. Φυσικά από την Ελλάδα, ως γειτόνισσες, είχαμε και μαζική συμμετοχή. Τότε, η διαδήλωση στην Ιστικλάλ δεν είχε ακόμα απαγορευθεί, όπως έγινε μετά τα γεγονότα στο πάρκο Γκεζί πέρυσι. Επίσης, είχαμε πορευθεί κατά την διεθνή εκδήλωση του 2005 της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, αρκετές γυναίκες από την Ελλάδα, στη μεγάλη, δυναμική και χαρούμενη διαδήλωση 2000 γυναικών που ξεκίνησε από την Ιστινκλάλ για να καταλήξει στην προκυμαία, μετά από πορεία περισσότερο από μία ώρα.
Βίντεο με παλιότερες δράσεις:
[youtube width=”640″ height=”360″]http://youtu.be/IqAzUNG4S68[/youtube]
Έκκληση αλληλεγγύης
Η φεμινιστική κολεκτίβα είχε στείλει έκκληση αλληλεγγύης προς τις ευρωπαϊκές φεμινιστικές οργανώσεις, στις αρχές του Μάρτη. Στην έκκληση αυτή αναφέρει:
«Όταν μια ομάδα γυναικών άρχισε το 2003 να κάνει πορεία στην Πλατεία Ταξίμ, δεν φανταζόμασταν ότι θα φθάσουμε χιλιάδες γυναίκες και διεμφυλικά άτομα καθώς τα χρόνια περνούσαν. Η Ταξίμ έχει γίνει συμβολικός τόπος που κερδήθηκε με αγώνες, και όπου γιορτάζουμε τη φεμινιστική εξέγερση κάθε χρόνο. Εντούτοις, τη χρονιά αυτή υπάρχει απειλή για αστυνομική βία στην πλατεία Ταξίμ. Κάποιες από εσάς γνωρίζετε καλά, κάποιες απλώς μπορεί να έχετε ακούσει για το μπλοκάρισμα στης πλατείας Ταξίμ μετά τις διαμαρτυρίες στο πάρκο Γκεζί».
Για να τις υποστηρίξουμε, λένε στην έκκλησή τους, μπορούμε να απευθυνθούμε στον υπουργό Εσωτερικών και το γραφείο του πρωθυπουργού
Δεν γνωρίζουμε πόσες γυναικείες οργανώσεις έκαναν αυτή τη διαμαρτυρία, είναι όμως σίγουρα μια μεγάλη κατάκτηση ότι οι γυναίκες κατέκλυσαν την Ιστικλάλ και έσπασαν την απαγόρευση, έστω και με το βίαιο τέλος που είχε η εκδήλωση.
Την έκκλησή τους για αλληλεγγύη, συνοδεύουν με μια αναλυτικότερη ανακοίνωσή τους για τις 8 του Μάρτη:
Εμείς, οι γυναίκες, είμαστε στην πλατεία Ταξίμ της Ισταμπούλ, την 8η Μάρτη!
Εμείς οι γυναίκες που ζούμε στην Τουρκία, φωνάζουμε στους δρόμους εδώ και 11 χρόνια, ενάντια στην πατριαρχία, ενάντια στην ανδρική βία, το σεξισμό, τον ετεροσεξισμό, τον καπιταλισμό, το μιλιταρισμό και τον πόλεμο, στις νυχτερινές πορείες της 8ης του Μάρτη.
Από την τελευταία 8η του Μάρτη, η χρονιά πέρασε με αυξανόμενη βία κατά των γυναικών.
Κάθε μέρα διαβάζουμε για μια ακόμα συζυγοκτονία στις ειδήσεις. Κάθε μέρα τρεις γυναίκες δολοφονούνται στην Τουρκία. Οι φονιάδες και οι βιαστές δεν τιμωρούνται. Το κράτος δεν προσπαθεί να σταματήσει τη βία κατά των γυναικών, προσπαθεί μόνο να σταματήσει τα διαζύγια.
Το ΑΚΠ (το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) που κυβερνά, που είναι δικαστική και νομοθετική εξουσία μαζί, μας έχει αφαιρέσει το δικαίωμα στην έκτρωση. Μας διώχνουν από τα νοσοκομεία από την πόρτα κιόλας. Το κράτος περιορίζεται στο να παρέχει τις αντισυλληπτικές μεθόδους. Η κυβέρνηση δεν διστάζει να προχωρήσει στον έλεγχο του γυναικείου σώμαος. Προετοιμάζουν νόμους που θα μας καταδικάσουν σε μια ζωή με ευέλικτη και επισφαλή εργασία. Τα κέντρα για τις γυναίκες και κέντρα πληροφόρησης στη χώρα είναι συμβολικά και ανεπαρκή. Η κυβέρνηση κατάργησε το υπουργείο Γυναικών για να το αντικαταστήσει με το υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Πολιτικής. Αυτό το νέο υπουργείο μετατρέπει τα καταφύγια των γυναικών και κέντρα πληροφόρησης, σε χώρους που προστατεύουν την οικογένεια και εξαναγκάζουν τις γυναίκες να επιστρέψουν σ’ αυτήν. Εμείς, ως γυναίκες που ήμασταν στους δρόμους στην αντίσταση στο Πάρκο Γκεζί, αμφισβητούμε τις σεξιστικές πολιτικές του κράτους. Αντιμετωπίσαμε βία και σεξουαλική παρενόχληση από την αστυνομία στη διάρκεια της αντίστασής μας.
Αυτή όμως δεν ήταν η πρώτη φορά. Οι γυναίκες αντιμετώπισαν την αστυνομική βία στις 8 του Μάρτη, κατά της εκδηλώσεις του 2005 στο Μπεγιαζίτ. Το τουρκικό κράτος καταδικάστηκε γι’ αυτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, λόγω της αστυνομικής βίας που άσκησε το 2005.
Η Ταξίμ, όπου εμείς οι γυναίκες στην Ιστανμπούλ εξακολουθούμε να αντιστεκόμαστε, να υπάρχουμε, παρά την αστυνομική βία και όλα τα εμπόδια, και να επαναλαμβάνουμε ότι ‘δεν εγκαταλείπουμε αυτούς τους δρόμους και αυτές τις νύχτες’, βρίσκεται τώρα σε αστυνομικό μπλόκο. Στους δρόμους αυτούς, απ’ όπου φωνάζουμε προς όλο τον κόσμο για την ελευθερία των γυναικών εδώ και 11 χρόνια, αντιμετωπίζουμε τώρα την απειλή της αστυνομικής βίας, της παρενόχλησης και των δακρυγόνων για την επερχόμενη 8η του Μάρτη.
Η καταπίεση αυξάνεται αλλά εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε την αντίστασή μας και την εξέγερση ενάντια στην πατριαρχία! Όπως τα προηγούμενα 11 χρόνια έτσι και φέτος θα είμαστε στην Ταξίμ στις 8 του Μάρτη για τη νυχτερινή πορεία μας.
Η κυβέρνηση του ΑΚΠ, που επιτίθεται στους χώρους μας και στις ζωές μας, προσπαθεί επίσης να μας πάρει τους δρόμους πάνω στους οποίους περπατούμε. Αλλά, παρά όλες τις απαγορεύσεις, θα συναντηθούμε στην Ταξίμ και θα φωνάξουμε με όλη μας τη δύναμη.
Καλούμε τις γυναίκες απ’ όλο τον κόσμο να φωνάξουν για την ελευθερία των γυναικών, ενάντια στην πιθανή αστυνομική βία και για αλληλεγγύη, παρ’ ότι δεν θα μπορούνε να είναι μαζί μας στην Ταξίμ. Θα διαβούμε τα οδοφράγματα της αστυνομίας μαζί στην Ταξίμ.
Ας έρθει ο πατέρας, ας έρθει ο σύζυγος, ας έρθει ο αστυνομικός, ας έρθει το στυλιάρι!
Συνειδητά σε εξέγερση! Συνειδητά για την ελευθερία!
Η Φεμινιστική Κολεκτίβα της Ιστανμπούλ
