Το πρωί του Σαββάτου (15.3.2014) εντοπίστηκε ένα αστυνομικό όχημα στη Λεωφόρο Ιντεντέντε Μαγκαλιάες, βόρεια του Ρίο ντε Τζανέιρο, να σέρνει κάτω από τον προφυλακτήρα του το σώμα μιας γυναίκας για περίπου 250 μέτρα. Το θύμα ήταν η Κλαούντια Σίλβα Φερρέιρα, 38 ετών, καθαρίστρια.
Σύμφωνα με μαρτυρίες το σώμα της γυναίκες χτυπούσε μια στην άσφαλτο και μια στα αυτοκίνητα που απλά προσπαθούσαν να το προσπεράσουν. Είναι βέβαιο ότι οι αστυνομικοί παράβλεψαν τις ειδοποιήσεις των άλλων οδηγών.
Σύμφωνα με την αστυνομία η Κλαούντια Φερρέιρα τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών ανάμεσα σε αστυνομικούς και εμπόρους ναρκωτικών στο λόφο της Κονγκόνια, στη Μαδουρέιρα. Σύμφωνα με την κατάθεση των αστυνομικών, η Κλαούντια τους ζήτησε βοήθεια για τη ζωή της και γι’ αυτό την πήραν για να τη μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο ήταν ήδη νεκρή.
της Ταντάρα Σάντους
Δεν γνώριζα την Κλαούντια.
Όμως, παρόλο που ποτέ δε γνώρισα την Κλαούντια, ξέρω ότι καθάριζε πατώματα στο Ναυτικό Νοσοκομείο Μαρσίλιου Ντίας. Ξέρω επίσης ότι ήταν μαύρη, όπως και όλα της τα παιδιά, και ξέρω ότι ζούσε σε ένα λόφο, ο οποίος δεν είναι από εκείνους που έχουν ιδιωτική ασφάλεια, φυλάκια και ελικοδρόμια. Όχι, είναι από εκείνους τους λόφους, όπου πάρα πολλές φορές υπάρχει έλλειψη σε νερό, κατά καιρούς ελλείψεις σε τρόφιμα και δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ ηρεμία.
Ξέρω επίσης ότι είχε συνηθίσει να ακούει πυροβολισμούς και φοβόταν ότι τα παιδιά της θα δολοφονούνταν από αστυνομικούς.
Αν το σκεφτώ καλύτερα, ίσως γνωρίζω την Κλαούντια. Ίσως γνωρίζω και τα παιδιά της Κλαούντια.
Θυμάμαι εκείνον τον γιο της Κλαούντια, ο οποίος δολοφονήθηκε στο δρόμο μπροστά από το σπίτι, εδώ στη βόρεια ζώνη του Σάο Πάολο. Είχε κι έναν άλλο γιο, τον οποίο τον είχαν δέσει και τον ξυλοκόπησαν μια από αυτές τις μέρες. Θυμάμαι ακόμα και το σύζυγο της Κλαούντια, ο οποίος βασανίστηκε μέχρι θανάτου μέσα σε ένα κελί της αστυνομίας στη Ροζίνια. Και την κόρη της Κλαούντια, η οποία βιάστηκε μια μέρα, ξανά, μέσα σε ένα αυτοκίνητο.
Θυμάμαι επίσης τους φίλους της Κλαούντια. Και είναι πολλοί. Μερικοί καθαρίζουν επίσης πατώματα, άλλοι μαζεύουν σκουπίδια, τοποθετούν πλάκες, πλένουν ρούχα, μαγειρεύουν, βάφουν τοίχους, οδηγούν λεωφορεία… Και αυτοί επίσης έχουν συνηθίσει να ακούνε πυροβολισμούς και να τρώνε χαστούκια στο πρόσωπο.
Αλλά παρ’ όλα αυτά είναι φίλοι της Κλαούντια, ακόμα κι αν όλοι αυτοί δεν γνωρίζονται μεταξύ τους ακόμη. Ακόμα κι αν όλοι αυτοί δεν έχουν κάνει ακόμη μια συζήτηση μεταξύ τους.
Στην κηδεία της Κλαούντια δε θα συναντηθούν. Ίσως στην επόμενη.
Κάποια στιγμή, είμαι βέβαιη, θα συναντηθούν.
Και τότε κανείς δε θα μαζεύει πια τα σκουπίδια σας ούτε θα δέχεται πια πυροβολισμούς από όπλα.
μετάφραση: Λίνα Φιλοπούλου
Πηγή: Marcha Mundial das Mulheres
#SOMOSTODASCLAUDIA
#SOMOSTODOSCLAUDIADASILVA
#DESMILITARIZAÇÃOJÁ