της Δήμητρας Σπανού
Τη χορήγηση επιδόματος μητρότητας στις ασφαλισμένες του ΕΤΑΑ προβλέπει η κοινή υπουργική απόφαση των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών, με την οποία καθορίζονται το ύψος, η διαδικασία και τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Με τη συγκεκριμένη απόφαση θεσπίζεται για πρώτη φορά και για τις γυναίκες ελεύθερες επαγγελματίες το επίδομα μητρότητας, όπως προβλέπεται για τις γυναίκες με μισθωτή απασχόληση.
Το ύψος του επιδόματος θα ανέρχεται σε 200 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα 4 μηνών και θα καταβάλλεται εφάπαξ.Η αίτηση για τη χορήγησή του θα υποβάλλεται από την ασφαλισμένη εντός έξι μηνών από την ημερομηνία τοκετού.
Η ψήφιση και εφαρμογή του παραπάνω νόμου αποτελεί υποχρέωση της χώρας, καθώς είναι ενσωμάτωση Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, ο υπουργός εργασίας Γιάννης Βρούτσης δηλώνει:
«Η στρατηγική μας για την οικοδόμηση από την αρχή ενός αποτελεσματικού και δίκαιου κοινωνικού κράτος, χωρίς τα κενά, τις παραλείψεις και τις αδικίες του παρελθόντος, είναι μια συνεχής προσπάθεια που προχωρά με σταθερά και αποφασιστικά βήματα, ακόμη και μέσα σε αυτό το δημοσιονομικό περιβάλλον.
Η χορήγηση, για πρώτη φορά στη χώρα μας, επιδόματος μητρότητας στις γυναίκες ασφαλισμένες του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ) αποτελεί ένα ακόμη τέτοιο παράδειγμα».
Ο υφυπουργός Εργασίας Αντώνης Μπέζας δήλωσε τα εξής:
«Και αυτή η απόφαση εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας για την εφαρμογή μέτρων και δράσεων κοινωνικής αλληλεγγύης, που στηρίζουν εργασιακές ομάδες συμπολιτών μας, ενδυναμώνοντας παράλληλα την κοινωνική συνοχή».
Σίγουρα, η χορήγηση επιδόματος μητρότητας σε μια επιπλέον μερίδα γυναικών αποτελεί μια πρωτοβουλία σε θετική κατεύθυνση, όμως εφαρμόζεται σκανδαλωδώς προβληματικά. Τη στιγμή που καταστρατηγούν τα εργασιακά δικαιώματα, κατεδαφίζουν το όποιο κράτος πρόνοιας και τις δομές/παροχές υγείας, οι κύριοι υπουργοί πετάνε ψίχουλα ως «κοινωνική αλληλεγγύη», πολύ μακριά από τις ανάγκες μας. Προχωρούν στη θέσπιση ενός νομοθετικού μέτρου επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, λόγω της υποχρέωσης της χώρας ως μέλος της ΕΕ, καθορίζοντας το ύψος του σχετικού επιδόματος σε τόσο χαμηλά επίπεδα που ακυρώνουν στην πράξη την όποια συνεισφορά. Το δίκαιο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος που επικαλείται η κυβέρνηση είναι ένα βοήθημα 200 ευρώ μηνιαίως για διάστημα 4 μηνών σε γυναίκες που αναγκαστικά για ένα διάστημα δεν αμείβονται από άλλη εργασία, ενώ -σαν να μην έφτανε αυτό- έχουν αυξημένες απαιτήσεις, καθώς φροντίζουν για έναν ακόμη άνθρωπο –το παιδί τους.
