Ακολουθώντας το καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών

Το καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών ξεκίνησε! Το καραβάνι, που οργανώνεται στα πλαίσια της 4ης Δράσης της ΠΠΓ, από τις 8 Μάρτη ως τις 17 Οκτώβρη 2015 θα διασχίσει την Ευρώπη, από την Τουρκία μέχρι την Πορτογαλία, φέρνοντας το μήνυμα της αλληλεγγύης και συνδέοντας φεμινιστικά κινήματα βάσης, αγώνες και αντιστάσεις. Φιλοδοξία αυτού του ποστ είναι η ενημέρωση για την πορεία του καραβανιού, για αυτό και θα προσπαθούμε να το ενημερώνουμε σε τακτικά διαστήματα. Περισσότερα για το καραβάνι μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ

---

 

 

23-25 Μαΐου – Γενεύη, Ελβετία

23.5.: Συζήτηση για την αντίσταση των γυναικών ενάντια στο μιλιταρισμό.

24.5.: Συζήτηση για τη λιτότητα εναντίον των γυναικών, για τις γυναίκες μετανάστριες χωρίς νομικό καθεστώς στην Ελβετία και μαρτυρίες από την εκμετάλλευση που υφίστανται. Δράση αλληλεγγύης προς τις γυναίκες μετανάστριες στην Ελβετία: Ζουν εδώ, εργάζονται εδώ, θα μείνουν εδώ. Το βράδυ ακολούθησε μουσική και χορός με το κολομβιανό γκρουπ La puntica.

Στις 25 Μαΐου έγινε δράση για την επάρκεια στην τροφή με την κολλεκτίβα Les Artichauts.

 

22 Μαΐου – Λωζάνη, Ελβετία

Το φεμινιστικό καραβάνι φτάνει επισκέπτεται το Κέντρο Γυναικών «Appartenances». Πολλές γυναίκες συμμετείχαν στη σημερινή μας δράση, από την Ερυθραία, τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, την Αλβανία, το Περού, τον Ισημερινό, τη Βενεζουέλα, το Πράσινο Ακρωτήριο, το Τόγκο, το Μπαγκλαντές και την Αργεντινή.

 

20-21 Μαΐου – Neuchâtel, Ελβετία

Στην κατάληψη Prise Imer στο Neuchâtel.

 

18-19 Μαΐου – Βέρνη, Ελβετία

16 μέρες ενάντια στη βία κατά των γυναικών: Από τη Δευτέρα 18 Μαΐου 2015, το φεμινιστικό καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών κάνει στάση στη Βέρνη. Γυναίκες από διάφορες χώρες συγκεντρώνουν από τις 8 Μαρτίου τις εμπειρίες τους διασχίζοντας την Ευρώπη σχετικά με το πώς να εξαλείψουμε τις αδικίες. Στη Βέρνη έγινε μια δράση δρόμου με το πλοίο «αλληλεγγύη-ισότητα-ελευθερία», μια δράση αλληλεγγύης στις Κούρδισσες και παρουσίασης του φεμινιστικού καραβανιού.

Στις 19 Μαΐου επίσκεψη σε έκθεση για την ιστορία του γυναικείου κινήματος στην Ελβετία.

 

 

14-17 Μαΐου –Τίτσινο και Λουγκάνο, Ελβετία

Στις 14 Μαΐου βαδίσαμε περίπου 4 ώρες από το Chiasso στο Λουγκάνο, κάτω από ένα λαμπρό ήλιο. Σταματήσαμε στο Λουγκάνο για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας προς τις χιλιάδες μετανάστριες που έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο. Ακολούθησε θεατρική παράσταση. Στις 15 Μαΐου, οι γυναίκες από την Παγκόσμια Πορεία Γυναικών Ελβετίας εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους με τη Γουατεμάλα στον αγώνα τους για παραίτηση του προέδρου της.

Στις 17 Μαΐου έγινε περφόρμανς στο Λουγκάνο.

 

7-9 Μαΐου – Ebensee, Αυστρία

Το Φεμινιστικό Καραβάνι φτάνει στη λίμνη Ebensee στην Αυστρία, όπου παρατίθεται συνέντευξη τύπου για το φεμινιστικό καραβάνι στο γυναικείο φόρουμ Salzkammergut – που μας φιλοξένησε – και τη Via Campesina, ανάμεσα σε άλλες οργανώσεις. Την επόμενη μέρα επίσκεψη σε έκθεση γυναικών καλλιτεχνών και το ίδιο απόγευμα επίσκεψη στο μουσείο κατά του ναζισμού.

Στις 9 Μάη επίσκεψη στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Εκεί αποτίσαμε φόρο τιμής στις γυναίκες που εξαναγκάστηκαν σε σεξουαλική σκλαβιά για τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες των ναζί, αλλά και για άντρες κρατούμενους,

 

 

28 Απριλίου – Ζάγκρεμπ, Κροατία

Διοργάνωση θεάτρου του καταπιεσμένου από μια φεμινιστική σκοπιά, προκειμένου να εντοπιστούν οι διαφορετικές μορφές καταπίεσης των γυναικών ώστε μέσω της συλλογικής συζήτησης και ανταλλαγής ιδεών να βρεθούν στρατηγικές για την αντίσταση στα κοινά προβλήματα και την καταπολέμησή τους. Το θέατρο του καταπιεσμένου είναι ένα εργαλείο για την ατομική και συλλογική χειραφέτηση.

Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ

 

24 Απριλίου – 24ωρη φεμινιστική δράση της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών

24ωρη φεμινιστική δράση της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών σε όλο τον κόσμο για τα 2 χρόνια από την κατάρρευση του οκταόροφου εργοστασίου παραγωγής ενδυμάτων Rana Plaza στην Dhaka, Μπαγκλαντές, όπου έχασαν τη ζωή τους περισσότερα από 1.100 άτομα (κυρίως γυναίκες) και άλλα 2.500 τραυματίστηκαν.

Μέσα από τις δράσεις μας θέλουμε να αναδείξουμε ότι το Rana Plaza είναι παντού και ότι οι γυναίκες υφίστανται σε κάθε γωνιά του κόσμου τις συνέπειες της ατέρμονης απληστίας του καπιταλιστικού συστήματος. Ενδεικτικά δράσεις έγιναν στο Μπιλμπάο (Χώρα των Βάσκων), στη Γαλικία, στη Λισαβώνα, στην Κοΐμπρα, στις Αζόρες και στο Πόρτο (Πορτογαλία), στο Σάο Μπερνάρδο (Ισπανία), στο Σαντιάγο της Χιλής, στο Πόρτο Αλέγκρε, στο Μοσσορό, στο Καρουάρο Ρεσίφε, στο Καμπίνας και στη Φορταλέζα (Βραζιλία), στο Μόντρεαλ και στο Κεμπέκ (Καναδάς), στην Ελβετία, στην Αυστραλία, στην Αγγλία, στη Βιέννη (Αυστρία), στο Παρίσι (Γαλλία), στις Φιλιππίνες, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο Μπουένος Άιρες (Αργεντινή), στο Περού, στη Γουαδαλαχάρα και Χουάρες (Μεξικό), στο Μπαγκλαντές, στο Μπενίν, στη Μοζαμβίκη.

Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ:

https://www.facebook.com/caravanafeminista?fref=ts

 

 

1 Μάη

Το Φεμινιστικό Καραβάνι συμμετέχει στην Πορεία για την 1η Μάη στη Βιέννη

[youtube width=”560″ height=”315″]https://youtu.be/TipLaoy_VIo[/youtube]

 

 

16 Απριλίου

Λεσβιακή Πορεία στο Βελιγράδι:

Αδερφές,

Ελάτε στην λεσβιακή άνοιξη!

Απευθυνόμαστε σε όλες εσάς που θέλετε να συμμετάσχετε στις τετραήμερες εκδηλώσεις στο Βελιγράδι (Σερβία). Θα διεξαχθούν από τις 16 έως τις 19 Απριλίου.

Είμαστε μια οργάνωση βάσης που αποτελείται από λεσβίες, φίλους/ες, ακτιβιστές/στριες από διάφορες ομάδες στην Σερβία και θέλουμε να μαζευτούμε για να ανταλλάξουμε ενέργεια και να ενθαρρύνουμε η μια την άλλη, να ανταλλάξουμε γνώση κι εμπειρίες για την λεσβιακή μας ύπαρξη/πολιτική δράση/λεσβιακή κουλτούρα και να αλληλοϋποστηριχτούμε. Η δράση μας βασίζεται στον εθελοντισμό και τα φεμινιστικά ιδεώδη. Άρα, θέλουμε να σπάσουμε την πατριαρχία και την λεσβιοφοβία στην Σερβία! Όσο πιο αγριεμένες, τόσο πιο χαρούμενες!

Η δράση στο Βελιγράδι είναι η συμμετοχή μας στο φεμινιστικό καραβάνι που οργανώνεται από την Παγκόσμια Πορεία Γυναικών. Το καραβάνι ξεκινάει στις 6 Μαρτίου στο Κουρδιστάν και για τους επόμενους οκτώ μήνες θα ταξιδέψει στην Ευρώπη (Βαλκάνια, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία, Γερμανία, Αυστρία και τέλος Πορτογαλία). Στόχος του είναι να συναντήσει γυναίκες από διαφορετικές χώρες και να υποστηρίξει τους αγώνες τους ενάντια στην καταπίεση, την πατριαρχία και τον καπιταλισμό.

Είναι σημαντικό ώστε να καταλάβουμε τις διαφορετικές εμπειρίες των γυναικών με ερωτήσεις σχετικά με συγκεκριμένες πολιτισμικές παραδώσεις, ποιότητα ζωής, οικονομία και να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα τη θέση των γυναικών, να μοιραστούμε γνώσεις για να βοηθήσουμε τον αγώνα μας, την ενδυνάμωση μας και την δημιουργία ενός δικτύου γυναικών.

Η κατάσταση στην Σερβία δεν είναι ακριβώς θετική για τις λεσβίες –υπάρχει πολλή λεσβιοφοβία και πολλές επιθέσεις εις βάρος λεσβιών και το να κρατιέσαι από το χέρι ή να εκφράζεις οικειότητα σε δημόσιους χώρους μπορεί να αποβεί επικίνδυνο. Παρόλα αυτά οι λεσβίες στη Σερβία πάντα ήταν θαραλλέες: το 2001 οργανώσαμε το πρώτο Pride στο Βελιγράδι, αλλά δεχτήκαμε βίαιη επίθεση. Άσχετα με το πως έληξε, το Pride ήταν πολύ σημαντικό μιας και ήταν η πρώτη φορά που ως λεσβίες εμφανιστήκαμε δημόσια, δείξαμε την δύναμη μας και αποδείξαμε πως είμαστε ανίκητες!

Οι ρίζες του λεσβιακού κινήματος στη Σερβία εντοπίζονται στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όπου φεμινίστριες και λεσβίες, μέλη του αντιπολεμικού κινήματος, οργανώθηκαν γύρω από κοινά γι’ αυτές ζητήματα. Από τότε υπήρξαν περίοδοι έντονης επιστροφής στις παραδόσεις, η θρησκεία εδραιώθηκε ως ισχυρός κοινωνικός παράγοντας, ενώ η όλη διαδικασία παρήγαγε μια ωμή εκδοχή του καπιταλισμού με μόνο σκοπό τη διαίρεση και απομάκρυνση των ανθρώπων.

Αυτή η δράση έχει σκοπό να δυναμώσει και να καθιερώσει διευρωπαϊκά λεσβιακά δίκτυα και να βοηθήσει στην ορατότητα των λεσβιών μέσω της προώθησης της λεσβιακής κουλτούρας. Η ίδια η δράση αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο θα είναι μια καλλιτεχνική δράση σε γνωστό πάρκο στο Βελιγράδι (ακριβώς απέναντι από την προεδρία), μια τοποθεσία που επιλέχθηκε λόγω των πολλών λεσβιοφοβικών επιθέσεων που συνέβησαν. Θα διαβαστεί ακτιβιστική λεσβιακή ποίηση μιας φίλης λεσβίας ακτιβίστριας, της Κάρνα Κόσικ (Carna Cosik), η οποία ήταν μέλος της λεσβιακής  οργάνωσης Novi Sad αλλά δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας και θέλουμε να την θυμόμαστε και με αυτόν τον τρόπο.

Έπειτα η πομπή θα ανέβει σε πλατό μπροστά από τη Σέρβικη βουλή όπου θα γίνει διαμαρτυρία για τα δικαιώματα των λεσβιών και των γυναικων, με σκοπό να φανεί η αλληλεγγύη μεταξύ του φεμινιστικού και του λεσβιακού κινήματος. Παρότι είμαστε κατά της αστυνομικής παρουσίας, λόγω της υποχρέωσης να αναφέρονται οι διαμαρτυρίες στην αστυνομία, αναμένουμε μια μικρή παρουσία.

Μετά την πορεία των νταλικών (Dyke March) θα προχωρήσουμε στην κατάληψη Inex[1]  όπου θα υπάρξει ένα πλούσιο και ποικίλο πρόγραμμα. Η τοποθεσία επιλέχθηκε διότι για μας έχει μεγάλη πολιτική σημασία να ανοιγόμαστε σε νέους χώρους και να στηρίζουμε πολιτιστικές πρωτοβουλίες. Στο Inex θα προσφέρουμε vegan γεύματα, μιας και για μας η vegan στάση είναι πολύ σημαντική.

Είναι σημαντική η συμμετοχή σας σε αυτήν την εορταστική περίσταση γιατί θα γιορτάσουμε τα 20 χρόνια του Σέρβικου λεσβιακού κινήματος! Θα είναι επίσης μια εξαιρετική ευκαιρία συνάντησης φεμινιστριών και λεσβιών ακτιβιστριών από τις χώρες τις πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Η αδελφότητα ανθίζει, η άνοιξη μας δεν θα ναι ποτέ πια ίδια!

Πώς να συμμετάσχετε;

Απλό: γράψτε μας, πείτε μας το όνομα σας, από που είστε, την ηλεκτρονική σας διεύθυνση και το τηλέφωνο σας και πότε σοπεύετε να ρθετε και να πότε να φύγτε. Επίσης, όλα τα πάνελ και οι συζητήσεις θα είναι στα αγγλικά, οπ΄΄οτε άμα χρειάζεστε  διερμηνεία σε κάποια άλλη γλώσσα παρακαλούμε να μας το πείτε. Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία επικοινωνίστε μαζί μας.

Επικοινωνία:

lesbianspringbelgrade@gmail.com

Η διαμονή θα γίνει είτε σε σπίτια γυναικών στο Βελιγράδι είτε στο Inex squat, ανάλογα με την προσέλευση.

Περισσότερεα σχετικά με την διαμονή, τον προγραμματισμό και επιπλέον χρήσιμες πληροφορίες θα σας σταλούν μετά την εγγραφή σας.

Μετάφραση: Άννα Σιγαλού

[1] Inex squat (κατάληψη Inex): Κατηλημένο κτίριο στο Karaburma, προάστιο του Βελιγράδι, που άνηκε παλιότερα σε δημόσια εταιρία με το όνομα Inex Film. Το 2001, ομάδες και άτομα, πολλοί εκ των οποίων καλλιτέχνες, κατέλαβαν τον χώρο. Αρχικά περιορίστηκαν στο να αποκαταστήσουν τον χώρο, σύντομα όμως μετατράπηκε σε έναν χώρο που στεγάζει συζητήσεις, εκθέσεις, συναυλίες, φεστιβάλ κ.α.

 

6 Απριλίου

Το καραβάνι φτάνει στο Πίροτ, στην νοτιοανατολική Σερβία στο άνοιγμα του Πανηγυριού Γυναικών που οργάνωσε η ομάδα Žene juga (Γυναίκες του Νότου). Το Πανηγύρι Γυναικών τιμά τους αγώνες των γυναικών του Πίροτ για την οικονομική τους ανεξαρτησία, τη δημιουργικότητα και δύναμη που έχουν στην καθημερινή ζωή. Πάνω από 25 γυναίκες εκθέσαν τα προϊόντα τους, έδειξαν πώς και πάνω σε τι δουλεύουν και αντάλλαξαν εμπειρίες. Η είσοδος ήταν δωρεάν, ενώ στο χώρο υπήρχαν επίσης workshop πλεξίματος και χούλα χουπ.

 

3 Απριλίου

Το καραβάνι φτάνει στη Σόφια και ενώνεται με την ομάδα Beyond Borders: Linking our Stories. Σκοπός της ομάδας είναι να φέρει κοντά γυναίκες από την Τουρκίακ αι την Αρμενία και να χτίσει την αλληλεγγύη μέσω της αφηγηματικής και παρασττικής τέχνης.

Περισσότερα για την ομάδα εδώ

 

28-29 Μαρτίου

Βουκουρέστι. Το Φεμινιστικό Καραβάνι συμμετέχει στη συνάντηση και τις συζητήσεις με ακτιβιστές/ακτιβίστριες για το δικαίωμα στην κατοικία και τις στρατηγικές ενάντια στις εξώσεις, που οργάνωσε η οργάνωση FCDL (Common Front for the Right to Housing-Κοινό Μέτωπο για το Δικαίωμα στην Κατοικία).

Εκεί μάθαμε πώς η ομάδα “Vulturilor 50”, που αποτελείται από θύματα εξώσεων, αντιστέκεται και αγωνίζεται, από τον Σεπτέμβρη 2014, έχοντας καταστκηνώσει στο κέντρο της πόλης· για τους Ρουμανικούς νόμους σχετικά με το δικαίωμα στη στέγη και στην κατοικία· για το πώς οι δημοτικές αρχές (δεν) αντιμετωπίζουν αυτή και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Ακούσαμε μαρτυρίες και μοιραστήκαμε εμπειρίες πάνω στο θέμα της κατοικίας από άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία.

 

Συνάντηση με γυναίκες Ρομά στον αυτόνομο χώρο Centrul Claca: μαρτυρίες και συζήτηση με την Elena Garofita Rupa, τη Mihaela Dragan και τη Giorgiana Lincan για την κατάσταση των γυναικών στις κοινότητες Ρομά στη Ρουμανία, τους γάμους σε μικρή ηλικία και τις ακτιβίστριες Ρομά.

Περισσότερα: centrul claca, Common Front for the Right to Housing

 

27 Μαρτίου

Στο δρόμο για Βουκουρέστι

 

19 Μαρτίου

Η Πρωτοβουλία Γυναικών σε Δράση φιλοξενεί σήμερα στην Έδεσσα, στο παλιό Παρθεναγωγείο της πόλης, τις γυναίκες που συμμετέχουν στο φεμινιστικό καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών λίγο πριν φύγουν για να συνεχίσουν το μακρύ συμβολικό τους ταξίδι προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Υποδέχεται τις αγωνίστριες κούρδισσες σε μια συζήτηση για να στηρίξει τον αγώνα τους. Ακολουθεί το πρόγραμμα εκδηλώσεων:

13.00-15.00 Υποδοχή του Καραβανιού στο Παρθεναγωγείο – Καλωσόρισμα

15.00-17.30 Συνάντηση γυναικείων οργανώσεων και κινημάτων  – Συζήτηση

17.30 Πορεία στην πόλη

 

17-18 Μαρτίου

Φωτογραφίες από τη συνέντευξη τύπου και την ανοιχτή συνέλευση των γυναικών του φεμινιστικού καραβανιού με τα κινήματα της πόλης. Μαζί με το “ΧΩΡΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ” ήταν όλο το διήμερο οι απολυμένες καθαρίστριες, οι εργαζόμενες/νοι της ραδιοτηλεόρασης ΕΡΤ 3, οι απολυμένοι της Coca-Cola, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ, οι σχολικοί φύλακες, κοινωνικό ιατρείο, εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα, η Γ΄ΕΛΜΕ-Θ, το SOS Χαλκιδική κ.α.

Την Τετάρτη 18 Μαρτίου παραχωρήθηκε συνέντευξη τύπου του καραβανιού και ενημέρωση για τα προβλήματα των γυναικών στην κρίση. Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο ανοιχτή συνέλευση-εκδήλωση με συμμετοχή των γυναικών του καραβανιού και των κινημάτων της πόλης, με σκοπό την ανταλλαγή εμπειριών από τους αγώνες και τη δημιουργία δικτύων αντίστασης και ανατροπής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Φωτογραφίες από την υποδοχή του φεμινιστικού καραβανιού στη Θεσσαλονίκη και την πορεία που ακολούθησε στο κέντρο της πόλης

 

12-13 Μαρτίου

Φτάνοντας στην Αττάλεια, οι γυναίκες συναντήθηκαν στην πλατεία Cumhuriyet με εργαζόμενες γυναίκες στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ο δήμος της Αττάλειας υπό τη διοίκηση του Μεντερές Τουρέλ (κυβερνόν κόμμα ΑΚΡ) είχε απολύσει ή μεταθέσει γυναίκες υπαλλήλους σε απομακρυσμένες περιοχές, διότι ήταν μέλη συνδικάτου. Η πορεία βάδισε μαζί με αυτές τις γυναίκες έξω από το δημαρχείο ζητώντας από το δήμαρχο να τις επαναπροσλάβει. Το συνδικάτο δημοσίων υπαλλήλων KESK καταγγέλει ότι το ΑΚΡ διοικεί εδώ και 12 χρόνια μέσω μιας πολιτικής εκφοβισμού και καταστολής. “Οι γυναίκες δεν θα το επιτρέψουν, ούτε θα υπακούσουν στο πατριαρχικό σουλτανάτο του Ταγίπ Ερντογάν και του Μεντερές Τουρέλ” δηλώνει η Gülistan Atasoy, μέλος του KESK. Το πρόγραμμα της Αττάλειας συνέχισε με μια συζήτηση σχετικά με τις γυναίκες και την πόλη.

Στην Αττάλεια οι γυναίκες επισκέφθηκαν το απόγευμα το μνημείο Alyazma, το οποίο χτίστηκε στις 7 Μαρτίου 2012 στη μνήμη των 476 δολοφονημένων γυναικών από γυναίκες, και στη συνέχεια βγήκαν στους δρόμους της πόλης σε μια χαρούμενη βραδινή πανηγυρική πορεία φωνάζοντας συνθήματα κατά της ανδρικής βίας και υπέρ της αλληλεγγύης των γυναικών και τραγουδώντας τραγούδια της Ajda Pekkan και των Bandista

[youtube width=”420″ height=”360″]https://youtu.be/D9l_j5oRZ-Y[/youtube]

 

12 Μαρτίου

Το μικρό χωριό Ahmetler στην Αλάνια ήταν η πρώτη στάση στην επαρχία της Αττάλειας για το φεμινιστικό καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών, όπου έγινε μια εκδήλωση ανταλλαγής εμπειριών με γυναίκες της τοπικής κοινωνίας με θέμα την αντίστασή τους ενάντια στην κατασκευή μιας μονάδας υδροηλεκτρικής ενέργειας. Οι ντόπιες γυναίκες μοιράστηκαν την ιστορία για το πώς κατάφεραν να εμποδίσουν με επιτυχία την κατασκευή της μονάδας στήνοντας σκηνές και μπλοκάροντας το δρόμο προς το εργοτάξιο.

Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε γυναίκες αγρότισσες, την ώρα που ετοιμάζουν παραδοσιακές πίτες.

 

11 Μαρτίου

Αφήνοντας πίσω τους την Αντιόχεια, οι γυναίκες του φεμινιστικού καραβανιού έφτασαν στην πόλη Μερσίν, όπου επισκέφθηκαν τους τάφους σημαντικών γυναικών του κινήματος στην Τουρκία και το Κουρδιστάν: της Leyla Şaylemez, μίας από τις τρεις κούρδισσες ακτιβίστριες που δολοφονήθηκε στο Παρίσι το 2013 και της Özgecan Aslan, της φοιτήτριας που βιάστηκε, κάηκε μέχρι θανάτου και διαμελίστηκε από τρεις άνδρες, το βράδυ που πήρε το λεωφορείο από την πανεπιστημιούπολη για να επιστρέψει στο σπίτι της. Η αντίστασή της έγινε σύμβολο της εξέγερσης των γυναικών στην Τουρκία.

Στη συνέχεια επισκέφτηκαν την οικογένεια της Yasemin Çakar, η οποία δολοφονήθηκε πρόσφατα από το σύζυγό της στο Gaziantep, στη σκηνή όπου δέχονταν συλλυπητήρια. Τέλος, επισκέφθηκαν μια έκθεση φωτογραφίας για τις γυναίκες στο θέατρο Hadra Hamam.

Περισσότερα για την υπόθεση της Özgecan Aslan εδώ και εδώ

Περισσότερα για τρεις κούρδισσες ακτιβίστριες εδώ, εδώ και εδώ

 

10 Μαρτίου

Το φεμινιστικό καραβάνι φτάνει στην Αντάκια (Αντιόχεια). Χιλιάδες γυναίκες συμμετείχαν στις διαδηλώσεις φωνάζοντας το σύνθημα “Jin jiyan azadi” (γυναίκα ζωή ελευθερία), κάποιες με παραδοσιακές στολές και τραγουδώντας στα κουρδικά, τούρκικα και αραβικά, κρατώντας πανό που έγραφαν συνθήματα ενάντια στις γυναικοκτονίες, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στη βία, στην εργασιακή εκμετάλλευση, στη σεξουαλική παρενόχληση, αλλά και πλακάτ με τις φωτογραφίες των τριών κουρδισσών ακτιβιστριών που είχαν δολοφονηθεί στο Παρίσι το 2013, και εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στις γυναίκες που αντιστέκονται και αγωνίζονται και στις γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας στο Κομπάνι.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ

 

9 Μαρτίου

Μανιφέστο που διαβάστηκε από την οικολογική επιτροπή του KJA στο δάσος της πόλης Talaytepe στο Diyarbakir (Κουρδιστάν) στις 9 Μαρτίου, μετά από δενδροφύτευση.

Τα δέντρα μας είναι η ελπίδα και η αντίστασή μας

Προς τον τύπο και την κοινή γνώμη:

Ως οικολογική επιτροπή του KJA (Συνέδριο Ελεύθερων Γυναικών), χαιρετίζουμε την αντιπροσωπία της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών και όλες τις γυναίκες προλαιτάριες που βρίσκονται σήμερα εδώ. Βρισκόμαστε στο Talaytepe, μια από τις σημαντικότερες περιοχές που βοηθούν την πόλη να αναπνεύσει. Αυτή η έκταση ανακυρήχθηκε δάσος της πόλης από τον δήμο, αλλά δυστυχώς αντιμετωπίζει πολλούς κινδύνους. Η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή την έκταση αλλιώς, να την καλύψει με τσιμέντο, δηλαδή να μας αφήσει χωρίς ανάσα.

Ως κοινωνίες γινόμαστε χρόνια μάρτυρες τέτοιων αντιλήψεων. Λόγω πολλών καταστροφών, φραγμάτων, υδροηλεκτρικών σταθμών, τεράστια έργα στο Κουρδιστάν και την Τουρκία, όλοι σχεδόν οι κοινοί χώροι κινδυνεύουν να καταστραφούν.

Η αντίδραση στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς στη Μαύρη Θάλασσα, η αντίσταση στο πάρκο Gezi, στο Πολυτεχνείο της Μέσης Ανατολής και στους κήπους Hevsel ήταν η εκούσια κραυγή της κοινωνίας ενάντια σ αυτές τις επιθέσεις.

Πριν ένα χρόνο η κυβέρνηση ανήγγηλε πως θα εφαρμόσει τρελά έργα όπως την λεηλασία της κοιλάδας του Τίγρη, υδρηλεκτρικούς σταθμούς και την μετατροπή ενός σταδίου σε εμπορικό κέντρο. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα αυτής της αντίληψης. Στόχος αυτών των έργων δεν είναι μόνο το κέρδος αλλά και η συντριβή του πολιτισμού και της ταυτότητας μας μέσω της καταστροφής της μνήμης μας.

Εμείς όμως δηλώναμε και δηλώνουμε την νόμιμη, δημοκρατική αντίδραση μας σ αυτά τα έργα λεηλασίας. Δεν θα επιτρέψουμε τα έργα καταστροφής.

Σήμερα στην Talaytepe φυτέψαμε τα δέντρα μας με το σύνθημα «ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ». Όλοι και όλες πρέπει να μάθουν ότι τα φυτέψαμε χάρη στις προσπάθειες όλων των προλετάριων γυναικών και ότι [αυτά τα δέντρα] θα μεγαλώσουν. Αυτό το κάναμε σήμερα για να υπερασπιστούμε τους κοινούς χώρους των ανθρώπων. Ξανά, λέμε δυνατά ότι θα υπερασπιστούμε τον πολιτισμό μας, τους κοινούς χώρους και την φύση μας μέχρι τέλους!

 

ΖΗΤΩ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ!

ΖΗΤΩ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΧΩΜΑ, Η ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗ ΚΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΥΣΗ!»

Πηγή: caravana feminista 

 

8 Μαρτίου

ανταπόκριση από τη Βούλα Τάκη, από τον Χώρο Αλληλεγγύης Γυναικών στη Θεσσαλονίκη, που συμμετέχει στο φεμινιστικό καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών:

8 ΜΑΡΤΗ παγκόσμια ημέρα της γυναίκας με τις γυναίκες από το Κομπάνι!!!! Το Κομπάνι που ο ηρωικός αγώνας του ταυτίστηκε με τις γυναίκες!!! Στο Κομπάνι που αυτή την στιγμή γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια όχι μόνο να χτιστεί ξανά αλλά που σ’ ολόκληρη την περιοχή της Ροζάβα “χτίζεται” με την ίδια επιμονή και πείσμα – όπως κι ο αγώνας τους – από τα κάτω μια άλλη κοινωνία!! Οι γυναίκες είναι στο κέντρο αυτής της προσπάθειας. Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, ανοίγονται όλα τα θέματα που τις αφορούν (ισοτιμία, ισότιμη συμμετοχή στην πολιτική, εργασία, γνώση κι ενημέρωση για την ιστορία και τον αγώνα των γυναικών, μητρότητα, έκτρωση, κ.ά). Ακόμη και στον καταυλισμό των προσφύγων από το Κομπάνι – όπου βρεθήκαμε σήμερα – υπάρχει σε σκηνή ένα “ΣΠΙΤΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ” όπου συμμετέχουν γυναίκες σε επιμορφωτικά σεμινάρια για όλα τα παραπάνω θέματα. Ένα πολιτικό και κοινωνικό εγχείρημα βρίσκεται σε εξέλιξη!!!!

Στο μεταξύ, το καραβάνι έχει φτάσει στο Ντιγιάρμπαρκιρ, όπου και πραγματοποιείται συγκέντρωση και πορεία

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ

Διαβάστε ακόμα: Women of the world assemble in Diyarbakır

 

6 Μαρτίου

Έναρξη της 4ης Παγκόσμιας Δράσης της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών στην κουρδική πόλη Nusaybin. Το Φεμινιστικό Καραβάνι ξεκινάει τη διαδρομή του από το τουρκικό Κουρδιστάν στις 8 του Μάρτη για να καταλήξει τον Οκτώβριο του 2015 στην Πορτογαλία.

Εκατοντάδες γυναίκες συγκεντρώθηκαν στις 6 Μάρτη στην πόλη Nusaybin (τουρκικό Κουρδιστάν) για την έναρξη της 4ης Παγκόσμιας Δράσης της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών. Γυναίκες από τη Γερμανία, τη Σερβία, την Πορτογαλία, τη Βραζιλία, τη Χώρα των Βάσκων, την Καταλονία, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, το Αφγανιστάν, το Λίβανο, την Τουρκία, το Μπασούρ (Κουρδιστάν του Ιράκ) τη Ροτζάβα (Κουρδιστάν της Συρίας), το Ροτζιλάτ (Κουρδιστάν του Ιράν), το Μπακούρ (Κουρδιστάν της Τουρκίας). Μίλησαν για την επανάσταση στη Ροτζάβα, για την οικολογία και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, για τη βία κατά των γυναικών.

Για περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο από την έναρξη του καραβανιού εδώ

5 Μαρτίου

Με κυρίαρχη σκέψη το σύνθημα για το φεμινιστικό καραβάνι «Από το Κομπάνι ως τη Λισσαβόνα όλες οι γυναίκες στο δρόμο του αγώνα», γυναίκες που συμμετέχουν στο φεμινιστικό καραβάνι της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών επισκέφθηκαν στις 5 Μαρτίου το στάδιο που φιλοξενούνται πρόσφυγες από το Κομπάνι, στο Ντιγιάρμπακιρ. Εκεί συναντήθηκαν με γυναίκες πρόσφυγες, οι οποίες τους εξιστόρησαν τις δικές τους βιωματικές εμπειρίες από τις βάρβαρες επιθέσεις του ISIS στις περιοχές τους, καθώς, και από τον περήφανο αγώνα που δίνουν συντρόφισσές τους στην πρώτη γραμμή των συγκρούσεων. Εμπειρίες συγκλονιστικές από χείλη σφιγμένα από τον πόνο αλλά και το πείσμα για συνέχιση της μάχης μέχρι τη νίκη. Οι συγκλονιστικές αφηγήσεις είχαν όλες ένα κοινό παρανομαστή: την έκκληση για αγωνιστική αλληλεγγύη στη μάχη ενάντια στη βαρβαρότητα και το σκοταδισμό.