της Λίνας Φιλοπούλου
Πριν μερικές δεκαετίες μια γυναίκα θα μπορούσε να τιμωρηθεί σε μια σειρά από χώρες επειδή φορούσε μπικίνι. Στην Ισπανία του Φράνκο ακόμα μέχρι και τη δεκαετία του ’70 η αστυνομία μπορούσε να σημαδεύσει μια γυναίκα με όπλο επειδή δεν είχε αρκετά σημεία του σώματός της καλυμμένα.
Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου τίποτα δεν έχει αλλάξει σε σχέση με τον έλεγχο πάνω στο γυναικείο σώμα. Η αστυνομία επιστρέφει στις παραλίες, αυτή τη φορά στη Γαλλία, για να απαγορεύσει στις μουσουλμάνες γυναίκες να καλύπτουν το σώμα τους με μπουρκίνι. Μια ακόμα επιβολή και έλεγχος πάνω στο γυναικείο σώμα που αυτή τη φορά στοχοποιεί τις μουσουλμάνες γυναίκες. Ας θυμηθούμε ποια ακριβώς ήταν τα αποτελέσματα των αντίστοιχων ενεργειών του γαλλικού κράτους, όταν πριν μερικά χρόνια είχε απαγορεύσει τη μαντίλα στα σχολεία. Ότι οι γυναίκες δεν φορούσαν πια μαντίλα ή ότι αποθαρρύνθηκαν από το να πηγαίνουν σχολείο;
Η πρόσφατη απαγόρευση του μπουρκίνι είχε ως συνέπεια τις εικόνες ένοπλων αστυνομικών που περικυκλώνουν μια μουσουλμάνα γυναίκα με μπουρκίνι στην παραλία της κοσμοπολίτικης Νίκαιας και την αναγκάζουν να γδυθεί δημόσια, εξευτελίζοντάς την μπροστά στα παιδιά της αλλά και μπροστά στο τουλάχιστον αδιάφορο, αν όχι εχθρικό, κοινό που ενίοτε επιδοκίμαζε αυτή την ενέργεια της αστυνομίας, μιας και το μπουρκίνι θεωρείται ότι έχει θρησκευτική συνδήλωση.
Αν και πολλοί φυσικά δεν παραλείπουν να μιλάνε για τα δικαιώματα και την ισότητα των γυναικών και την έγνοια τους τάχα για την απελευθέρωσή τους από μια καταπιεστική, πατριαρχική κουλτούρα, στην πραγματικότητα πρόκειται για καθαρά κρατικό ρατσισμό και ισλαμοφοβία, ανταποκρινόμενο στο αίτημα πολιτών για περισσότερη ασφάλεια μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη χώρα και την πιο πρόσφατη στη Νίκαια.
Και είναι τουλάχιστον υποκρισία να μιλάνε για ισότητα εκείνοι, οι οποίοι δεν ασχολούνται καν με το θεσμικό σεξισμό και την καταπίεση των γυναικών, οπότε όλη αυτή η συζήτηση αποτελεί περισσότερο μια δικαιολογία για να ενθαρρυνθεί η ισλαμοφοβία, ο ρατσιμός και ο φασισμός ενισχύοντας την ακροδεξιά ατζέντα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι λίγους μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, υιοθετείται ήδη από μια σειρά δημάρχους η ακροδεξιά ατζέντα ενισχύοντας ακόμα περισσότερο το Εθνικό Μέτωπο της Μαρί Λεπέν.
Για τους παραπάνω λόγους είναι απολύτως κρίσιμο να αντισταθούμε ξεκάθαρα στην απαγόρευση του μπουρκίνι και τη δαιμονοποίηση που τη συνοδεύει και να σταθούμε αλληλέγγυες σε αυτές τις γυναίκες. Επειδή η πατριαρχία είναι καθολική και η μοίρα όλων των γυναικών είναι συνυφασμένη. Γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά από την πρόσφατη ιστορία που μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη ο ρατσισμός. Ας μην αφήσουμε την ιστορία να επαναληφθεί.
Διαβάστε ακόμα
Απαγόρευση του μπουρκίνι στις Κάννες: τα γυναικεία σώματα και πάλι στο στόχαστρο
