ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Τρανσφοβική, προκλητική λεκτική επίθεση σε μέλη της ομάδας Queertrans, στα Εξάρχεια.
Ξυλοκόπημα τρανς γυναίκας, στη στάση Πανεπιστήμιο του μετρό, στην Αθήνα.
ΜΑΡΤΙΟΣ
Απόλυση ζευγαριού λεσβιών από το χώρο εργασίας τους ύστερα από την αποκάλυψη του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, στο Χαλάνδρι.
Έξωση του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών από τους ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας όπου στεγάζεται, στην Αθήνα.
ΙΟΥΝΙΟΣ
Λεκτική και σωματική επίθεση από ομάδα ακροδεξιών σε γκέι ακτιβιστή φοιτητή, στο Γκάζι.
ΙΟΥΛΙΟΣ
Απαγωγή, ξυλοδαρμός, ληστεία και εγκατάλειψη τρανς γυναίκας σε ερημική περιοχή, στη Θεσσαλονίκη.
Λεκτική βία και επίδειξη εξουσίας σε γκέι ζευγάρι από ομάδα αστυνομικών, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Τραμπουκισμός και ξυλοκόπημα νεαρού αγοριού έξω από γκέι μπαρ, στα Λαδάδικα Θεσσαλονίκης.
Λεκτική και σωματική βία από δύο άντρες σε ζευγάρι λεσβιών, στην Περαία Θεσσαλονίκης.
Λεκτική βία, άγριος ξυλοδαρμός και επίδειξη εξουσίας σε γκέι ζευγάρι από 15 φασίστες, στην πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Λεκτική και σωματική βία σε ζευγάρι ανήλικων κοριτσιών από μεσήλικο άντρα, στο σταθμό του Θησείου.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Υβριστικές προσβολές και εκφοβισμός σε τρανς γυναίκα από οδηγό ταξί στην Αθήνα.
Τα παραπάνω ομοφοβικά και τρανσφοβικά περιστατικά είναι μόνο λίγα από αυτά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Μερικά από αυτά καταγγέλθηκαν από τα άτομα που δέχτηκαν τις επιθέσεις και απαντήθηκαν με πορείες και δράσεις υποστήριξης. Κάποια απ’ αυτά πήραν το δρόμο της δικαιοσύνης, ενώ υπάρχουν και άλλα που παραμένουν άγνωστα και εώς εκ τούτου ατιμώρητα. Οι επιθέσεις τέτοιου είδους είναι μια καθημερινή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς (LGBT) στην Ελλάδα.
Η ομοφοβία και η τρανσφοβία είναι διάχυτες παντού: στο δρόμο, στα Μ.Μ.Ε., στο χώρο εργασίας, στο σχολείο ακόμα και στην οικογένεια. Είναι η λεκτική (κοροϊδία, βρισιά, απειλή) και η σωματική βία που εκφράζονται λόγω του μίσους και της αποστροφής στα LGBT άτομα. Υπερασπίζονται συντονισμένα από τους επίσημους φορείς του κράτους και από κάθε μορφή εξουσίας, εμποδίζοντας τα θεσμικά δικαιώματα των LGBT ατόμων, όπως έγινε το Σεπτέμβρη με την απόρριψη της επέκτασης του Συμφώνου Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, κατά τη διαδικασία μεταρρύθμισης του Αντιρατσιστικού Νομοσχεδίου. Αναπαράγονται από εκπροσώπους της εκκλησίας, όπως η ρητορική μίσους των μητροπολιτών Σεραφείμ και Άνθιμου. Από πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, όπως η εξίσωση της ομοφυλοφιλίας με την κτηνοβασία από τον βουλευτή της ΝΔ Αν. Νεράτζη και η διαφωνία του γ.γ. του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στην επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης. Από δημοσιογράφους, όπως η φραστική επίθεση του δημοσιογράφου Δ. Βερύκιου στο γκέι συγγραφέα Α. Κορτώ.
Ο ομοφοβικός και τρανσφοβικός λόγος, που νομιμοποιείται από τους επίσημους φορείς του κράτους, αλληλοτροφοδοτείται από ακροδεξιές ομάδες και κόμματα, όπως η Χρυσή Αυγή, που πέρα από την ομοφοβική και τρανσφοβική ρητορική τους περνάνε και σε οργανωμένες σωματικές επιθέσεις, επιθέσεις που οργανώνονται από πολλούς φασίστες εναντίον ενός ή δυο ατόμων. (βλέπε το βίντεο που δημιούργησε η Πρωτοβουλία κατά της Ομοφοβίας Ξάνθης με τίτλο «Η Ομοφοβία του Νεοναζισμού»). Όλες αυτές οι εκφράσεις μίσους ενθαρρύνουν και στηρίζουν τη φασιστική-ομοφοβική συμπεριφορά του ατόμου της διπλανής πόρτας που τολμά να προσβάλει ή και να σηκώσει το χέρι σε λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς που θα βρεθούν στο δρόμο του.
Οι ομοφοβικές και τρανσφοβικές επιθέσεις προέρχονται από άτομα που υιοθετούν και υπηρετούν το μοντέλο της πατριαρχίας. Το πατριαρχικό αυτό μοντέλο επιβάλλει μια ηγεμονική αρρενωπότητα, δηλαδή προωθεί τη συμπεριφορά του άντρα-μάτσο, που σφύζει από τεστοστερόνη και μυϊκή δύναμη. Αυτή η συμπεριφορά ταξινομεί, συνειδητά ή μη, κάποιους ανδρισμούς σε «κατώτερους» και κάποιους σε «ανώτερους» και τείνει ναυποτιμά και να εξευτελίζει το γυναικείο φύλο. Παράλληλα, χτίζει «τα κουτιά» του φυσιολογικού-κανονικού και όποιος άνθρωπος αποκλίνει από αυτήν την κανονικότητα στιγματίζεται ως ανώμαλος, καταδικάζεται και συχνά πέφτει θύμα βίας. Οι επιβολές του πατριαρχικού μοντέλου χρησιμοποιήθηκαν από διάφορες μορφές εξουσίας για να αποκαταστήσουν τα «κουτιά» αυτά ως μη-αμφισβητήσιμα, ώστε να περνάνε από γενιά σε γενιά. Για παράδειγμα, τα αγόρια μαθαίνουν από μικρή ηλικία πως πρέπει να είναι αρχηγοί, να ανταγωνίζονται τα άλλα αγόρια στη βία και να επιβάλλονται στα κορίτσια της ηλικίας τους. Όταν αργότερα ενηλικιωθούν, θεωρούν κατώτερη τη γυναικεία ταυτότητα και νιώθουν απειλή από το οτιδήποτε δε θεωρούν οι ίδιοι φυσιολογικό, όπως οι λεσβίες, οι γκέι, οι αμφί και οι τρανς, απαντώντας σε τέτοιες «απειλές» με περιστατικά λεκτικής και σωματικής βίας.
Καταγγέλλουμε όλες τις ομοφοβικές και τρανσφοβικές λεκτικές και σωματικές επιθέσεις που σημειώνονται καθημερινά και στεκόμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι σε όσα άτομα στοχοποιούνται λόγω της ταυτότητας φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού. Αυτές οι επιθέσεις μας γεμίζουν με οργή και δύναμη. Δεν θα καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια σε όσους επιτίθενται σε λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς. Να παλέψουμε ατομικά και συλλογικά με στόχο να πάρουμε την κοινωνία με το μέρος μας, ενάντια στην ομοφοβία και στην τρανσφοβία. Η ευθύνη για την ατομική ελευθερία είναι μια ευθύνη συλλογική. Αγωνιζόμαστε για ελευθερία και ίσα δικαιώματα ανεξάρτητα από το φύλο, την ταυτότητα φύλου, το σεξουαλικό προσανατολισμό, το χρώμα, τη φυλή, την εξωτερική εμφάνιση, την αρτιμέλεια.
Δεν σιωπούμε απέναντι σε κανένα περιστατικό ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας. Καταγγέλλουμε το γεγονός και απαντάμε δυναμικά και συλλογικά.
Γραμμή LGBTQ κατά της βίας (Αθήνα), 6930938505, kataggeile.to@gmail.com
Πρωτοβουλία κατά της Ομοφοβίας Ξάνθης (Ξάνθη), stop.omofovia.xanthis@gmail.com
Πρωτοβουλία κατά της ομοφοβίας Ξάνθης
