της Σίσσυς Βωβού

Καθημερινές είναι οι δημοσιεύσεις στα μίντια για την κατάσταση της υγείας της κυρίας Βίκυ Σταμάτη, η οποία έχει καταδικαστεί για 12 χρόνια ως αποδέκτρια προϊόντων εγκλήματος και συνένοχη στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος, στην υπόθεση για τις παχυλές και αμέτρητες μίζες που έπαιρνε ο σύζυγός της Άκης Τσοχατζόπουλος.

Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα και το αίτημα για διακοπή κράτησης της κυρίας Σταμάτη, γιατί έχει αυτοκτονικό ιδεασμό, αρνείται να φάει και καταγγέλλει την αποκοπή της από το ανήλικο παιδί της.

Πίσω από τη δημοσιότητα την οποία απολαμβάνει η διάσημη σύζυγος, όμως, υπάρχει η αφάνεια εκατοντάδων γυναικών με ανήλικα τέκνα, που βρίσκονται έγκλειστες στις ελληνικές φυλακές. Γυναικών που επίσης διεκδικούν την διακοπή της κράτησής τους επειδή έχουν ανήλικα τέκνα, όμως δεν αρνούνται να φάνε, ενώ κάποιες δουλεύουν στις εργασίες της φυλακής για να μειώσουν την ποινή τους.

Πολλές από αυτές είναι μέσα γιατί σκότωσαν τον σύζυγό τους σε κατάσταση άμυνας, όπως η γνωστή σε εμάς Σανιέ Οσμάνογλου, την οποία έχουμε στηρίξει δικαστικά με συλλογή χρημάτων για να κάνει προσφυγή στον Άρειο Πάγο εναντίον της ποινής της. Ο Άρειος Πάγος, όμως, έβγαλε την απορριπτική του απόφαση σε χρόνο ρεκόρ για να βρεθεί ξανά μέσα η άτυχη πάμφτωχη, αγράμματη, πολυβασανισμένη τσιγγάνα με τα οχτώ παιδιά, όλα ανήλικα κατά την τέλεση της πράξης της το 2003 και τρία ακόμα ανήλικα σήμερα.

Οποία διαφορά μεταχείρισης, διαφορά ενδιαφέροντος, ταξική τελικά αντιμετώπιση της φυλακισμένης μάνας ανήλικων παιδιών! Και αν η Σανιέ Οσμάνογλου και οι άλλες μητέρες ανηλίκων μέσα στις ελληνικές φυλακές αρνηθούν να φάνε, κάνουν απεργία πείνας, έχουν αυτοκτονικό ιδεασμό, ποιά μίντια θα διαθέσουν τον πολύτιμο χρόνο και χώρο τους για να ενημερώσουν; Ελάχιστα μίντια θα θεωρήσουν ένα τέτοιο θέμα ως άξιο δημοσιοποίησης και μια τέτοια ενέργεια ως άξια να προκαλέσει την αλληλεγγύη της κοινωνίας. Ευτυχώς που υπάρχουν οι επιτροπές και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που διαθέτουν και θα διαθέσουν το χρόνο τους για τη στήριξη τέτοιων γυναικών σε περίπτωση που προχωρήσουν στη μόνη αντίσταση που διαθέτει μια φυλακισμένη.

Μπορεί οι ποινές που επιβλήθηκαν πρωτοδίκως στις κυρίες Βίκυ Σταμάτη και Αρετή Τσοχατζοπούλου να είναι βαριές, όπως συχνά συμβαίνει με τις γυναίκες κατηγορούμενες, αλλά υπάρχει και το Εφετείο. Για να είμαστε όμως δίκαιες, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι πρόκειται για «ποινικοποίηση των προσωπικών σχέσεων», όπως έχουν επικαλεσθεί οι ίδιες, γιατί δεν γνώριζαν απλώς ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος κολυμπούσε στο χρήμα, αλλά επωφελούνταν προσωπικά από τη χρήση αυτού του κλεμμένου χρήματος και ενεπλάκησαν στη νομιμοποίησή του.

Από τη μικρή εμπειρία μας από τις φυλακές, ως αλληλέγγυες των οροθετικών γυναικών και όχι μόνο, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας και πάντα υπάρχει η πραγματική ή συμβολική ταξική διαστρωμάτωση. Η οποία πηγάζει από την κοινωνία, επικυρώνεται στα δικαστήρια, εφαρμόζεται στον τρόπο μεταχείρισης των κρατουμένων αλλά απηχείται και από τις προσωπικές πράξεις των ίδιων. Οι «πλούσιες και διάσημες», έστω και με μαύρο χρήμα, συνήθως δεν καταδέχονται να εξισώνονται με το προλεταριάτο και τον πάτο του βαρελιού που είναι η πλειοψηφία των φυλακισμένων. Και ποιος τόλμησε να τις βάλει μέσα;

Αυτό, όμως, δεν ισχύει για όλες. Στην ίδια υπόθεση, είχε καταδικαστεί επίσης για 12 χρόνια η κυρία Αρετή Τσοχατζοπούλου, μητέρα τριών ανηλίκων τέκνων, κόρη του μιζαδόρου υπερπατριώτη παρά λίγο πρωθυπουργού, επίσης για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος και για συμβολή της στο ξέπλυμα χρημάτων από μίζες. Η κυρία Τσοχατζοπούλου όμως, τόσο στον Κορυδαλλό όπου επισκεπτόμασταν τις οροθετικές σε εβδομαδιαία βάση και μαθαίναμε τα της φυλακής από διάφορες πηγές όσο και στη Θήβα που βρίσκεται σήμερα, έχει μια τελείως διαφορετική στάση. Στον Κορυδαλλό βοηθούσε συγκρατούμενές της να επικοινωνήσουν με τις αρχές, διερμηνεύοντας από Γερμανικά, στη Θήβα είναι υπεύθυνη της βιβλιοθήκης των φυλακών και προσπαθεί να προωθήσει το βιβλίο στις συγκρατούμενές της με δημοκρατική συμπεριφορά, όπως μάθαμε.

Τέλος να πούμε ότι στην περίπτωση αποφυλάκισης ή προσωρινής διακοπής κράτησης ή όπως κι αν ειπωθεί της κυρίας Σταμάτη, με το σκεπτικό ότι είναι μητέρα ανηλίκου, απαιτείται το ίδιο μέτρο για όλες τις μητέρες ανηλίκων που κρατούνται. Και φυσικά, με βάση την αρχή της ισότητας των δύο φύλων, απαιτείται επίσης η διακοπή κράτησης για τους κρατούμενους πατέρες ανηλίκων. Κι αυτό μπορούμε να το πούμε με έμφαση και ιδιαίτερα, όταν λείπει για οποιονδήποτε ο/η ένας γονέας.

Είναι ένα σημαντικό αίτημα, που μπορεί να συνεπάγεται διακοπή κράτησης στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει φόβος επανάληψης του κακουργήματος ή αδικήματος, με τον όρο, για λόγους επίσης ισότητας των πολιτών, ότι η φυλάκιση θα συνεχιστεί όταν ενηλικιωθούν τα ανήλικα τέκνα.

 

Διαβάστε ακόμα

Η Σανιέ Οσμάνογλου ξανά στη φυλακή

Αποφυλακίστηκε προσωρινά η Σανιέ Οσμάνογλου

Η υπόθεση της Σανιέ Οσμάνογλου ξανά στο προσκήνιο