της Νικολέττας Ρούσσου

Ο θανάσιμος ξυλοδαρμός του Ντανιέλ Ζαμούντιο σε πάρκο του Σαντιάγκο λόγω της ομοφυλοφιλίας του, τον Μάρτιο του 2012, αναστατώνει μέχρι σήμερα την κοινωνία της Χιλής, η οποία προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τη θέση της σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Η φρικτή δολοφονία του αδιαμφισβήτητα ανοίγει τη συζήτηση για τα δικαιώματα των gay. Θα φέρει όμως και την πραγματική αλλαγή;

Αυτό που σόκαρε στη δολοφονία του άτυχου νεαρού δεν ήταν τόσο ο δημόσιος ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου που υπέστη, όσο ο σαδιστικός τρόπος της κακοποίησης του. Οι 4 δράστες της δολοφονίας χάραξαν σβάστιγγες στο δέρμα του, τον έκαψαν με τσιγάρα και διέλυσαν το πόδι του με μια πέτρα 8 κιλών, ενώ σύμφωνα με μια μαρτυρία, ούρησαν στο σώμα του. Ο Ζαμούντιο πέθανε στο νοσοκομείο 3 εβδομάδες αργότερα.

Τιμωρία

Την περασμένη Δευτέρα, το δικαστήριο καταδίκασε τον Πατρίτσιο Αχουμάντα Γκαράυ, έναν από τους δράστες, ως κύριο υπαίτιο του εγκλήματος, σε ισόβια κάθειρξη. Επιπλέον επέβαλε στους άλλους δυο κατηγορούμενους, τον Αλεχάντρο Ανγκούλο Τάπια και τον Ραούλ Λόπεζ Φουέντες ποινή 15 χρόνια φυλάκισης, ενώ τον τέταρτο τον καταδίκασε σε 7 χρόνια κάθειρξη.

Η απόφαση κρίθηκε ωστόσο επιεικής από τον Ρονάλντο Τζιμένες, Πρόεδρο της εκστρατείας για τα δικαιώματα των gay, ο οποίος δήλωσε στο BBC, «…Θα θέλαμε να καταδικαστούν σε ισόβια 3 από τους τέσσερις κατηγορούμενους αλλά ο χιλιανός νόμος είναι έτσι διαμορφωμένος που δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο… όμως είμαστε ικανοποιημένοι που οι δικηγόροι κατόρθωσαν να επιβληθούν οι αυστηρότερες ποινές του χιλιανού ποινικού κώδικα».

Νομοσχέδιο κατά των διακρίσεων

Λίγες εβδομάδες μετά από τον φόνο του Ζαμούντιο, οι νομοθέτες βλέποντας την αντίδραση του κόσμου, υπέγραψαν νομοσχέδιο κατά των διακρίσεων, το οποίο παρέμενε σε αχρηστία στο κοινοβούλιο για 7 χρόνια. Το νομοσχέδιο προέβλεπε ότι αποτελεί έγκλημα η οποιαδήποτε διάκριση βάσει εθνικότητας, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, φύλου, εμφάνισης ή αναπηρίας.

Την ίδια ώρα, η στάση των Χιλιανών αναφορικά με το γάμο των ομοφυλοφίλων αλλάζει. Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν στη Χιλή περισσότερο από ποτέ, με το ζήτημα της νομιμοποίησης του γάμου των gay να βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διάλογου.

Ενδεικτικό αυτής της μεταβολής είναι το γεγονός ότι οι υποψήφιοι των επικείμενων προεδρικών εκλογών, που θα λάβουν χώρα στις 17 Νοεμβρίου, ανησυχούν, καθώς το θέμα των ομοφυλοφιλικών γάμων αποτελεί ένα από τα ζητήματα για τα οποία πρέπει να λάβουν θέση.

«…Οι 7 από τους 9 υποψηφίους Προέδρους προτείνουν περισσότερα νομοσχέδια κατά των κοινωνικών διακρίσεων, πολλά από τα οποία υποστηρίζουν την νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων….» υποστηρίζει ο κ. Τζιμέρες.

Ανάμεσα σε αυτούς είναι η Μισέλ Μπατσελέτ, η οποία αποτελεί και το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τις επικείμενες εκλογές. Η στάση της αναφορικά με το γάμο τον ομοφυλόφιλων έχει αλλάξει. Κατά τη διάρκεια της πρώτης της προεδρικής θητείας μεταξύ 2006 και 2010, τάχθηκε ενάντια στον γάμο των gay υποστηρίζοντας ότι το σύμφωνο συμβίωσης είναι η καλύτερη λύση για τα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια.

Η υποψήφια πρόεδρος υποστηρίζει πλέον τον γάμο των ομοφυλοφίλων, μολονότι πολλοί Χριστιανοδημοκράτες του συνασπισμού της είναι αντίθετοι και προτίθενται να απορρίψουν οποιαδήποτε προσπάθεια για τη νομιμοποίηση του.

Ο τωρινός πρόεδρος Σεμπάστιαν Πινέρα αν και αντιτίθεται στο γάμο των ομοφυλοφίλων, έχει υποστηρίξει άλλα δικαιώματα των gay παρά τη δυσαρέσκεια που έχει προκαλέσει σε κάποια στελέχη του κεντροδεξιού κομματικού συνδυασμού του. Ο Πινέρα εξέπληξε πολλούς το 2009 όταν συμπεριέλαβε ορισμένα ομοφυλόφιλα ζευγάρια στις διαφημίσεις για την προεκλογική του εκστρατεία. Τη Δευτέρα ενέκρινε τις ποινές που επιβλήθηκαν στους δράστες της υπόθεσης Ζαμούντιο, χαρακτηρίζοντας τη δολοφονία του ως  έγκλημα μίσους, κοινωνικής διάκρισης και σκληρότητας.

Όσον αφορά το λαό της Χιλής, τα πράγματα αλλάζουν επίσης θετικά σχετικά με τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων. Μια δημοσκόπηση της εφημερίδας Λα Τερκέρα έδειξε ότι το ποσοστό των Χιλιανών που υποστηρίζουν το γάμο των gay αυξήθηκε από το 38% το 2009 στο 47% το 2011. Σύμφωνα με μια άλλη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από το Radio Cooperativa το 2012, το  55% του χιλιανού πληθυσμού είναι υπέρ και το 41% κατά. Επίσης, κατά την απογραφή του προηγούμενου έτους δόθηκε το δικαίωμα στους Χιλιανούς που συζούν με σύντροφο του ίδιου φύλου, να το δηλώσουν δημόσια.

Η κουλτούρα του μίσους

Η Χιλή έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων αλλά και σχετικά με τα θέματα των κοινωνικών διακρίσεων. Συγκεκριμένα στην Αργεντινή, ο γάμος των ομοφυλοφίλων είναι ήδη νόμιμος, στη Βραζιλία η ομοφυλοφιλία τυγχάνει της αποδοχής της κοινωνίας ήδη από το 19ο αιώνα, ενώ στη Χιλή αποποινικοποιήθηκε μόλις το 1999.

Επίσης αποτελεί μια από τις τέσσερις μόνο χώρες της Νότιας Αμερικής, όπου το μικρότερο όριο ηλικίας για τη συναίνεση σε σεξουαλική σχέση που ορίζεται από το νόμο είναι υψηλότερο για τους ομοφυλόφιλους σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους.

Στις 20 Οκτωβρίου ένας 21χρονος ομοφυλόφιλος άντρας ο Βλαντιμίρ Σεπουβέλδα, δέχθηκε επίθεση στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο ντε Μοσταζάλ 60 χ.λ.μ νότια του Σαντιάγκο, καθώς περπατούσε κρατώντας το χέρι ενός άλλου άντρα.

Από τα έξι άτομα που του επιτεθήκανε οι δυο ήταν γυναίκες. Μάρτυρες είπαν ότι η συμμορία κακοποίησε τον νεαρό, σπρώχνοντας τον στο έδαφος και ξυλοκοπώντας τον μέχρι να πέσει αναίσθητος, με αποτέλεσμα οκτώ μέρες μετά να παραμένει σε κόμμα σε νοσοκομείο της πόλης Ρακάγκουα.

Την Κυριακή ο Υπουργός Υγείας Τζέιμ Μανάλιχ τον επισκέφθηκε στο νοσοκομείο και καταδίκασε την ομοφοβική επίθεση τονίζοντας: «…Δυστυχώς ζούμε σε μια κουλτούρα βίας…».

Πηγή: tvxs