Σήμερα επαναφέρουμε την υπόθεση της Σανιέ Οσμάνογλου, η οποία σκότωσε τον σύζυγό της σε αυτοάμυνα, με την αναδημοσίευση της ανακοίνωσης της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών της 18 Μαρτίου 2012, επειδή στις 13 Νοεμβρίου θα συζητηθεί η αναίρεση της απόφασης του Εφετείου στον Άρειο Πάγο. Δυστυχώς πολύ πρόσφατα μάθαμε την ημερομηνία, και ενημερώνουμε ότι απαιτείται παράβολο 2000 ευρώ, για τη συλλογή του οποίου έχει δεσμευθεί η Φεμινιστική Πρωτοβουλία, όπως φαίνεται και στην ανακοίνωση. Και άλλες γυναικείες οργανώσεις έχουν ανταποκριθεί στην έκκληση για τη συλλογή των χρημάτων, ο έρανος προχωράει, ζητούμε την άμεση ανταπόκριση όποιας ή όποιου ενδιαφέρεται να συμβάλει με οποιοδήποτε ποσόν. Παρακαλούμε να στείλετε μέιλ για την διευκόλυνση της κατάθεσης σε τραπεζικό λογαριασμό στο info@fylosykis.gr.
Ζητούμε δικαιοσύνη για την Σ. Ο.
Η Σ.Ο. δικάστηκε και καταδικάστηκε από το Εφετείο της Θεσσαλονίκης, τον Ιανουάριο, με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας του συζύγου της, το 2003, όταν η ίδια ήταν 37 χρόνων. Πρωτοδίκως καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση, ενώ είχε αποφυλακιστεί με εγγύηση μέχρι την έφεση. Στην πραγματικότητα σκότωσε τον σύζυγό της σε κατάσταση άμυνας, αφού χρησιμοποίησε μια σφαίρα με την οποία εκείνος την απειλούσε να την σκοτώσει, μετά τον άγριο ξυλοδαρμό της.
Η πρωτοβουλία μας, που ασχολείται συστηματικά με τη βία κατά των γυναικών και την αλληλεγγύη στα θύματα αυτής της βίας, θέλει να ξαναφέρει στην επιφάνεια το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις συζυγοκτονιών όπου η γυναίκα σκοτώνει τον άντρα ή σύντροφό της, υπάρχει χρόνια κακοποίηση, όπως και στην παρούσα υπόθεση. Επομένως η πράξη της γυναίκας αποτελεί αυτοάμυνα. Αυτό έχουν δεχτεί τα δικαστήρια της Ευρώπης σε πολλές χώρες, μετά από μια αρχική απόφαση βρετανικού δικαστηρίου, την δεκαετία του 1980, όπου η έννοια του βρασμού ψυχής, για τις περιπτώσεις χρόνιας κακοποίησης έχει επανανοηματοδοτηθεί, και έχει γίνει δεκτό ότι η χρόνια κακοποίηση λειτουργεί σωρευτικά ως βραδύκαυστη θρυαλλίς για το θύμα, και η αντίδραση σε αυτήν μπορεί να εκδηλωθεί έστω και αν δεν είναι μια στιγμιαία. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, όταν η γυναίκα σκοτώσει τον άντρα έστω και την ώρα που κοιμάται, η πράξη θεωρείται αυτοάμυνα και αθωώνεται.
Στην προκειμένη περίπτωση η πράξη της Σ.Ο., που πραγματοποιήθηκε μετά από άγριο ξυλοδαρμό και απειλή ζωής αποτελεί αυτοάμυνα. Θυμίζουμε ακόμα την περίπτωση της Παπαδάτου, που έπνιξε τον άντρα της με τη γραβάτα του και αθωώθηκε, τη δεκαετία του 1990, γιατί εκείνος την είχε πάρει σε ερημική τοποθεσία, την κακοποιούσε και την απειλούσε για τη ζωή της, μετά από χρόνια και συστηματική κακοποίηση. Κάποια στιγμή που αυτός χαλάρωσε μέσα στο αυτοκίνητο, στην ερημική τοποθεσία που αναφέρουμε, αυτή τον έπνιξε για να σώσει τη ζωή της.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην Σ.Ο., που είναι ρομά και ελληνίδα πολίτις, και ελπίζουμε η αναίρεση που έγινε στον Άρειο Πάγο να γίνει δεκτή όταν συζητηθεί, να οδηγήσει σε επανεξέταση της υπόθεσης από το Εφετείο, το οποίο με τη σειρά του ελπίζουμε να την αθωώσει. Σε αυτή την τόσο βασανισμένη γυναίκα, που είπε στο δικαστήριο ότι είχε φάει περισσότερο ξύλο παρά ψωμί κατά τη διάρκεια του 19χρονου έγγαμου βίου της, πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να μπορέσει να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της χωρίς απειλή και καθημερινό φόβο, και παράλληλα να φροντίσει σε καλύτερες συνθήκες ζωής τα οκτώ παιδιά της, όλα από τα οποία ήταν ανήλικα κατά την τέλεση της πράξης, το 2003, ενώ σήμερα παραμένουν ανήλικα τα τρία από αυτά.
Υπενθυμίζουμε ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι το πιο διαδεδομένο και πιο αποσιωπημένο κακούργημα εναντίον των γυναικών, σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη, και ότι μία στις τέσσερεις γυναίκες ζει σε συνθήκες κακοποίησης μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Πλέον και οι διεθνείς οργανισμοί έχουν δεχθεί ότι η κοινωνία και η πολιτεία πρέπει να προστατεύει τις γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας, με θεσμούς πρόληψης.
Επίσης θέλουμε να υπογραμμίσουμε με την ευκαιρία αυτού του τραγικού περιστατικού, το πάγιο αίτημά μας προς την πολιτεία για δομές αρωγής στις γυναίκες θύματα κακοποίησης, για συμβουλευτικά κέντρα, ψυχική στήριξη, ξενώνες υποδοχής και οικονομική βοήθεια για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους, οι ίδιες και τα παιδιά που συνήθως υπάρχουν, μακριά από μια σχέση κακοποίησης.
Με αυτή την ευκαιρία θέλουμε επίσης να καταγγείλουμε ότι έχουν κλείσει οι περισσότεροι ξενώνες υποδοχής κακοποιημένων γυναικών, λειτουργούν ελάχιστοι με εθελοντική προσφορά, και ότι ακόμα και για να δοθεί ένα ραντεβού για ψυχική στήριξη ή συμβουλές στις γυναίκες που καταφεύγουν στην γραμμή ΣΟΣ της Γενικής Γραμματείας Ισότητας για ενδοοικογενειακή βία, περνούν κατά μέσον όρο 3 εβδομάδες μετά το αίτημα, γιατί το σχετικό κέντρο, θύμα της μείωσης προσωπικού λόγω μνημονίων, βρίσκεται απελπιστικά υποστελεχωμένο.
Η Πρωτοβουλία μας, με τις μικρές της δυνάμεις έχει αναλάβει να καλύψει τα, όχι ευκαταφρόνητα, δικαστικά έξοδα που απαιτούνται για τον Άρειο Πάγο και την αίτηση αποφυλάκισης της Σ.Ο.
Αθήνα, 18 Μαρτη 2012
