Τι είναι η φεμινιστική απεργία;
Ερχόμαστε από μακριά, έχουμε μια μακρά φεμινιστική ιστορία, και ένα ταξίδι όπου κάθε 8 του Μάρτη βρισκόμαστε στους δρόμους, στην πλατεία και φωνάζουμε με σκοπό την ανατροπή της τάξης αυτού του κόσμου, της (ετερό)πατριαρχίας, του ρατσισμού και του νεοφιλελευθερισμού.
Με την κραυγή «ni una menos, vivas nos queremos» (Καμία λιγότερη, μας θέλουμε ζωντανές!), που ξεκίνησαν οι Αργεντίνες φεμινίστριες, πραγματοποιήθηκε η πρώτη παγκόσμια απεργία γυναικών στην παραγωγική και αναπαραγωγική εργασία στις 8 Μαρτίου του 2017. Εκατομμύρια γυναικών από 70 χώρες, από την Αργεντινή μέχρι την Πολωνία, από την Τουρκία μέχρι της ΗΠΑ και από την Βραζιλία μέχρι την Ιταλία φτάνοντας και τα δικά μας εδάφη, καταλάβαμε τους δρόμους για να κάνουμε ορατές την εργασία μας, τα αιτήματά μας και τα σώματά μας.
Τα τελευταία χρόνια που το διαχρονικό φεμινιστικό κίνημα αυξήθηκε σε ποσότητα και ποιότητα, προωθήσαμε και αναπτύξαμε προτάσεις και ιδέες για να μπορέσουμε να σκεφτούμε άλλες ζωές σε έναν άλλο κόσμο. Είμαστε χιλιάδες, εκατομμύρια οι γυναίκες πρόθυμες να το πετύχουμε, και θα το κάνουμε για όλες μας.
Το 2018 θέλουμε να φτάσουμε πιο μακριά και να κάνουμε ορατή, με μια απεργία πιο ευρεία από αυτή του 2017, τη δύναμη μας, την οργή και τον πόνο μας και ταυτόχρονα την κοινή μας απόλαυση να νιώθουμε δυνατές. Δεν θέλουμε κανένας να μπορεί να κοιτάξει αλλού, μπροστά στις δικές μας προτάσεις, στη δική μας κεντρική θέση στον κόσμο.
Για αυτό το λόγω, ως Επιτροπή της 8ης Μαρτίου του φεμινιστικού κινήματος συγκαλούμε μια φεμινιστική απεργία. Είναι μια απεργία που ξεπερνάει το γνωστό «πάγωμα της παραγωγής», καθώς η συμμετοχή των γυναικών είναι κεντρική σε όλα τα παιδία ζωής και η απεργία πρέπει να φτάνει επίσης σε όλες αυτές τις υπόλοιπες εργασίες και μέρη: αυτά της φροντίδας, της κατανάλωσης, της φοιτητικής και κοινωνικής ζωής.
Μια απεργία γυναικών μέσα από την οποία μπορούμε να αναλογιστούμε συλλογικά τι μπορούν να κάνουν όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά από τους άντρες για να αλλάξουν μια κατάσταση για την οποία θα έπρεπε ήδη να διαδηλώνουν απέναντι της, να διαδηλώνουν μαζί μας.
Υιοθετούμε ένα διαθεματικό φεμινισμό, επειδή πιστεύουμε ότι διαπερνιόμαστε από ανισότητες και καταπιέσεις που μας τοποθετούν σε θέσεις πολύ διαφορετικές απέναντι στην πατριαρχία, τη μισθωτή εργασία, τη φροντίδα, την κατανάλωση, την άσκηση των δικαιωμάτων μας, την πολιτική διαπαιδαγώγηση και συμμετοχή, για τις διακρίσεις που τέμνουν κάθε μια από εμάς, λόγω της καταγωγής, της τάξης, της ηλικίας, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλετικής ταυτότητας και των ικανοτήτων. Η απεργία όμως είναι για όλες, υπάρχει ένα κενό για όλες και κάθε μία από εμάς, στην φεμινιστική απεργία της 8ης Μαρτίου.
Μας καλούμε όλες, όπως έκαναν οι προμητέρες μας, να έρθουμε σε ρήξη με τα προνόμια μιας κοινωνίας πατριαρχικής και καπιταλιστικής, ρατσιστικής και ετεροκανονικής. Μας καλούμε όλες σε αυτή την απεργία που συνεχίζει το παρελθόν των αδερφών μας, που βρεθήκαν τραγικά δολοφονημένες, καμένες, κατηγορημένες ως «μάγισσες», στο βωμό της διαιώνισης της αντρικής κυριαρχίας στην κοινωνία και στην οικονομία, που ένιωθε ότι απειλείται.
Η κραυγή μας είναι μια κραυγή οικουμενική, πέρα από σύνορα και έθνη. Είναι ένα κίνημα διεθνιστικό και διαπολιτισμικό που στέκεται απέναντι στην πατριαρχική, ρατσιστική και καπιταλιστική τάξη και την καταστροφή του περιβάλλοντος, που προτάσσει μία άλλη ζωή σε έναν άλλο κόσμο, ριζικά διαφορετικό. Είμαστε κομμάτι των αγώνων απέναντι στην αντρική βία, για το δικαίωμα να αποφασίζουμε εμείς για τις ζωές και τα σώματα μας, για την κοινωνική δικαιοσύνη, την στέγαση, την υγεία, την εκπαίδευση, την τροφή, την παράδοση, απέναντι στην εκμετάλλευση και στις συνθήκες της ελεύθερης αγοράς και πολλές άλλες συλλογικές μάχες. Ενωμένες για έναν άλλο τρόπο κατανόησης και οργάνωσης της ζωής, της οικονομίας και των κοινωνικών σχέσεων. Είμαστε αντιμιλιταρίστριες και είμαστε απέναντι στους πολέμους, στα σύνορα, απέναντι στα αυταρχικά και καταπιεστικά κράτη που επιβάλλουν τρομονόμους και ποινικοποιούν την φεμινιστική διαμαρτυρία και αντίσταση. Μαζί με τις γυναίκες που αμύνονται των δικαιωμάτων των ανθρώπων και της γης, ρισκάροντας την ζωή τους.
Είμαστε κομμάτι μιας διαδικασίας ενός ριζικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, της κουλτούρας, της οικονομίας, των σχέσεων. Θέλουμε να καταλάβουμε τον κοινωνικό χώρο, επαναπροσδιορίζοντας την δυνατότητα μας να αποφασίσουμε για το σώμα και την ζωή μας, να επανακτήσουμε την πολιτική δύναμη των γυναικών, των λεσβιών και των τρανς και να διατηρήσουμε τον πλανήτη στον οποίο ζούμε.
Για αυτό το λόγο στις 8 Μαρτίου σταματάμε την κατανάλωση μας, την οικιακή εργασία και την φροντίδα, τη μισθωτή εργασία και τις σπουδές μας, για να δείξουμε ότι χωρίς εμάς τίποτα δεν παράγεται και τίποτα δεν αναπαράγεται.
Αυτή η προσπάθεια ούτε ξεκινάει ούτε τελειώνει στις 8 Μαρτίου. Η διαδικασία ξεκινάει πολύ πριν την ημέρα της απεργίας, πραγματοποιώντας συνελεύσεις και συσκέψεις, δημιουργώντας προτάσεις, χτίζοντας δίκτια και διαδίδοντας παντού την προσπάθεια μας, και τελειώνει στις 8 Μαρτίου με μια απεργία όπου θα κάνουμε ορατές τις καταγγελίες και τις επιθυμίες μας σε όλους τους χώρους, θα καταλάβουμε όλους τους δρόμους σε πόλεις και χωριά.
Το ντοκουμέντο που παρουσιάζουμε είναι προϊόν αυτής της συλλογικής φεμινιστικής συνείδησης που υφαίνουμε μοιραζόμενες τους δρόμους, την ανταλλαγή εμπειριών, γνώσεων και πρακτικών για την ατομική και συλλογική αντίσταση απέναντι στα πολλά πρόσωπα με τα οποία εμφανίζεται η πατριαρχία.
Είναι ένα ντοκουμέντο προτάσεις και δράσης για την κίνηση της φεμινιστικής απεργίας.
Έχει δύο μέρη.
Στο πρώτο εξηγούμε το γιατί πραγματοποιούμε την απεργία σε σχέση με διάφορους θεματικούς άξονες που θέλουμε να υπογραμμίσουμε, γύρω από τους οποίους αρθρώνονται οι προτάσεις, οι δράσεις και οι κινητοποίηση για την απεργία.
Δεν είναι τα πάντα, αλλά είναι ένας τρόπος για να ξεκινήσουμε. Κάθε μια μπορεί να έχει περισσότερους λόγους να προσθέσει από αυτούς που παραθέτουμε εδώ.
Στο δεύτερο μέρος παραθέτουμε μερικές ιδέες γύρω από το πως να πραγματοποιήσουμε την απεργία στην φροντίδα, την κατανάλωση, την εργασία και την φοίτηση: τη φεμινιστική απεργία.
Είμαστε πολλές, αλλά θα γίνουμε περισσότερες γιατί: αν σταματήσουμε εμείς, σταματάμε τα πάντα.
Η 8η Μαρτίου μπορεί να είναι μια μεγάλη μέρα σε αυτή την επανάσταση που έχουμε θέσει σε κίνηση, τη φεμινιστική επανάσταση!
Μαδρίτη, Δεκέμβρης του 2017
Επιτροπή 8ης Μαρτίου του φεμινιστικού κινήματος
Μετάφραση: Βαγγέλης Μόσχος
Πηγή: Sabbat – Burn the rich not the witch
Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στα ισπανικά και μπορείτε να το βρείτε εδώ
