Το βράδυ της Τετάρτης 24/06 καθόμασταν στον πεζόδρομο της Ικτίνου. Είδαμε μία παρέα να μας κοιτάει με περίεργο τρόπο και μετά από λίγο έκατσαν δίπλα μας, ανάμεσα σε εμάς και μία άλλη παρέα δύο ατόμων.
Είδαμε τον έναν να ενοχλεί τη μία κοπέλα από τη δίπλα παρέα και μετά από σύντομο χρονικό διάστημα να γυρνάει πίσω στη δική του και να αρχίζει να μιλάει για τη «μουνάρα» που κάθεται δίπλα (εννοώντας την κοπέλα από την δική μας παρέα που κοίταζαν και προηγουμένως). Η κοπέλα στην αρχή τους αγνόησε, και στη συνέχεια τους ζήτησε ευγενικά να σταματήσουν να το λένε αυτό γιατί είναι ενοχλητικό. Αυτοί αφού συνέχισαν για λίγο τελικά κατέληξαν να της λένε (κατά λέξη) πως «ένα κομπλιμέντο σου κάναμε, ευχαριστώ θα έπρεπε να λες» και πως «δεν είναι κακό να σε λέμε μουνάρα», ενώ στο αγόρι από την παρέα της που την υπερασπίστηκε απάντησαν ένα «μόνο αν είναι αδερφή σου ή γκόμενά σου θα σταματήσω».
Ο ένας από την παρέα έφυγε και επέστρεψε μετά από λίγο με άλλους δύο κάγκουρες. Τον βλέπαμε να δείχνει προς το μέρος μας και λίγες στιγμές μετά ο ένας κάγκουρας χώθηκε στην παρεα και απευθυνόμενος στην κοπελα που ειχε παρενοχληθει και προηγουμενως, αγνοώντας τις αντιδράσεις μας, και με προφανή χρήση του εξουσιαστικού του προνομίου, της επανέλαβε «κοπελιά ήρθα να σου πω ότι είσαι μουνάρα». Του ζητήσαμε και πάλι να φύγει, στην αρχή με ήρεμο τρόπο και στη συνέχεια, καθώς όλο αυτό κατέληξε να κλιμακώνεται, υπερασπιστήκαμε το δικαίωμά μας να υπάρχουμε ανενόχλητες στον δημόσιο χώρο με την απειλή βίας.
Το περιστατικό κατέληξε σε συμπλοκή και μετά από αυτό εγκαταλείψαμε το χώρο. Μάθαμε αργότερα πως ο ένας από τους τύπους απείλησε με «σφάξιμο» τα θύματα της έμφυλης επεκτατικότητάς του μπροστά σε όλο τον κόσμο που παρακολούθησε το περιστατικό. Αυτήν την απειλή δεν θα την αφήσουμε να περάσει έτσι. Είμαστε έτοιμες να διεκδικήσουμε τον χώρο που θα έπρεπε να μας ανήκει, τον χώρο που στερούμαστε.
Η ιδέα της κτήσης ενός γυναικείου σώματος, του σεβασμού μεταξύ των «αρσενικών ιδιοκτητών», του δικαιώματος να απευθύνεσαι με χυδαίο τρόπο σε κάποι@ στο δημόσιο χώρο απλώς και μόνο επειδή θέλεις, και της οφειλής της γυναίκας να απαντάει και να νιώθει πως την τιμάνε αυτά τα σχόλια, όλα αυτά τα σιχαμερά σκατά που γεννάει και αναπαράγει η πατριαρχία τα είδαμε να αναπαράγονται στον λόγο και την συμπεριφορά τους. Το ανδρικό προνόμιο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για όλα αυτά τα οποία νιώσαμε να μας απειλούν εκείνο το βράδυ και στο ανδρικό προνόμιο θα στοχεύσουμε όλες τις επιθέσεις μας από εδώ και πέρα.
Από την άλλη το συγκεκριμένο περιστατικό, παρ’ όλο που ήταν προσωπικό, δεν μπορούμε να το δούμε ως κάτι μεμονωμένο. Πιο πολύ μοιάζει με ένα κομμάτι του παζλ που έρχεται να προστεθεί στα υπερβολικά πολλά περιστατικά έμφυλης βίας που συνέβησαν τον τελευταίο καιρό στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Άγριες επιθέσεις, απόπειρες βιασμού, λεκτική και σωματική παρενόχληση στους δρόμους, στα λεωφορεία, στις εισόδους των πολυκατοικιών μας, στα σπίτια μας, σε όλη μας τη ζωή. Στη διάχυτη ματσίλα απαντάμε ενωμένες, και δε δεχόμαστε καμία πειθάρχηση των σωμάτων μας. Προστατεύουμε τις εαυτές μας, η μία την άλλη, κρατάμε τις γειτονιές μας καθαρές από φασίστες και βιαστές.
ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΔΕ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ
ΣΑΣ ΨΑΧΝΟΥΜΕ
