Αύξηση της βίας κατά των γυναικών στην Ελλάδα της κρίσης

Κατά 47% είναι αυξημένα τα κρούσματα βίας (σωματικής, σεξουαλικής, λεκτικής) τον τελευταίο χρόνο, με μια στις τρεις γυναίκες να έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού, σύμφωνα με έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας (ΕΜΑΣ) και του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, υπό τον τίτλο «Δεν έχω χρήματα, «δεν μπορώ», αλλά… μπορώ να δέρνω».

Η έρευνα, με θέμα «Η Ελλάδα της κρίσης και το Μνημόνιο», παρουσιάστηκε πριν λίγες μέρες στο διεθνές επιστημονικό συνέδριο Σεξουαλικής Υγείας PASSM στο Ντουμπάι.

Από 1000 τηλεφωνικές συνεντεύξεις, σε 600 άνδρες και 400 γυναίκες, προέκυψε ότι για αρκετές γυναίκες ο ξυλοδαρμός αποτελεί καθημερινότητα τον τελευταίο χρόνο. Αρνητικοί πρωταγωνιστές -συνήθως- άνεργοι άνδρες λίγο μετά την ηλικία των 40, άνδρες με έντονο εργασιακό στρες, με πιεστικές οικονομικές υποχρεώσεις, αλλά και με «κουρεμένη» σεξουαλική δραστηριότητα, καθ’ ομολογίαν των συντρόφων τους που απάντησαν στην τηλεφωνική έρευνα.

Όπως σχολιάζει ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, «…διαπιστώνουμε ότι η σεξουαλική βία, σε συνδυασμό με τη σεξουαλική ανικανότητα, βρίσκεται σε κατακόρυφη αύξηση. Η οικονομική κρίση γίνεται αυτόματα κοινωνική και πολιτιστική, κτυπώντας κυρίως το ανδρικό φύλο που έχει ταυτίσει τη ρώμη, το χρήμα και το σεξ σαν απόλυτες δυνάμεις της αρρενωπότητας. Τα παραδείγματα που αξιολογήσαμε ως «ηχηρά και ανησυχητικά» επιβεβαιώνουν τον φόβο ότι στη χώρα μας έχουν ξυπνήσει πρωτόγονα ένστικτα ταπείνωσης, μέσα από σεξουαλικά υπονοούμενα, αλλά και ναζιστικές συμπεριφορές εξόντωσης».

Όσον αφορά στη μορφή βίας που εκδηλώνουν οι άνδρες, είναι λεκτική (72%), οικονομικός εκβιασμός (59%), σεξουαλική ταπείνωση (55%), ξυλοδαρμοί (23%), βιασμοί (18%), πρόκληση τραυμάτων (8%). Σχετικά με την οικονομικό «προφίλ» των ανδρών που εκδήλωσαν βία έναντι των συντρόφων τους, το 44% ήταν άνεργοι, το 39% σε κακή οικονομική κατάσταση και μόνο το 17% ήταν εύρωστοι οικονομικά.

Στο μεταξύ, παράλληλα με την αύξηση της σεξουαλικής και σωματικής βίας, τον τελευταίο χρόνο της ύφεσης και του μνημονίου μειώθηκε δραματικά η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών, κατά 34%. Το μνημόνιο έχει επηρεάσει τη σεξουαλική ζωή των ανδρών: πάρα πολύ (39%), αρκετά (30%), καθόλου (31%), ενώ τα συνηθέστερα συναισθήματα που αναφέρουν οι άνδρες είναι ανασφάλεια (61%), θυμός (50%), απογοήτευση (35%), φόβος (19%), αντίδραση (18%), θλίψη (8%) και ελπίδα (7%).

«Η ύπαρξη κρουσμάτων βιασμών στην οικογένεια και ξυλοδαρμών δεν υπήρχε ως δείγμα στις 10 παλαιότερες έρευνές μας, κατά την περίοδο του μνημονίου. Άνδρες και γυναίκες τηλεφωνούσαν για “περίεργα” σεξουαλικά προβλήματα και “ύποπτες” ατυχίες στην ερωτική ζωή», αναφέρουν οι επιστήμονες.

Η σωματική βία λειτουργεί ως υποκατάστατο της χαμένης σεξουαλικής ικανότητας των ανδρών στη χώρα μας, λένε οι ειδικοί, καθώς εξηγούν ότι σήμερα ο άνδρας είναι οικονομικά «ευνουχισμένος» και βίαιος. Η έρευνα καταλήγει στη διαπίστωση ότι «…η σεξουαλική βία, ενδοοικογενειακά, είναι δείκτης κοινωνικής, πολιτιστικής και οικονομικής αποσάθρωσης».

Όπως προσθέτει ο Κ. Κωσταντινίδης, «…θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την ψυχολογία του σημερινού “υφεσιακού” άνδρα ως εξής: ίσως να μην “μπορώ”… αλλά μπορώ να δέρνω, να υποτάσσω, όχι ερωτικά αλλά σωματικά, και αυτό το ισοζύγιο με ισορροπεί. Με την κυβέρνηση δεν μπορώ να τα βάλω, ούτε με τον στρατό, με την αδύναμη σύζυγο-σύντροφο μου, όμως, θα δείξω ποιος έχει το πάνω χέρι…».

Η καθηγήτρια ιστορίας, Φωτεινή Ασημακοπούλου, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας τονίζει ότι «σε μια κοινωνία σε κρίση, ο σεβασμός στο πρόσωπο χάνεται και στη θέση του μπαίνουν οι έμφυλες κατηγοριοποιήσεις που αμφισβητούν και ισοπεδώνουν την ιδιαίτερη υπόσταση του κάθε ανθρώπου. Η κατηγοριοποίηση οδηγεί αναπόφευκτα στην ιεράρχηση και τη βαρβαρότητα που καταλήγει σε ολοκαύτωμα, όπως έδειξε η ιστορία».

«Τα κλασικά εγχειρίδια της ψυχιατρικής μας προτρέπουν να αναζητήσουμε πίσω από έναν βιαστή κάποιον ανίκανο άνδρα ή ένα βιασμένο παιδί. Στα ίδια εγχειρίδια θα μπορούσαμε σήμερα να προσθέσουμε ότι… μια κοινωνία που παίρνει από τους άνδρες τη φωνή, τον ανδρισμό και την πανοπλία του προστάτη της οικογένειας, τελικά, τους αφήνει ταπεινωμένους, δειλούς, γονυπετείς, χωρίς φωνή, χωρίς φαλλό, ευνουχισμένους. Είναι ζήτημα χρόνου πότε θα γίνουν και βίαιοι…», καταλήγει ο Κ. Κωνσταντινίδης.

Πηγή: enet