της Ιφιγένειας Κοντού
Αντί για σφαίρες… νότες. Αντί για όπλα… πινέλα και σπρέυ. Αντί για πεδίο μάχης, ο καμβάς ή ο τοίχος. Αντί για μάχες… συναυλίες και εκθέσεις. Τα κορίτσια που γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο, υπηρετούν την ειρήνη μέσα από τις τέχνες. Στο Αφγανιστάν. Τη χώρα όπου οι άλλες γυναίκες φορούν ακόμη τη γνωστή γαλάζια μπούρκα…
Negin Khpalwak – Το κορίτσι που κρατάει τη μπαγκέτα…
Το κορίτσι που με το ένα χέρι κρατά τη μπαγκέτα και με το άλλο αγγίζει την καρδιά, είναι η 20χρονη Negin Khpalwak από το ανατολικό Αφγανιστάν. Η πρώτη γυναίκα μαέστρος στη χώρα της. Διευθύντρια της πρώτης ορχήστρας στο Αφγανιστάν που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες! Είναι η ορχήστρα Zohra με 35 κορίτσια-μουσικούς, από 13 έως 20 ετών, όλες από το Εθνικό Ινστιτούτο Μουσικής του Αφγανιστάν.
Αυτό από μόνο του είναι ένα νέο που χαϊδεύει τα αυτιά…
Όταν το δει κανείς στο ιστορικό του πλαίσιο, σε ένα Αφγανιστάν όπου οι Ταλιμπάν απαγόρευαν για χρόνια τη μουσική κι όπου οι συντηρητικοί ακόμη μισούν τις νότες όσο και τις γυναίκες… ε τότε η πρώτη γυναίκα διευθύντρια ορχήστρας στο Αφγανιστάν είναι μια επανάσταση! Η νεαρή ταλαντούχα και θαρραλέα Negin γράφει ιστορία με αόρατα γράμματα που σχηματίζει η μπαγκέτα της στον αέρα!
Οι γονείς της Negin προσπάθησαν με κάθε τρόπο να την σταματήσουν. Ο θείος της την έχει επικηρύξει: «Όπου σε βρω, θα σε σκοτώσω. Μας ντρόπιασες».
Εξαρτάται τι εννοεί κανείς ντρόπιασμα… Η ορχήστρα Zohra υπό την διεύθυνση της Negin έδωσε μια συναυλία στο Παγκόσμιο Οικονομικό Forum στο Νταβός τον περασμένο Ιανουάριο ενώ λίγες μόνο μέρες αργότερα, στις 25 Ιανουαρίου 2017, κέρδισε το βραβείο Freemuse Award.
Το μεγαλύτερο όνειρο της Negin είναι μια υποτροφία για να σπουδάσει μουσική στο εξωτερικό. «Θα συνεχίσω να παίζω μουσική» λέει η Negin. «Δεν νιώθω ασφαλής αλλά όταν οι άνθρωποι με βλέπουν και λένε:“να η Negin!” αυτό μου δίνει δύναμη!».
Καλή δύναμη Negin!
Shamsia Hassani – Το κορίτσι που ζωγραφίζει τους τοίχους…
Το κορίτσι που υπογράφει το mural που ακόμα δεν έχει στεγνώσει, είναι η μοναδική street artist μιας χώρας που μέχρι πρότινος έβλεπε στους τοίχους μόνο σημάδια από σφαίρες. Είναι η 26χρονη Shamsia Hassani από το Kandahar του Αφγανιστάν.
Τα graffiti της Shamsia απεικονίζουν συνήθως [γαλάζιες] γυναίκες – παλιότερα με μπούρκα και πιο πρόσφατα με hijab-, δυναμικές φιγούρες που ανατρέπουν τα στερεότυπα των Ταλιμπάν. [Μερικές από αυτές τολμούν ακόμα και να χορεύουν!]
Όταν δεν διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Καμπούλ, η Shamsia, η οποία είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Berang Arts Organization, ετοιμάζει την επόμενη έκθεσή της [μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις σε: Γερμανία, Αυστραλία, Ιράν, Ινδία, Βιετνάμ, Ελβετία, Δανία Νορβηγία, Καναδά, ΗΠΑ.
Το οξύμωρο είναι ότι ενώ το graffiti απαγορεύεται στον Δυτικό κόσμο, στο Αφγανιστάν όπου απαγορεύονται χίλια-δυο, το graffiti όχι μόνο επιτρέπεται αλλά και ενθαρρύνεται [!] από την κυβέρνηση. ‘Οχι βέβαια ότι η Shamsia δεν έχει προβλήματα… Δεν βλέπουν όλοι με ενθουσιασμό την τέχνη της. Υπάρχουν ακόμη πολλοί συμπατριώτες της που πιστεύουν ότι οι γυναίκες δεν έχουν καμιά δουλειά να βγαίνουν στον δρόμο και να ανακατεύονται με μπογιές και σπρέυ… Η θέση τους είναι στο σπίτι τους.
H Shamsia έχει το όραμά της: «Θέλω να ζωγραφίσω με χρώμα πάνω σε όλες τις κακές αναμνήσεις του πολέμου στους τοίχους. Αν ζωγραφίσω πάνω από όλες αυτές τις αναμνήσεις τότε θα σβήσω τον πόλεμο από το μυαλό των ανθρώπων. Θέλω να κάνω το Αφγανιστάν διάσημο για την τέχνη του όχι για τον πόλεμό του».
Μακάρι να τα καταφέρεις Shamsia!
Nabila Horakhsh. Το κορίτσι που αγαπάει την αφηρημένη τέχνη…
Το κορίτσι που ποζάρει με σταυρωμένα τα χέρια, κάθε άλλο παρά μένει με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στον καμβά…Η 28χρονη Nabila Horakhsh γεννήθηκε και ζει πάντα στην Καμπούλ. Στην ίδια πόλη σπούδασε Γλώσσα και Λογοτεχνία παίρνοντας το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο της Πρωτεύουσας. Την κέρδισε όμως η ζωγραφική ενώ ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία και τη δημοσιογραφία.
Μία από τις πρώτες εικαστικούς αλλά και επιμελήτριες στην Πρώτη Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης του Αφγανιστάν, η Nabila προωθεί τη μοντέρνα τέχνη στη χώρα της. Είναι η επικεφαλής του Berang Arts Organisation που έχει στόχο να φέρει περισσότερους καλλιτέχνες στη ζωγραφική, να γίνουν περισσότερες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και να ανοίξει νέους δρόμους ώστε η νεολαία της χώρας να ανακαλύψει και να εξοικειωθεί με τις εικαστικές τέχνες, είναι κάτι σαν μια τονωτική ένεση στην κουλτούρα της χώρας. Τα έργα της [μικρές εκρήξεις από τολμηρό φλογερό κόκκινο σε μαύρο, δέντρα και σώματα δίχως πρόσωπα, με εξπρεσσιονιστικές αναφορές] έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις στο Αφγανιστάν, το Ιράν, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού.
«Νιώθω ότι κάθε πρόσωπο είναι σαν ένα δέντρο. Κι όταν η σκληρότητα αυτού του κόσμου έρχεται, πονάει, φωνάζει, προσπαθεί να φύγει…το σχήμα του ανθρώπου αλλάζει όπως ένα δέντρο αλλάζει στην καταιγίδα, τα φύλλα του πέφτουν, τα κλαδιά του σπάνε, γίνεται ένα τίποτα…τελειώνει. Αλλά αρχίζει μια άλλη ζωή…».
Όλη η ζωή μπροστά σου Nabila!
Όλη η χώρα πάνω σας Negin, Shamsia, Nabila…
Μαζί με τη Sonita Alizadeh, τη φωνή των ανήλικων κοριτσιών, τις άλλες αφγανές ράπερ: την Paradise Sorouri και την Soosan Firooz… τη ζωγράφο και γλύπτρια Malina Sulliman… τη ζωγράφο Khadija Hashemi, κάντε τη δική σας γενιά να μάθει τις τέχνες αντί για τον πόλεμο.
Πηγή: tvxs
Διαβάστε ακόμα
Η Γυναικεία Ομάδα Ποδηλασίας του Αφγανιστάν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης
