της Ναταλία Σερέτη και της Λίνα Φιλοπούλου
Δεν πρόκειται για γιορτή καταξίωσης ούτε του γυναικείου ούτε του ανδρικού φύλου. Είναι μια θλιβερή ημέρα μνήμης και τιμής στις γυναίκες θύματα κάθε μορφής βίας, σε μίκρο- και μάκρο-κοινωνικό επίπεδο σε όλον τον κόσμο. Γιατί σε όλα τα επίπεδα και σε όλον τον κόσμο η βία κατά των γυναικών καλά κρατεί. Ήδη από πέρυσι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα αναφέρθηκε σε «πανδημία βίας»…
Τα στατιστικά δεδομένα είναι αποστομωτικά και άκρως ντροπιαστικά. Η επικαιρότητα το ίδιο. Στο μικροκοινωνικό επίπεδο έχουμε αύξηση στα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, αύξηση του αριθμού νεαρών γυναικών που διακινούνται προς εκμετάλλευση στη βιομηχανία του σεξ ή που καταφεύγουν στην πορνεία, ραγδαία αύξηση του αριθμού των άνεργων γυναικών, αύξηση των αυτοκτονιών ανάμεσα στις γυναίκες. Βία, βία, κι άλλη βία… Στο μάκρο-επίπεδο, ιμπεριαλιστικοί και εμφύλιοι πόλεμοι μαίνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη και ο οικονομικός πόλεμος στον δυτικό «προηγμένο» κόσμο πλήττει μαζικά τα κορίτσια και τις γυναίκες.
Μάταιες διακηρύξεις και ρητορίες με αφορμή την Παγκόσμια αυτή Ημέρα παρακολουθούμε χρόνια τώρα. Κακόβουλη κριτική ότι ο φεμινισμός είναι παρωχημένος και ξεπερασμένος… Η αληθινή ζωή, ωστόσο, καταδεικνύει περίτρανα την επείγουσα ανάγκη για εμπράγματη δράση για την εξάλειψη της βίας σε βάρος των γυναικών! Στις 25 Νοεμβρίου και κάθε μέρα οι γυναίκες πρέπει να συσπειρωθούμε και να χειραφετηθούμε εκ νέου, αντιστεκόμενες στη λαίλαπα του εκφασισμού και του νεοσυντηρητισμού.
Η βία: αιτία και αιτιατό για την επικράτηση της ανισότητας και για την καθιέρωση της υπεροχής του ανδρικού φύλου
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα εμπόδιο στην επίτευξη των στόχων της ισότητας, της ανάπτυξης και της ειρήνης. Αφαιρεί από τις γυναίκες την απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών τους. Σε όλες τις κοινωνίες, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, οι γυναίκες και τα κορίτσια γίνονται υποκείμενα φυσικής, σεξουαλικής και ψυχολογικής κακοποίησης κι αυτό αφορά κάθε εισόδημα, τάξη, κουλτούρα.
Η χαμηλή κοινωνική και οικονομική θέση των γυναικών μπορεί να είναι τόσο αιτία όσο και αποτέλεσμα της βίας.
Δεν σταματάμε να τονίζουμε ότι το ιδιωτικό είναι πολιτικό!
Σήμερα στην Ελλάδα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη σύγχρονη ιστορία, η βία εντείνεται και έχει έντονα έμφυλη διάσταση. Πρόκειται σαφώς για τη βία που ασκείται από το κοινωνικό σύστημα της πατριαρχίας (διαχρονικό και βαθιά θεμελιωμένο ιστορικά), το οποίο καλλιεργεί την αντιπαράθεση, τον ακραίο ανταγωνισμό, τον νόμο της ζούγκλας, χωρίς ανθρωποκεντρική διάσταση, χωρίς σεβασμό στη διαφορετικότητα, χωρίς καν σεβασμό στον άνθρωπο.
Οι όποιες κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού τίθενται σε κρίση. Μέχρι σήμερα λίγο-πολύ μπορούσε να διακρίνει κανείς μικρά βήματα προόδου εδώ ή αλλού. Η σημερινή συγκυρία μάς πάει άρδην πολύ πίσω. Ο εκφασισμός που παρατηρείται στην καθημερινή ζωή των πολιτών μέσα στο πλαίσιο της εκτεταμένης οικονομικής κρίσης, η οποία εν τέλει αφορά μια εκ βάθρων κρίση αξιών, η εφαρμογή από την τρικομματική κυβέρνηση πολιτικών που οξύνουν ιδιαίτερα τη δυσμενή κατάσταση των γυναικών έχουν σαν αποτέλεσμα τον εκφοβισμό του φύλου μας. Επιχειρείται από το σύνολο των δεξιών μετώπων να λάβουμε το μήνυμα: «Γυναίκες καθίστε στ’ αβγά σας». Αλλιώς «θα πάτε φαντάροι». Εξάλλου, «θα συνεχίσουμε να σας απολύουμε κατά προτεραιότητα». «Πρώτα οι γυναίκες», αλλά στις απολύσεις…! «Πρώτα οι γυναίκες», αλλά στις λεγόμενες ευέλικτες μορφές εργασίας (1 φορά την εβδομάδα)…!
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκούνται βίαια στην ελληνική πραγματικότητα τα τελευταία τρία χρόνια εντείνουν τη βία που δέχονται οι γυναίκες, καθώς βάλλεται δραματικά η οικονομική τους αυτονομία, η έλλειψη της οποίας καθιστά τις γυναίκες ευάλωτες στη βία. Ο κίνδυνος να πέσουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο της δουλειάς είναι μεγάλος υπό την απειλή της απόλυσης. Ο κίνδυνος να καταφύγουν στην πορνεία ελλείψει εργασίας και εισοδήματος μεγάλος. Ο κίνδυνος να μείνουν άστεγες επίσης.
Είναι καιρός να καταλάβουμε όλες και όλοι κάποια πράγματα. Η εποχή της αθωότητας πέρασε ανεπιστρεπτί. Δεν δικαιολογείται καμία αφέλεια. Γυναίκες και άνδρες δεν είμαστε ίδιοι, αλλά είμαστε ίσοι. Ισότιμα και αλληλέγγυα πρέπει να αναλάβουμε δράση για να αντιμετωπίσουμε την πολιορκία που δεχόμαστε ως πολίτες για την ευημερία τη δική μας και των παιδιών μας. Άνδρες και γυναίκες από κάθε δημοκρατικό κοινωνικό χώρο, ήρθε η ώρα να πιαστούμε απ’ το χέρι και να αντιπαρέλθουμε στις υστερίες της ακραίας φαλλοκρατικής και φασιστικής ρητορείας που εκτοξεύεται από επίσημα χείλη του πολιτικού συστήματος και της δήθεν εξωθεσμικής παρουσίας της άκρας Δεξιάς. Η τελευταία επιχειρεί προπαγανδιστικά τη συμφιλίωση του κόσμου με τη συντηρητική ιδεοπολιτική αντίληψη της κοινωνίας. Γιατί, ακούγοντας τα χειρότερα, ανεχόμαστε τα όσα μπορούμε να αντέξουμε.
Εξάλλου, η ιστορική συγκυρία είναι μοναδική, τώρα που αποδομείται πλήρως το καπιταλιστικό σύστημα εξουσίας και ανατρέπονται κοινωνικοί ρόλοι και σχέσεις εκμετάλλευσης. Είναι η στιγμή που μας δίνεται η δυνατότητα να ανατρέψουμε τις παραδοσιακές σχέσεις και τα έμφυλα στερεότυπα.
Ήρθε η ώρα γυναίκες και άνδρες μαζί να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στη βία και ένα μεγάλο ΝΑΙ στην κοινωνική μας απελευθέρωση! Όποια ταυτότητα φύλου μάς εκφράζει πρέπει να είναι ελεύθερη να εκφραστεί χωρίς κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Οι γυναίκες έχουμε μια διαφορετική αντίληψη, πολύτιμη πλέον, η οποία οραματίζεται μια κοινωνία με αξίες όπως αποδοχή της αληθινής φύσης του κάθε ανθρώπου όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται, σεβασμός στη διαφορετικότητα και στα δικαιώματα των άλλων ανθρώπων, αξιοπρέπεια, χειραφέτηση για έναν κόσμο δίκαιο και ειρηνικό, ενάντια σε νεοφιλελεύθερες και νεοφασιστικές αντιλήψεις.
Πηγη: Αυγή
