του Φύλου Συκής
Στις 23 Φεβρουαρίου πραγματοποιήσαμε ως Φύλο Συκής Βιωματικό Εργαστήρι για το Σεξισμό και τη Γυναικεία Καταπίεση, με τη συλλογικότητα Χιπ Χοπ Καφενές στην Εργατική Λέσχη Περιστερίου.
Μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι προσπαθήσαμε να ορίσουμε τι είναι ο σεξισμός, δηλαδή η διάκριση με βάση το φύλο. Μοιράσαμε στις/στους συμμετέχουσες/ντες διάφορες γυναικείες ταυτότητες και ζητήσαμε να προσπαθήσουν να μπουν στη θέση του εκάστοτε ρόλου και να αντιδράσουν ανάλογα σε μια σειρά από ερωτήσεις που κάναμε. Η ανταπόκριση από τα άτομα που συμμετείχαν στο διαδραστικό παιχνίδι ήταν άμεση και θετική. Έτσι, η στάση των παικτριών/παικτών απέναντι στις ερωτήσεις αποτέλεσε την αφορμή για μια συζήτηση γύρω από τον σεξισμό ως καθημερινό βίωμα όλων των γυναικών, αλλά και των ποικίλων τρόπων με τους οποίους αυτός αναπαράγεται. Σε αυτή τη συζήτηση τέθηκαν πολλά και διάφορα θέματα από τη σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο και το slut shaming έως και το πώς τον βιώνουν οι συμμετέχουσες στο εργαστήρι τον καθημερινό σεξισμό.
Θεωρούμε ότι η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ σημαντική καθώς ο σεξισμός έχει αποδειχτεί ένα δύσκολο θέμα, ακόμα και για τον χώρο των κινημάτων. Στο εργαστήρι διατυπώθηκαν πολλές απόψεις για το τι είναι ο σεξισμός και τέθηκε το σημαντικό ερώτημα αν είναι και θέμα χαρακτήρα και, τελοσπάντων, θέμα ατόμου. Ωστόσο η πατριαρχία είναι ένα σύστημα που δίνει συγκεκριμένους ρόλους τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Η δυσκολία στην αποδόμηση αυτού του συστήματος έγκειται στην αποδοχή ότι ο σεξισμός έχει διάφορες μορφές και εντάσεις και δεν είναι πάντα εύκολο να τον αναγνωρίσεις ή να κατανοήσεις τι εμπόδια βάζει στις ζωές των γυναικών. Και όχι, ο σεξισμός κατ’ επέκταση δεν είναι θέμα χαρακτήρα όπως δεν είναι ο ρατσισμός, για παράδειγμα. Ο σεξισμός έχει να κάνει με τη διαιώνιση και επιβολή στερεοτύπων και συμπεριφορών που αποκλείουν, περιχαρακώνουν, περιθωριοποιούν, στοχοποιούν και κακοποιούν μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων λόγω φύλου.
Πιστεύουμε ότι καταφέραμε να μιλήσουμε με ειλικρινή και άμεσο τρόπο για τον σεξισμό, την πατριαρχία και τον μισογυνισμό καθώς και για τις ευθύνες των κινημάτων απέναντι τους. Θεωρούμε ότι τέτοιου είδους συζητήσεις αποτελούν ένα πείραμα για το πώς συζητάμε και εκπαιδευόμαστε συλλογικά ακριβώς πάνω στην αποδόμηση του σεξισμού. Ελπίζουμε στο μέλλον να κάνουμε πολλές ακόμα τέτοιες συζητήσεις και να είναι όλες τόσο καρποφόρες και επίσης ευχόμαστε, αυτή την 8η Μαρτίου που γίνεται κάλεσμα σε παγκόσμιο επίπεδο για μια απεργία γυναικών, όσες και όσοι συμμετείχαν σ’ αυτό το βιωματικό εργαστήρι να έρθουν στην πλατεία Κλαυθμώνος για να ενώσουν τις φωνές τους με τις δικές μας εναντίον στο σεξισμό και στην πατριαρχία.
